سوال اساسی‌تر از دولت
از آقای رئـــیسی، همکارانشان و آن کمیته‌ای که ایشان در مجلس اعــلام کردند با راه‌اندازی سامانه از متخصصان درخواست کرده‌اند افراد پیشنهادی خود را برای وزارتخانه‌های مختلف معرفی کنند، باید مورد پرسش اساسی قرار گیرند.
صادق زیباکلام استاد دانشگاه
بر حسب آنچه آقای رئیسی در مجلس گفت خیلی از افراد معرفی شدند و یک کمیته تخصصی زیر نظر او با ضوابط و معیارهای تخصصی و علمی، صلاحیت این داوطلبان را مورد بررسی قرار دادند. مساله اول این است که ملاک و معیار تحصیلات، سوابق اجرایی، مدیریتی و طرح آن‌ها برای وزارتخانه بوده، یعنی گزینش از راه و روش‌های علمی صورت گرفته است.
مساله دوم طرح‌های این افراد برای مدیریت کلان کشور بود که به گفته آقای رئیسی مبارزه با تورم، مبارزه با فساد، رفع بیکاری، توجه به اقتصاد دانش‌بنیان به جای اقتصاد سنتی، تغییر، اصلاح و مدرنیته کردن کشاورزی، توجه به محیط زیست، مبارزه با اشرافیت، شایسته‌سالاری به جای خویشاوندسالاری، رونق اقتصادی و چشم به توانایی‌های داخلی به جای چشم دوختن به غرب را شامل می‌شده است.
مشکل این است که آنچه آقای رئیسی بیان داشتند، 42 سال است که کم و بیش شنیده می‌شود، دولت‌های مختلف دقیقا همین سخنان را هنگام معرفی دولتشان به مجالس مختلف گفته‌اند. علاوه بر آن تمام افرادی که آقای رئیسی به عنوان وزیر معرفی کردند دیروز وارد ایران نشده‌اند، تمامشان به علت انقلابی بودن از ابتدای انقلاب تاکنون در دولت‌ها حضور داشته‌اند و اگر در دولت‌ها هم حضور نداشتند، دارای سمت‌های بالای مدیریتی اجرایی و حکومتی بوده‌اند.
حال سوال اینجاست که چرا با وجود اینکه این افراد سوابق مدیریتی اجرایی در طول 42 سال گذشته داشته‌اند و آن اهداف و آرمان‌هایی که امروز آقای رئیسی برمی‌شمارند، به عنوان اهداف مورد توجه دولت سبزدهم، مدنظر تمام دولت‌های بعد از انقلاب بوده، پیشرفت قابل توجهی صورت نگرفته و شکاف طبقاتی و مفاسد اقتصادی مرتب بیشتر شده است؟ آقای رئیسی گفتند سیاست مدارا با کشورهای مختلف را پیش خواهیم گرفت، اما در عمل با بسیاری از کشورهای مختلف در همسایگی خود در تقابل هستیم.
چرا هیچ پیشرفتی در این 42 سال در اهداف و آرمان‌هایی که آقای رئیسی می‌گوید در مقایسه با ترکیه، پاکستان، مالزی و اندونزی صورت نگرفته و به عقب رفته‌ایم؟ این مساله اساسی است و تکرار حرف‌هایی که همه پیش‌تر که سمت‌های اجرایی داشته‌اند، پشت تریبون مجلس زده‌اند. می‌گویند با فساد مبارزه و شکاف طبقاتی را پر خواهیم کرد و یا تورم را از بین خواهیم برد و سیاست پولی و مالی کشور را اصلاح خواهیم نمود و همچنین محیط زیست را مورد توجه قرار خواهیم داد. همه دولت‌ها اینها را گفته‌اند، اما چرا در این 42 سال محیط زیست ما به عقب رفته است؟ چرا مفاسد اقتصادی، شکاف طبقاتی و وابستگی ما به درآمدهای نفتی بیشتر شده؟ این پرسشی است که امروز نه از آقای رئیسی بلکه باید از همه صورت گیرد.
