موتور روحانی گرم شد؛ دیروز جام جم امروز بیشکک

 رضا رئیسی: رئیس‌جمهور از خلوت به جلوت می‌آید، این گزاره‌ای است که می‌توان در باب رفتار شناسی یک ماه اخیر رئیس دولت و تصمیمات تازه وی عنوان داشت. حسن روحانی که کم می‌گوید و گزیده می‌گوید و در طول مدت سپری شده ترجیح داده بیشتر در پشت پرده به فعالیت بپردازد و به وضعیتی که به اذعان همگان چندان مطلوب نبوده و لاجرم به وی به میراث رسیده رتق و فتقی بدهد، گویا فراغ بالی یافته یا به این جمع‌بندی رسیده که حضور نمایان‌تری در عرصه‌های داخلی و خارجی به نمایش بگذارد. او که سه شنبه شب برای اولین بار در برابر دوربین صدا و سیما نشست و به طور زنده با مردم سخن گفت و اهداف و برنامه‌های خود را تشریح کرده و از واقعیات وضعیت فعلی پرده برداشت، صبح امروز نیز در اولین سفر خارجی خود به بیشکک پایتخت قرقیزستان می‌رود تا در اجلاس سازمان همکاری‌های شانگهای شرکت کند. با این اوصاف می‌توان گفت رئیس دولت یازدهم به شکل ملموس‌تر، محسوس‌تر و با حضور میدانی آشکارتری پا به گود سیاست ورزی گذاشته و در پی تحقق برنامه‌ها و اهداف سیاسی خود است. او که شعار احیای اقتصاد ایران و تعامل سازنده با جهان را به عنوان دو برنامه راهبردی و اصلی خود هنگامه کارزار انتخاباتی اش مطرح ساخت، اکنون گام اول در دو حوزه را مستحکم بر می‌دارد. از یکسو با تشریح وضعیت اقتصادی موجود به لحاظ ذهنی جامعه را آماده تغییر و تحولات کرده و بستری واقع بینانه برای پیشبرد برنامه‌های دولت ایجاد می‌کند و از سوی دیگر با سفر به شانگهای از نمایه تازه سیاست خارجی جمهوری اسلامی پرده برداری کرده و زمینه را برای بهبود جایگاه ایران در سطح معادلات ژئوپلتیکی فراهم می‌آورد که این مهم نیز بی گمان در راستای بهبود وضعیت عمومی کشور نقش بسزایی دارد.

شانگهای؛ پل استقرار و ثبات

رئیس‌جمهوری اولین سفر خارجی خود را با هدف گذاری ویژه و کلان نگرانه در دستور کار قرار داده است. وی نه در راستای ارتقای روابط دوجانبه و فی مابینی محدود و محصور در یک کشور بلکه با نگاهی استراتژیک و راهبردی حضور در اجلاس سازمان همکاری‌های شانگهای را برای اولین مقصد خود برگزیده تا در بازه زمانی اندک بیشترین کارایی را به منصه ظهور برساند. نکته کلیدی آنکه وی می‌تواند علاوه بر حرکت در مسیر ارتقای روابط دو جانبه با روسای کشورهای عضو، در راستای پیشبرد سیاست‌های ایران در منطقه آن هم با توجه به شرایط ویژه‌ای که در آن قرار داریم؛ گام بزرگی برداشته و با استفاده از حضور قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در این اجلاس رایزنی گسترده‌ای در این خصوص به عمل آورد. این سفر از آن حیث حائز اهمیت فراوان است که در این سفر یک روزه روحانی قرار است با روسای جمهوری چین و روسیه نیز دیدار داشته باشد و از آنجا که این دو کشور در طول سال‌های اخیر روابط اقتصادی، سیاسی پردامنه و همپوشانی با کشورمان داشته‌اند و به عنوان دو عضو تاثیر گذار جامعه بین‌المللی و برخوردار از امتیاز حق وتو در مهم‌ترین نهاد تصمیم‌گیر سازمان ملل سهم بسزایی در تعیین روندهای دیپلماتیک دارند در جهت ساماندهی تحولات منطقه‌ای در راستای سیاست‌های اصولی کشور و تامین کنندگی منافع ملی روندی رو به رشد را محقق کند. ایران می‌تواند بخصوص در این برهه با تشکیل تروئیکایی متشکل از این سه کشور در برابر تهدیدات غرب درخصوص سوریه دیوار آتشی مستحکم ایجاد کند و نگذارد سوریه که در عمق استراتژیک ایران قرار دارد با فشارهای پر حجم ایجاد شده به ورطه تلاطم‌های ناپایدار و جنگ تمام عیار سوق داده شود.

از بیشکک تا نیویورک

روحانی رئیس‌جمهور تازه آمده بر عرصه سیاست نیست و سال‌ها حضور وی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و عهده داری مسئولیت خطیر پرونده هسته‌ای او را با حساسیت‌ها و الزامات مذاکرات دیپلماتیک آشنا کرده و نه تنها نگرانی درخصوص آزمون و خطا و تبعات فرصت‌سوزانه آن درخصوص وی وجود ندارد که او چهره‌ای مقبول نیز در سطح خارجی دارد و شعار تعامل سازنده‌ای که او درخصوص پیگیری سیاست خارجی ایران در قبال جهان مطرح ساخته پذیرندگی مطلوبی در سطح افکار عمومی و نخبگان سیاسی بوجود آورده است؛ فرصتی که برگ برنده اصلی روحانی در بیشکک و نیویورک خواهد بود. این اقبال و مقبولیت را می‌توان به عنوان مثال در خبری جست که روزنامه روسی کومرسانت آن را انعکاس داده و مدعی شده پوتین قرار است در دیدار با روحانی پیشنهاد تحویل یک سامانه موشکی مشابه «اس ۳۰۰» و راه‌اندازی یک نیروگاه هسته‌ای دیگر در بوشهر را به وی ارائه بدهد. این خبر اگر قرین به صحت باشد حاکی از آن است که روس‌ها برای جلب توجه روحانی حاضر به امتیاز دهی به وی هستند و سامانه موشکی که سال‌ها به رغم قرارداد از تحویل آن استنکاف می‌ورزیدند را این بار خود به ایران پیشنهاد می‌دهند و اگر هم این خبر درست نیز نباشد حاکی از آن است که حضور روحانی و تحولات پیرامونی کفه ایران را تا بدان حد سنگین کرده که چنین انتظار و توقعی وجود دارد. حال این جو همراهی هنگامه‌ای که روحانی به نیویورک می‌رود بیش و پیش از همیشه می‌تواند گره‌گشا بوده و در راستای ارتقای جایگاه ایران در جامعه بین‌المللی راهگشا باشد به‌خصوص که یکی از بحث‌های اصلی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در این دوره به موضوع خلع سلاح‌های هسته‌ای اختصاص دارد و روحانی به عنوان رئیس جنبش عدم تعهد می‌تواند مهم‌ترین موضوع مورد مناقشه در سیاست خارجی یعنی پرونده هسته‌ای را با بهره‌گیری از این فضا به سمت و سوی جلب نظر مقامات کشورهای مختلف در راستای منافع ملی ما سوق دهد. هر چه هست گویا موتور روحانی روشن شده و باید دید در روزهای پیش‌رو این فعل و انفعالات چه ارزش افزوده‌ای را برای کشوررقم خواهد زد.

منبع : آرمان