نگهداری طولانی‌مدت ماهی‌قرمز در خانه خطرناک است؟

پگاه رستمی با بیان اینکه ماهی‌ قرمز بیماری مشترک چندانی با انسان ندارد، گفت: نگهداری طولانی مدت ماهی قرمز در محیط خانه به شرط رعایت موارد بهداشتی خطری را متوجه سلامت افراد نمی‌کند.

رستمی با بیان اینکه خانواده‌هایی که تمایل به نگهداری طولانی مدت ماهی قرمز در خانه دارند باید از ظروف مناسب نگهداری ماهی استفاده کنند، تصریح کرد: یکی از عوامل مهم در بقای بیشتر ماهی‌ها محل زندگی آنهاست، لذا نباید ماهی را در ظرف کوچک نگه داشت.

مسئول اداره بهداشت و مدیریت بیماری‌های آبزیان اداره کل دامپزشکی استان کرمانشاه ادامه داد: برای بیشتر کردن عمر ماهی قرمز توصیه می‌شود از ماسه و سنگ ریزه های رنگ شده در تنگ ماهی استفاده نشود.

وی با بیان اینکه ماهی‌ها به اکسیژن موجود در آب نیاز دارند، گفت: هرچه دهانه تُنگ ماهی تنگ‌تر باشد، اکسیژن کمتری می تواند وارد آب شود و برعکس هرچه دهانه ظرف نگهداری بزرگتر باشد، سبب می شود ماهی‌ها اکسیژن بیشتری دریافت کرده و تحرک بیشتری داشته باشند.

رستمی اضافه کرد: در نگهداری طولانی مدت ماهیان قرمز در خانه، مقدار آب مورد نیاز هر قطعه ماهی انگشت‌قد باید حداقل یک لیتر در نظر گرفته شود.

وی سپس با بیان اینکه آلودگی آب تنگ ماهی باعث کوتاهی عمر ماهی قرمز می شود، ادامه داد: تعویض آب تنگ ماهی باید هفته‌ای دوبار انجام شود و دمای آب هم باید بین 10 تا 25 درجه سانتیگراد باشد.

وی اضافه کرد: درصورت استفاده از آب شبکه لوله کشی شهری بهتر است آب مورد نیاز به مدت 24 تا 48 ساعت در ظرف دیگری نگهداری شود تا کلر آن آزاد شود.

وی بابیان اینکه ریختن نمک یا حبه قند در تنگ ماهی توصیه نمی شود، غذای مخصوص ماهیان آکواریومی را مناسب تغذیه ماهی قرمز دانست و افزود: میزان غذا باید به اندازه‌ای باشد که ظرف یک تا دو دقیقه مصرف شود.

رستمی گفت: غذادهی بیش از اندازه به ماهی قرمز باعث انباشته شدن مواد آلی و دفعی و در نتیجه مسموم شدن ماهی خواهد شد.

وی در ادامه با تاکید بر اینکه رها کردن ماهی قرمز در آب های آزاد توصیه نمی شود، تصریح کرد: از شهروندان تقاضا داریم از رها کردن این ماهی‌ها در رودخانه‌ها، سراب‌ها، تالاب‌ها و آبهای آزاد صرف نظر کنند، چون این کار می تواند هم برای محیط زیست و هم برای آبزیانی که در آبهای آزاد هستند، خطرناک باشد.

رستمی گفت: ماهی‌ قرمز جزو گونه‌های غیربومی و مهاجم برای محیط زیست است که رها کردن آن در آب‌های آزاد می‌تواند کاهش تنوع گونه‌های بومی در محیط زیست را در پی داشته باشد.

رستمی گفت: بهترین محل برای رها کردن ماهی‌های قرمز استخرها و حوضچه‌های داخل پارک‌ها و محیط‌های بسته است.