خرداد: اینکه همه تقصیرات را برخی برعهده دولت آقای حسن روحانی میگذارند و بر آن محمل میرانند، حتما انحراف از موضوع است و اینکه همه از دولت آقای ابراهیم رئیسی توقع دارند که مسائل را حل کنند، انتظاری بیهوده است.
البته مسئله معیشت و انتظار مردم شاید بهمثابه بومرنگی باشد که طرفداران رئیس دولت فعلی علیه روحانی به کار برده باشند و اینک بومرنگ در بازگشت به دولت برخورد کرده است، هرچند مسئله معیشت درحالحاضر به دلیل گرانیهای بیحد بیشتر جلوه کرده است.
مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: میتوان گفت که نمیتوان از دولت فعلی انتظار حل مسئله معیشت را داشت. به هر حال مردم تحمل میکنند و هزینه آن را میپردازند؛ اما نگرانی مردم تنها مسائل زمان فعلی نیست؛ بلکه آینده را روشن نمیبینند.
وقتی شرایط زیست چنین باشد و آینده نهچندان روشنی در دیدگاه مردم وجود داشته باشد طبعا حوادث طبیعی مانند سیل یا زلزله که رخ میدهد، بار سنگینی بر دوش مردم مصیبتزده باقی میگذارد و این حال ناخوش در موقعیتی که حال کشور ناخوش باشد، تشدید میشود.
باور کنیم که در طول سالهای گذشته به دلیل کمکاری، آیندهنشناسی، تفکر پوپولیستی و توسعه معیوب شهری به جای توسعه پایدار، مشکلات فراوان عمومی و زیستگاهی در کشور ایجاد شده و به تبع آن علاوه بر وجه منفی جاری زیستگاهی، حوادث طبیعی بهشدت تأثیر منفی در جامعه میگذارد. در این بحبوحه دولت، مجلس و نوعا حکمرانی تنها به برخی مسائل جاری میپردازند و جهت حرکت درست انتخاب نشده است.
نمیتوان انتظار داشت همه مسائل کشور و بهخصوص مسائل زیستگاهی را این دولت حل کند؛ اما باید انتظار داشت که پیکان حرکت دولت و حکمرانی در جهت مقابله با این مسائل و درک حل آن باشد که چنین امری مشاهده نمیشود؛ بلکه اولویتها کاملا به دست فراموشی سپرده شده است.
اگر این دولت هشت سال در مسند قرار گیرد و حتی بتواند بهنوعی مرهمی بر مسئله معیشت مردم بگذارد و درعینحال پس از هشت سال کشور را بدحالتر تحویل دهد، چه باید کرد.
مدتها بود که درمورد توسعه ایران و چگونگی آن بحث بود. اینک تقریبا از توسعه گذر کردهایم و به حفظ ایران بسنده کردهایم که آن هم سرنوشت مبهمی دارد.این سنت سیئه که مسئولان قاعد، در پی اصلاح نیستند، موجب میشود که بار و فشار حوادث بر دوش بسیجیان قائم میافتد و البته این تحمل بار نمیتواند دائمی و ثمربار باشد و تنها آنگاه ممکن است که مسئولان نیز قائم باشند و اولویتها را با قوه دراکه معلوم کنند و با شجاعت درخصوص آنها تصمیمگیری کنند.