چگونه منزوی های دیروز امید داران امروز شدند؟
به جای قالیباف از عارف سئوال بپرسید!
جریانی که با عملکرد منفعلانه و سکوت عارفانه همه کور سوهای امید به بهارستان را مسدود کرد و طبیعی است که انتظار نداشته باشیم که با این عملکرد، اکثریت حامیان جریان اصلاحات به میدان رقابت بی‌یایند
سرویس سیاسی خرداد- یوسف شریفی: این روزها که بسیاری از بزرگان و نخبگان جریان اصلاحات و حتی اصولگرایان شناخته شده به میدالن کارزار انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی پا نگذاشتند، ورود محمد باقر قالیباف به انتخابات مجلس واکنش های فراوانی داشت.
به گزارش خرداد، بسیاری از کاربران اصلاح طلب در فضای مجازی و رسانه ای با توجه به سابقه و عقبه قالیباف در شهرداری تهران و موضوعاتی چون بدهی 69 هزار میلیاردی شهرداری، ماجرای عیسی شریفی، شهر فروشی، استخدام های بی ضابطه و فله ای و واگذاری املاک شهرداری به انتقاد از این نام نویسی پرداخته و گلایه های تندی را علیه سردار خلبان و عزم وی برای فتح بهارستان مطرح ساختند.
اما نکته ای که در این میان ذکر آن خالی از لطف نیست، آنست که به قالیباف نمی توان ایراد چندانی وارد کرد. او اگر تخلفی داشته باید نهادهای ذیربط و نظارتی به پرونده وی ورود یابند و تعیین تکلیف شود. طبیعی است که وی همانند هر سیاستمدار دیگری به دنبال کسب قدرت بوده و برای آن صحنه بهارستان را مهیا دیده و عزم جزم کرده باشد.
ایراد در واقع متوجه چهره ها و جریانی است که دو سال پیش با رای قاطع مردم و حمایت آنان شورای شهر و ریاست جمهوری و دو سال قبل تر از آن هم تعداد قابل توجهی از صندلی های بهارستان را در اختیار گرفته و در این مدت آنچنان عمل کردند که قالیبافِ به لحاظ سیاسی مرده و بایکوت شده را در این مدت کوتاه احیا کرده و دوباره او را (و این بار امیدوارتر از هر موقعی) پای کارزار انتخاباتی آوردند.
جریانی که حتی نتوانست با همه اشراف اطلاعاتی و حضور در شورای شهر و شهرداری، تخلفات ادعایی را برای مردم و عموم مخاطبان تبیین و ترسیم کند، نتوانست با عملکردهای مثبت نظر شهروندان را جالب و آنان را به آینده مدیریت شهری امیدوار سازد.
جریانی که با عملکرد منفعلانه و سکوت عارفانه همه کور سوهای امید به بهارستان را مسدود کرد و طبیعی است که انتظار نداشته باشیم که با این عملکرد، اکثریت حامیان جریان اصلاحات به میدان رقابت بی‌یایند و قالیباف و طیف تندروی اصولگرا با رای حداقلی اکثریت شده و شانس دار اصلی باشند.
در واقع چه در ماجرای بستن لیست های انتخاباتی که منجر به شورای شهری اینچنینی شد و چه در قصه لیست امید و ناکامی مجلس اول از همه باید از محمدرضا عارف به عنوان رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان پرسید که چگونه ما و خودتان را به اینجا رساندید و منزوی های دیروز را تبدیل به امیدوران امروز کردید؟!
