جهانگیری: ضربه کاری، خروج ترامپ از برجام بود | چینی‌ها بلافاصله، قراردادها را «متوقف» کردند

در دولت اول روحانی، وقتی می‌گفتیم تورم ۴۰ درصدی را در دور اول تک‌رقمی می‌کنیم همه اقتصاددانان مسخره می‌کردند و می‌گفتند آخر شما چطور می‌توانید تورم ۴۰ درصدی را تک‌رقمی کنید. دو بار ما قیمت بنزین را در دوره اول افزایش دادیم. هم سال ۹۳ اضافه کردیم و هم سال ۹۴. گفتیم از عوایدش یک‌سری طرح اجرا می‌کنیم من جمله طرح تحول سلامت. هیچ اعتراضی نبود چون مردم همراه بودند. می‌دانستند این یک نیاز صادقانه است. قیمت بنزین را اضافه کردیم هیچ تورمی ایجاد نکرد.

حذف بدون حاشیه ارز ترجیحی

وقتی ما در سال ۹۲ آمدیم ارز ترجیحی ۱۲۲۶ تومان بود و می‌گفتند دست نزدید. اگر دست بزنید مرغ از ۶ هزار تومان ۱۴ هزار تومان می‌شود. اما ما در همان ماه اول ارز ترجیحی را حذف کردیم پولی هم به کسی پرداخت نکردیم، قیمت مرغ هم تا پایان دوره اول همان حدود ۶ هزار تومان باقی ماند؛ قیمت بقیه محصولات هم همین‌طور.
مهم‌ترین اتفاق در دوره اول، سرمایه اجتماعی بود که مردم پشت دولت آوردند. یعنی آن اعتمادی که مردم به دولت داشتند که این تیم قادر به حل مشکلات است، خودش به ما در حل مسائل کمک می‌کرد.

ضربات ترامپ

ضربه کاری را ترامپ زد. آن ضربه جوری بود که تمام دوستانمان از ما فاصله گرفتند، همین قرارداد برقی کردن راه‌آهن تهران-مشهد که چینی‌ها برای امضای آن اصرار می‌کردند، اولین قراردادی بود که آن‌ها بعد از خروج ترامپ از برجام متوقف کردند. بقیه طرح‌های دیگر همینطور متوقف شدند. توتال اعلام کرد نمی‌توانم ادامه دهم. چین شریک توتال بود و باید ادامه می‌داد اما چینی‌ها هم اعلام کردند ما هم نمی‌توانیم ادامه دهیم.

تغییر ناگزیر ریل از توسعه به حفظ سفره مردم

من از سال ۹۷ احساسم این شد که ما باید تغییر ریل بدهیم، ما دیگر نمی‌توانستیم شعار توسعه بدهیم. باید شعارمان این باشد که می‌خواهیم از زندگی مردم حفاظت کنیم، وضع موجود سفره مردم را حفاظت کنیم، یعنی کاری کنیم زندگی مردم بهم نریزد.

هدف ارز ۴۲۰۰ تومانی

هدف از ایجاد ارز ۴۲۰۰ تومانی، حمایت از سفره مردم در شرایط تحریم بود. بعد از حذف این ارز به رئیسی نوشتم که کوچک‌تر شدن سفره مردم دیگر برای آن‌ها قابل تحمل نخواهد بود.

تولید داخلی نیازمند بستر بین المللی

هیچ کس به اندازه من در بین مسئولان اول کشور از تولید داخلی دفاع نکرده ولی من هم می‌دانستم و می‌گفتم بالاخره همین تولید داخلی کشور حیاتش به این است که فضای بین‌المللی باز شود.