روزنامه امریکایی "نیویورک تایمز" با انتشار مقاله ای این پرسش را مطرح کرده که آیا پس رای اخیر اکثریت بریتانیایی ها به خروج از اتحادیه اروپا فرانسه نیز راه مشابهی را طی خواهد کرد؟
سرویس بین الملل خرداد: این روزنامه می نویسد:"نتیجه برگزیت بار دیگر مارین لوپن را به مرکز صحنه سیاسی فرانسه بازگردانده است. او در وبلاگ خود ضمن استقبال از رای اکثریت بریتانیایی ها به خروج از اتحادیه اروپا نوشت که آنان درباره آینده کشورشان به درستی تصمیم گیری کردند. پوزخند بزرگ لوپن را می شد پس از اعلام نتیجه همه پرسی بریتانیا در تاریخ 24 ژوئن دید. او مدت ها به دنبال انتقام گیری از اتحادیه اروپا بود. رسانه های اصلی فرانسه به دلیل دیدگاه های افراطی اش درباره مهاجران و طرفداری ازاتخاذ سیاست های ضد مهاجرتی و اظهارات تند ملی گرایانه اش او را بایکوت کرده اند. او با استفاده از توئیتر خواستار برگزاری همه پرسی مشابهی در فرانسه برای تصمیم گیری درباره ماندن یا خروج از اتحادیه اروپا شده است".
به گزارش خرداد، این روزنامه در ادامه می نویسد:"جبهه ملی فرانسه اکنون پوسترهایی را آماده کرده که برای روی آن نوشته شده :"و اکنون فرانسه؟" ده ماه تا انتخابات ریاست جمهوری فرانسه باقی مانده است و در انتخابات اخیر منطقه که در دسامبر گذشته برگزار شد حزب خانم لوپن توانست 28 درصد آرا را از آن خود کند.
نیویورک تایمز اما معتقد است که فرانسه به نظر نمی رسد که آماده تحقق رویای فرگزیت خانم لوپن باشد و در این باره می نویسد:"در نظرسنجی ای که اخیرا و بلافاصله پس از همه پرسی بریتانیا در تاریخ 29 ژوئن انجام شده است کمتر از نیمی از رای دهندگان فرانسوی یعنی 45 درصد موافق برگزاری همه پرسی مشابهی در فرانسه بوده اند. این ارزیابی نشان داده که اگر در حال حاضر همه پرسی برگزار شود 45 درصد از فرانسوی ها خواستار ماندن هستند و تنها 33 درصد از فرانسوی ها به خروج از اتحادیه اروپا رای خواهند داد. سه روز پس از آن زمانی که از تب و تاب نتایج همه پرسی بریتانیا قدری کاسته شد نظرسنجی سی اس ای نشان داد که هواداران اردوگاه ماندن در اتحادیه اروپا در فرانسه به 61 درصد افزایش یافته بودند. این موضوع نشان می دهد که لوپن حتی شانس این را نخواهد داشت که بحث خروج از اتحادیه اروپا برای آن کشور در مباحثات عمومی نیز چندان داغ شود.
این روزنامه اما اشاره می کند که البته ممکن است که نتایج این نظرسنجی ها در طول زمان تغییر کند. نیویورک تایمز از موضع کنونی لوپن به عنوان قمار او یاد می کند چرا که هیچ کس نمی داند خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا چه تبعاتی خواهد داشت. این روزنامه می نویسد:"آیا فرانسوی ها به این خروج به مثابه شورشی علیه تاثیرات جهانی شدن، رشد نابرابری، عدم کنترل مهعاجران و یا مخالفت با تکبر نخبگان می نگرند؟ یا آن که گزینه بریتانیا به عنوان تهدیدی وجودی برای ایده اروپایی و در نتیجه برای هویت فرانسوی قلمداد خواهد شد؟ از آنجایی که فرانسه از جمله اصلی ترین کشورها در ایجاد اتحادیه اروپا نباید بعد دوم را نادیده گرفت. رهبران راستگرا و چپگرا در فرانسه پس از پایان جنگ جهانی دوم همواره خواستار اتحاد بیش تر با اروپا بوده اند. اروپا در چشم انداز و دیدگاه فرانسوی نه تنها یک ایده آل که یک ابزار قدرت در صحنه جهانی است. از زمانی که فرانسه برای نخستین بار در قرن سیزدهم میلادی به یک قدرت بزرگ تبدیل شد تاکنون این حس جاه طلبانه را حفظ کرده است. پس از جنگ جهانی دوم فرانسه اروپا را راه دسترسی به قدرت دوباره می دید. دوگل رهبر وقت فرانسه کاری کرد که فرانسه کرسی دائم در شورای امنیت را بدست آورد و به انرژی هسته ای دست یافت اما نهاد اروپایی دو مزیت را برای فرانسه به همراه داشته است یکی افزایش نفوذ اروپایی ها درجهان دو قطبی شده آن روزگاران بین دو قدرت امریکا و شوروی و دیگر مهار رقیب فرانسه یعنی آلمان".
این روزنامه در ادامه با اشاره به پیشینه اتحادیه راوپا و نقش مهم فرانسه در آن می افزاید:"در اوایل دهه 50 میلادی این رابرت شومان و ژان مونه دو فرانسوی بودند که ایده تشکیل یک نهاد اروپایی بر پایه منافع تجاری و صنعتی مشترک و همزیستی با آلمان را مطرح کردند. در سال 1956 میلادی شکست مفتضحانه سوئز فرانسه و برتیانیا را آگاه کرد و به آنان یادآوری کرد که باید از ضعف نظامی خود باخبر شوند و برای آن راه حلی بیابند. لندن به دنبال همکاری نزدیک تر با متحدش امریکا برآمد و دوگل راه اروپا را انتخاب کرد. هدف او تقویت رابطه با آلمان به عنوان هسته یک نهاد جدید اروپایی بود.
نیویورک تایمز در ادامه با اشاره به این که فرانسه، آلمان وبریتانیا سه رکن اتحادیه اروپا بودند و با خروج بریتانیا یکی از این سه رکن از بین می رود می نویسد:"اکنون با حضور 27 عضو اتحادیه اروپا، فرانسه و آلمان رویاروی یکدیگر قرار گرفته اند دو عدم توازن اقتصادی میان دو کشور پاریس را در وضعیت ضعیف تر و حساس تری قرار می دهد.
این روزنامه در پایان اشاره می کند که اکنون باید این احساس بخصوص در میان نسل جوان ایجاد شود که هویت خود را به عنوانی یک شهروند اروپایی مجددا بدست آورند و در این باره می نویسد:"هویت اروپایی می تواند در مقابل استدلال لوپن و امثال او بایستد که نهاد اروپایی را زندانی برای مردمان اروپا قلمداد می کند".