به خبرهای بد عادت کرده ایم
جان انسان و استعفای مسئولان!
اینجا درست جایی است که هیچ جای توجیه و رفع و رجوعی ندارد، جان انسان مگر چیز ساده و پیش افتاده ای است که بتوان از کنار آن گذشت؟ این فاجعه انسانی در ورای خود فضاحت مدیریتی و اهمال و اشتباه وحشتناکی دارد که خروجی آن مرگ چند انسان است.
سرویس اجتماعی خرداد-محمدرضا مشتری: نفس تهران و شهرهای بزرگ از انباشت آلاینده ها و ذرات معلق بند آمده بود و همه دست به دعای باران بودند که این خواسته در اهواز اجابت شد و باران بارید اما به جای زندگی با خود آوار سیل و فاضلاب و مرگ آورد!
به گزارش خرداد، وقوع بلایای طبیعی گاه گریز ناپذیر است و از دست بشر بدور. باران های شدید و موسمی در همه جای دنیا تخریب و آوار به همراه دارد و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم. از آمریکای مدرن تا اروپا همه ساله وقوع باران های شدید و طوفان های مهلک خسارات شدید مالی و فاجعه های انسانی رقم می زنند.
در همین بارانی که دیروز در خوزستان وضعیت نامناسب و تاسف باری رقم زد در کویت هم با همه مدرنازیسیون و امکانات پیشرفته و مهجز،استانداردهای بالای جهانی و رفاه عمومی فراوان وضعیت بغرنجی رقم زده و سیلاب براه افتاده و معابر عمومی را در بر گرفت.
پس نمی شود به خاطر وقوع آبگرفتگی معترض بودو به زمین و زمان بد و بیراه گفت و مسئولان را شماتت کرد، کاری که ما کاربران ایرانی در آن تبحر و تخصص داریم اما می توان و باید معترض یک چیز بود و به سادگی از کنار آن نگذشت.
غیر از بالازدگی فاضلاب شهری در اهواز به خصوص در مناطق محروم و فقیر نشین آن که زندگی مردم را مختل کرد و به نبود زیرساخت های مناسب و البته ساخت و سازهای غیر اصولی باز می گردد و نیازمند تدبیر و تغییرشرایط است و ایراد اساسی به چند دهه مدیریت شهری اهواز باز می گردد.
آنچه در ماجرای سیل دیشب اهواز رخ داد و به هیچ روی توجیه پذیر نیست آنست که 4 بیمار زن بستری در بخش آی سی یو بیمارستان امام خمینی( ره) اهواز همزمان فوت کردند.
این چهار زن که سنشان بالای ۷۰ سال بوده است به دلیل بیماری تنفسی در بخش آی سی یو بیمارستان امام اهواز بستری بوده اند.
گویا بر اثر باراندگی و قطع برق و دیر عمل کردن ژنراتور بیمارستان و در نهایت از کار افتادن دستگاه‌های اکسیژن، این افراد فوت شده اند.جالب هم آنکه رئیس بیمارستان در توضیح این واقعه گفته است:«در پی بارش‌های بی‌سابقه روز دوشنبه ( ۲۵ آذرماه) اهواز شاهد نوسانات
شدید برق شهری بودیم که همزمان با این مساله در یکی از بخش‌های مراقبت‌های
ویژه این بیمارستان چهار بیمار دچار مشکل شدند»
وی افزوده است: «همیشه تیم پزشکی در آی سی یو مستقر هستند و علی‌رغم اینکه عملیات احیا برای این بیماران انجام شد اما متاسفانه این چهار بیمار فوت کردند.»
اینجا درست جایی است که هیچ جای توجیه و رفع و رجوعی ندارد، جان انسان مگر چیز ساده و پیش افتاده ای است که بتوان از کنار آن گذشت؟ این فاجعه انسانی در ورای خود فضاحت مدیریتی و اهمال و اشتباه وحشتناکی دارد که خروجی آن مرگ چند انسان است.
حال سئوال مهم آنست که آیا ما به خبرهای بدعادت کرده و جان انسان ها دیگر آن اهمیت سابق را برایمان ندارد؟
اگر این اتفاق در هر جای دنیا می افتاد حتی تا عالی ترین مقامات نه فقط به خاطر تاثیرگذاری در این وضعیت که بواسطه شرم و و حیا و التیام دل های به درد آمده، عذرخواهی کرده و استعفا می دادند اما در کشور ما گویا اساسا چنین گزاره ای برای مسئولان محترم تعریف نشده و چیزی به عنوان افکار عمومی و جریحه دار شدگی آن معنا و مفهومی ندارد و جان انسان چیز چندان مهمی نیست!
مرگ این چهار نفر بر اثر یک فعل و انفعال طبیعی یا توطئه بیگانگان رقم نخورده و به وضوح اشتباه و خطای انسانی در آن دخیل است و باید دید آیا کسی از مسئولان محترم زیر بار پذیرش این خطا، عذرخواهی و دلجویی و یا ترک صندلی شیرین خود خواهد رفت؟
استعفا کاری را درست نمی کند اما حداقل تاثیر آن این است که مردم و افکار عمومی حس می کنند، جان و هویت و زندگی آنان برای مسئولانی که مسئول آن هستند مهم است....
