نفرین نخلها اتفاق افتاد. ۴۰۰ هزار نخل سوختند و یک میلیون نخل در انتظار خشک شدن روزشماری میکنند. آب شور شده و ریشههایشان را خشکانده است. نخلهایی که حیات زیستی اروندکنار هستند و رزق و روزی مردم آبادان در محصول آنهاست.
مسئولان جهاد کشاورزی هم نبود اعتبار را مطرح میکنند. چرا ریشههای یک میلیون نخل آبادان در آب شور میسوزد درحالیکه تحقیقات در مورد نخلهای آبادان حکایت از آن دارد که سابقهی نخلداری در این شهر قدمتی هزاران ساله دارد.
آبادان سالهاست مهمترین قطب تولید خرمای کشور به شمار میرود و نبض کشاورزی این شهر در گرو کِشت و پرورش این درختها میزند.بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی چهارمیلیون اصله درخت خرما در آبادان وجود دارد. هر چند منابع غیررسمی و فعالان محیط زیست اعتقاد دارند که تنها یکمیلیونوپانصدهزار اصله خرمای مثمر در آبادان موجود است.
این عدد و رقمها در حالی است که باید شش میلیون اصله خرما در این شهر وجود داشته باشد یعنی حداقل به اندازه سالهای قبل از جنگ تحمیلی.حالا نهتنها نخلداران خانهنشین شدند، ارقام تازه خبر از ضرر ملی هم میدهند. چرا که بر اساس آمار جهاد کشاورزی ۱۴۵۰۷۱ تن کل تولید محصول خرمای استان خوزستان بوده که بخش قابل توجهی از آن مربوط به آبادان است.
به گزارش شبکه آفتاب، آبادان با داشتن بیشترین سطح زیر کشت نخل در استان خوزستان، شامل ۱۲۲۹۰ هکتار، رتبهی اول را داراست که سالانه ۷۰۶۲۴ تن خرما در این نخلستانها به بار مینشیند. میوهی درخت نخل یا همان (طلای شیرین) دومین محصول تولیدی آبادان بعد از نفت است که تنوعی بیش از ۴۰ گونه دارد. سعمران، برحی، گنطار، حلاوی و بریم و... نام خرماهای این شهر است. خرماهایی که در حاشیهی رودخانهی بهمنشیر، روستاهای منیوحی، اروندکنار و شلحه میرویند.