شمسایی: جادوگر يك تيم را در سالن ديدم!

امیر شمسایی درباره مسائل مختلفی از جمله شرایط تیم ماهان تندیس، دلیل آمادگی‌اش برای کناره گیری از سرمربیگری این تیم، حضور تیم ملی فوتسال در مسابقات جایزه بزرگ برزیل، جادوگری در فوتسال و نتیجه گرایی در این رشته ورزشی صحبت کرد که این صحبت‌ها در زیر می‌آید:

حضور برد - برد تیم ملی در برزیل
پیروزی‌های تیم ملی فوتسال در برزیل قابل پیش بینی بود. گواتمالا و کاستاریکا تیم‌های معمولی بودند و به احتمال خیلی زیاد ایران در فینال با برزیل بازی خواهد کرد. به هر حال مهم این بود که تیم ملی با بازیکنان جوان به این مسابقات برود. محک خوردن بازیکنان جوان در برزیل حتی با وجود تیم‌های معمولی برای ما برد - برد بود. این بازی‌ها کمک می‌کند بازیکنان خودشان را باور کنند.

تعطیلات لیگ برای ما گرانبها بود
تعطیلی لیگ برتر فوتسال برای ما گرانبها بود. در این تعطیلات تلاش کردیم اشکالات را رفع کنیم تا برای بازی با گیتی پسند آماده شویم. گیتی پسند فوتسال را خوب بازی می‌کند و همین مساله کمک بزرگی به ماست چون تیم ماهان مقابل چنین تیم‌هایی که جنگنده هستند، خوب ظاهر می‌شود.

برای تغییر من صحبت‌های جسته گریخته شد
سیستم فکری‌ام این است در هر تیمی که کار می‌کنم، به صورت موقت هستم. هیچ وقت دنبال تحمیل خودم نبوده‌ام. تیم ما دو تا باخت بد آورد و به صورت جسته گریخته از مسئولان برای تغییر من صحبت شد. من در رختکن هم اعلام کردم که دست مسئولان را باز می‌گذارم تا کسی در رودربایسی نماند. ظاهرا آقای جلالی هم مصاحبه کرده بودند که درباره وضعیت سرمربی تصمیم‌گیری خواهند کرد که این مصاحبه به مذاق من خوش نیامد. به هر حال هر چه بود منتفی شد.

مسئولان از اول گفته بودند دنبال قهرمانی نیستیم
مسئولان باشگاه از اول گفته بودند دنبال قهرمانی نیستیم ولی بعد از هفت بردی که به دست آوردیم، این امر به آنها مشتبه شده است که باید همه تیم‌ها را ببریم. این مسائل به کادر فنی و بازیکنان فشار می آورد. نتیجه گرایی و بردن به هر نحوی کیفیت بازی‌ها را پایین می‌آورد. نتیجه گرایی در فوتسال ما اپیدمی شده و انگار هر فردی که ببازد باید برود. البته صحبت‌هایی که بین من و باشگاه مطرح شد، در همان ۲۴ ساعت اول بود و الان مشکلی نداریم. همه چیز بین ما در کمال احترام است.

چند سال پیش جادوگری را می‌شناختم
این روزها صحبت از جادوگری و رمالی در فوتسال است. من چند سال پیش یک نفر را می‌شناختم که دور و بر یک تیم بود و یکسری حرکات را انجام می‌داد. یکبار که با تیم آنها بازی داشتیم، فرد مورد نظر را در سالن دیدم که ۴۰۰ انگشتر به دست داشت و حرکات عجیبی انجام می‌داد! با این حال خدا را شکر ما در آن بازی پیروز شدیم. به نظرم رمالی و جادوگری خرافه است که ریشه در گذشته‌های دور دارد و باید این بحث ریشه کن شود.