توافق بزرگ دنیا را تکان داد، برخی در ایران خوابند!

سرویس سیاسی خرداد/ عبدالرضا کنی: پرونده هسته ای بالاخره به پایان سلام کرد. پایانی که گام اول آن دوست و دشمن را به تحیر واداشته و همگان را به شوک فرو برده است. بزرگترین پرونده مورد مناقشه عرصه سیاست خارجی جهان، پس از یازده سال انتظار، ده ها دور مذاکرات پر فراز و نشیب در برهه های مختلف و در فواصل متعدد، بالاخره با ظرافت ظریف و تدبیر روحانی به نقطه ثبات و استقرار رسید. مذاکرات سخت و فشرده 4 روز اخیر اوج ماراتن دیپلماسی بود، ده ها ساعت مذاکرات فشرده و تنگاتنگ ، رایزنی های دو جانبه و چند جانبه بالاخره درست در برهه ای که بسیاری امیدهایشان رنگ باخته بود به بار نشست و کام صلح طلبان جهانی و مردمان ایرانی را خوش کرد.  

تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، بارها و بارها بر حفظ حقوق هسته ای و اصول خود پای فشرده و در دور تازه عنوان داشته بود که با سلاح تعامل سازنده با جهان و از نقطه توازن و تعادل به گفت و گو با طرف مقابل می نشیند و با اعتماد سازی متقابل این گره را خواهد گشود.

طی 2  روز آخر مذاکرات چهار روزه ژنو بیشتر موارد مورد توافق قرار گرفته بود و تنها بحث بر سر الفاظ و واژگان بود که رسیدن به توافق نهایی را در هاله ای از ابهام فرو برده بود، با کارشکنی های مداوم و تمام عیار اسرائیلی ها و عربستانی ها به نظر می رسید سرنوشت ژنو 2 در انتظار دور سوم مذاکرات باشد.

کارشکنی های بسیاری جامه عمل پوشید، ظریف اما در واکنشی قاطعانه اعلام داشت که ایرانی ها تسلیم زیاده خواهی نخواهند شد و از حق غنی سازی کوتاه نخواهند آمد. بالاخره پس از جدالی تنگاتنگ بر سر الفاظ و واژگان آنچه باید محقق شد. ایرانی ها توانستند ضمن حفظ حقوق و احیای امتیازات از دست رفته مسیر اعتماد سازی را ریل گذاری کرده و توازنی متین و معقولانه میان مطالبات و الزامات ایجاد کنند.

ایران همواره طالب این نکته بود که حق غنی سازیش بر اساس معاهده ان پی تی محترم شمرده شده و بتواند ضمن حفظ این حق بدیهی به توسعه صلح آمیز برنامه هسته ای خود بپردازد و با اعتماد سازی آنگونه که رئیس جمهوری؛ دکتر حسن روحانی گفته بود: چرخه های اقتصاد کشور را متانسب و در موازات با چرخیدن سانترفیوژها بچرخش درآورد.

11 سال تمام جمع آوری موزون میان حقوق ایران و مطالبات غرب در پرونده هسته ای به بزرگترین معضل لاینحل تبدیل شده و در دولت های نهم و دهم نه تنها پیشبردی در این زمینه حاصل نگرید که همواره مذاکرات بی فرجام و بدون هیچ برون داد قابل ذکری به پایان رسیده و جز افزایش حلقه تحدیدات و به موازات آن روند فزاینده و شتابان تهدیدات نرم که شامل بر تحریم های چند جانبه و یک جانبه کشورها و سازمان های بین المللی بود چیزی عاید ایران نگردید. البته ما توانستیم در این بازه زمانی با رشد و توسعه فن آوری هسته ای این صنعت استراتژیک را در کشورمان بومی سازی کرده و از این حیث گام بسیار بلندی برداریم اما نکته آن بود که این حرکت علمی به هنگامه ای تبلور دو چندان می یافت که به موازات آن از یکسو این پیشرفت و این ظرفیت به منصه ظهور رسیده به شکل رسمی مورد تایید و توافق سازمان انرژی اتمی و قدرت های جهانی قرار گرفته و حق دستیابی به فناوری هسته ای مورد تایید همگان قرارمی گرفت و از سوی دیگر فشارهای مضاعف بیرونی نیز در یک فرآیند معقول زدوده می شد تا این پیشرفت علمی به برخورداری و نفع عمومی عملی نیز منجر می شد.

حال با توافق به عمل آمده تمامی این نکات و ظرایف رعایت شده و ضمن تثبیت حقوق هسته ای ایران در انظار جهانیان و مهر تایید تمامی قدرت های جهانی بر حق غنی سازی هسته ای کشورمان، در یک توافق اولیه و مقدماتی زدودن تدریجی و گام به گام تحریم ها در بازه زمانی آینده و در یک روند مستمر از یکسو و بطور موقت و آنی در مواردی استراتژیک از سوی دیگر لحاظ شده است.

گویا کابوس اسرائیل و مرتجعین عرب به حقیقت پیوست ، ایران از آزمونی بزرگ سر بلند بیرون آمد. توافق نامه ای با ایستادگی بر اصول و ارزش های غیر قابل چشم پوشی که ایران همواره بر آن پای می فشرد و گویا تنها ظرافت ظریف را می خواست که رخش خوش آب و رنگ ایرانی را از گردنه های پر و پیچ و خم به صلابت عبور دهد، بالاخره محقق شد.

نخست وزیر اسرائیل این توافق را بزرگترین اشتباه تاریخی غرب خواند، و در ادامه گفته است: امروز دنیا یک جای خطرناک تر شده است و خطرناک ترین رژیم در دنیا یک قدم بزرگ به سمت داشتن خطرناک ترین سلاح جهان برداشته است!! وزیر امور خارجه اسرائیل با صراحت گفته این بزرگترین دستاورد درطول 35 سال اخیر برای جمهوری اسلامی ایران است. برخی مقامات عربی نیز به شدت نسبت به امضای توافق نامه واکنش نشان داده و از آن ابراز نگرانی کرده اند. واکنش هایی که بخوبی نشان می دهد دشمنان ایران تا چه حد مغموم و شکست خورده شده اند.

حال که توافق بزرگ یا آنگونه که نتانیاهو با حسرت می گفت: معامله قرن به وقوع پیوسته است، مقام معظم رهبری ایستادگی و مقاومت و تدبیرهای تیم هسته ای را ستوده اند و با این اوصاف ایرانیان چنین سر به آسمان می سایند مشخص نیست که چرا برخی نمایندگان مجلس ساز مخالف کوک کرده و دستاوردی چنین سترگ را با واکنش های سلبی خود لوث می کنند. آخر این چه منش و روشی است که به جای همنوایی و تقدیر از این دستاورد بزرگ و طنین اندازی واکنش های همدلانه و اقتدار افزا، تنگ نظرانه سخنانی را منعکس می کند که با هیچ متر و معیاری نمی توان آن را در راستای منافع ملی ارزیابی کرد؟

آیا نگرش های طیفی و جناحی اقتضا می کند که چنین حرکت بزرگ ملی ای را که فتح نمایان بوده و در دو هه اخیر مثال و همانندی ندارد با برخی اظهارات سطحی و فاقد نگاه استراتژیک مورد هجمه قرار داد.

البته پر واضح است که قاطبه ملت ایران از هر طیف و جناح و نگرش و سلیقه ای، درودها و سلام های خود را نثار بچه های مبارز انقلاب می کنند و این همت والای آنان را می ستایند و به علامت رضایت و تکریم کلاه به احترام آنان از سر بر می دارند. بی شک این هنرنمایی هنرمندانه به مثابه انقلاب سومی بود که تمامی دشمنان ایران و ایرانی را مات و مقهور کرده و سبب خشنودی رهبر معظم انقلاب، تقویت رئیس جمهوری و شادی و شادکامی مردم شد. فرآیندی که به نظر میرسد در ادامه نیز توسط نمایندگان ملت در دولت همینگونه ادامه و استمرار یافته و بیش از پیش پرچم نظام مقدسجمهوری اسلامی ایران را بر تارک گیتی به تلالو درآورد.