داستان "شارلی ابدو" و مخالفان همیشگی دولت اعتدال
در حالی که مسئولان دولت یازدهم ضمن محکوم‌کردن حمله به نشریه فرانسوی "شارلی ابدو"، اقدام این نشریه درباره پیامبر اکرم(ص) را نیز محکوم کردهاند، برخی از مخالفان دولت همچنان اصرار دارند بگویند دولت در برابر اقدام این نشریه سکوت کرده است و فشار و جنجال‌سازی علیه دولت را افزایش داده‌اند.
حکایت "گنه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری" حکایت این روزهای دولت حسن روحانی، به‌خصوص تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و مخالفت‌های منتقدان خاص و همیشگی اوست. در حالی که مسئولان دولت یازدهم ضمن محکوم‌کردن حمله به نشریه فرانسوی "شارلی ابدو"، اقدام این نشریه درباره پیامبر اکرم(ص) را نیز محکوم کردهاند، برخی از مخالفان دولت به‌صورت عجیبی همچنان اصرار دارند بگویند دولت در برابر اقدام این نشریه سکوت کرده است و فشار و جنجال‌سازی علیه دولت را افزایش داده‌اند.
در زمان حوادث مربوط به نشریه شارلی ابدو، وزارت امور خارجه کشورمان تاکید کرد: "این اقدامات هیچ ارتباطی با دیدگاه‌های اسلام ندارد... از سویی اقدامات تحریک‌آمیز را نیز تقبیح می‌کنیم." رئیس‌جمهور نیز چندین‌بار، هم حمله به شارلی ابدو و اقدامات تروریستی را محکوم کرد و هم اقدام این نشریه درباره پیامبر اکرم(ص).
روحانی یک بار در دیدار مسئولان و اندیشمندان شرکت‌کننده در کنفرانس وحدت اسلامی با رهبری گفته بود: "آنها که به‌ناروا به‌نام جهاد و دین و اسلام به آدم‌کشی و خشونت و افراط می‌پردازند... در مسیر اسلام‌هراسی و اسلام‌ستیزی قدم گذاشته‌اند." و در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی به‌صورت صریحی با اشاره به حوادث اخیر پاریس تاکید کرده بود: "جمهوری اسلامی ایران هم ترور، خشونت و افراطی‌گری به بهانه دفاع از دین و هم توهین، فحاشی و تحریک احساسات پیروان ادیان را به‌نام دفاع از آزادی محکوم می‌کند." رئیس‌جمهور در جلسه هیئت دولت نیز گفت: "خشاب سلاح تعصب همواره با گلوله توهین پر شده است و برخی به اسم آزادی تخم نفرت می‌پاشند و دیگران هم به اسم دین ولی با داس کشتار، کینه درو می‌کنند." محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت نیز در همین‌باره اظهار داشت: "آنچه در پاریس پیش‌آمد، اقدام تروریستی گروهک داعش و القاعده را ضد‌اسلامی می‌دانیم که هزینه‌هایی برای مسلمانان ایجاد کرد. عده‌ای هم به بهانه آزادی بیان به مسلمانان توهین کردند که آن را تقبیح می‌کنیم. اخراج سفیر فرانسه در این شرایط، درخواست احساسی برخی‌هاست که محترم است اما ما که به دنبال هدف بزرگی هستیم مسلما چنین تصمیمی نمی‌توانیم بگیریم. البته برخی گروههای سیاسی هر حرفی را نباید پای مردم بنویسند."
در کنار اظهارات صریح و شفاف رئیس‌جمور و سخنگوی دولت، اعضای دیگر کابینه نیز هرکدام به صورت‌های گوناگونی در سخنان خود، ضمن محکوم کردن حمله به نشریه شارلی ابدو، اقدامات تحریک‌آمیز این نشریه درباره پیامبر اکرم را نیز محکوم کردند. بااین‌وجود، هنوز برخی اصرار دارند که دولت واکنشی به اقدامات این نشریه نشان نداده است. این گروههای مخالف همیشگی دولت، سفر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان که در راستای مذاکرات هسته‌ای به پاریس و چند کشور دیکر انجام شده بود را نیز بهانه‌ای برای حمله و هجمه به دولت قرار داده‌اند. گروهی نیز در جریان تجمع مقابل سفارت فرانسه در تهران، تابلوی خیابان نوفل لوشاتو را از جا کنده و خواستار اخراج سفیر فرانسه در تهران شدند. البته گرچه برخی در اعتراض به این افراد که تابلوی خیابان نوفل لوشاتو را شکسته بودند -با ذکر اینکه نام‌گذاری این خیابان بخاطر حضرت امام و مدت زمان اقامتش در نوفل لوشاتوی فرانسه بوده است- این اقدام اشتباه را به آنها یادآوری کرده بودند؛ اما معترضان خواستار تغییرنام خیابان نیز شدند. گویی این افراد که نه دستشان به مسئولان "شارلی ابدو" می‌رسید و نه به مسئولان سفارت فرانسه، چیزی بهتر از تابلوی "نوفل لوشاتو" برای تخلیه احساسات و هیجاناتشان ندیده بودند؛ بدون آنکه لحظه‌ای به دلیل نام‌گذاری این خیابان بیندیشند.
ماجرای این اعتراض‌ها با ازجاکندن تابلوی نوفل لوشاتو نه تنها پایان نیافته بلکه شدیدتر نیز شده است. این افراد با بهانه قراردادن سفر ظریف به پاریس و همچنین پیاده‌روی ظریف و کری در جریان مذاکرات هسته‌ای، دولت را آماج حملات تند و تیز و در بعضی موارد توهین‌آمیز خود قرار داده‌اند. رئیس دستگاه دیپلماسی نیز در پاسخ به این انتقادها گفته بود: در دیدار با وزیر خارجه فرانسه بدون هیچ‌رودروایستی موضع و دیدگاه ایران و تحلیل‌مان در این زمینه که اگر به ارزش‌ها و مقدسات دیگران توهین شود، بذر تنفر و افراط پاشیده می‌شود، بیان شد." ظریف درباره پیاده‌روی‌اش با جان‌کری در ژنو هم توضیح داد: حرکتی که در ژنو صورت گرفت صرفا برای این بود که مذاکرات از حالت نسبتا تنش‌آلودی که پیدا کرده بود خارج شود... من همیشه گفتم مذاکرات ما یک حرکت ملی است و جناحی نیست...از دوستان توقع دارم منافع ملی را فدای ملاحظات جناحی نکنند."
اما گویا برای برخی مخالفان دولت منافع گروهی و جناحی همچنان بر منافع ملی ارجحیت دارد که به هر نحوی تلاش دارند دیپلمات‌های باتجربه و متخصص و فرزندان انقلاب را تخریب کنند. در حالی که مقام معظم رهبری بارها ضمن بیان اینکه با مذاکره مخالف نیستند، تاکید کرده بودند "هیچکس نباید مجموعه مذاکره‌کنندگان ما را سازشکار بداند، اینها بچه‌های خود ما و بچه‌های انقلابند. یک ماموریت سختی را برعهده دارند و هیچکس نباید ماموری را که مشغول کاری است تضعیف کند." محمدجواد ظریف شدیداً مورد حمله و اعتراض برخی گروه‌ها و افراد قرار گرفته است. سردار محمدرضا نقدی، رئیس سازمان بسیج گفته است: بنده ... به‌صراحت می‌گویم که آقای ظریف از چشم و نظرم افتاد. ناشی‌گری‌های اخیر(!) اثبات کرد... ایشان متاسفانه الفبای دیپلماسی را هم رعایت نمی‌کند... باید از مردم ایران عذرخواهی کند." جواد کریمی‌قدوسی نماینده مشهد نیز اعلام کرد که "طرح سؤال سنگینی را از وزیر امور خارجه در رابطه با قدم‌زدنش با وزیر خارجه آمریکا و سفرش به فرانسه در شرایط کنونی اهانت نشریه مذکور به پیامبر گرامی اسلام یکشنبه هفته آینده با امضای بالایی تقدیم هیأت رئیسه مجلس می‌کنیم." مهرداد بذرپاش نماینده حامی احمدی‌نژاد در مجلس نیز با ادبیات خاص خودش "پیاده‌روی وزیر خارجه کشورمان با جان کری را اقدامی «زمخت» و نه «ظریف» خواند و خطاب به مسئولان وزرات خارجه گفته است: "ساختار تحریم را که برنداشتید، دست‌کم ساختار تحقیر را شکل ندهید." و در اظهاراتی جالب‌تر، حجتالاسلام والمسلمین مسعودی خمینی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفتوگویی با خبرگزاری رسا، با اشاره به اهانت نشریه فرانسوی نسبت به پیامبر اکرم(ص) ضمن بیان اینکه "رییس دولت تدبیر و امید هیچ واکنشی نسبت به اهانت صورت گرفته نسبت به پیامبر اکرم(ص) نشان نداده است و اینکه چند تن از مراجع تقبید نیز نسبت به این مسأله انتقاد کردهاند، گفته است: باید از رییس‌جمهور پرسیده شود که چرا تا الان نسبت به این اهانت صورت گرفته عکس‌العملی نشان نداده است." این در حالی است که گویا این عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از اظهارات صریح رئیس‌جمهور دراین‌باره بی‌اطلاع بوده و باید از وی پرسید چرا براساس اخبار غیرواقعی اظهارنظر کرده است. برخی دیگر نیز همچنان مصرانه خواستار "اقدام و واکنش جدی" دولت درباره شارلی ابدو هستند. البته معلوم نیست که تعریف این مخالفان دولت از "واکنش جدی" چیست. فقط امیدواریم استفاده از "زور" نباشد؛ چنانچه برخی در تجمع مقابل سفارت فرانسه برسر تابلوی نوفل‌لوشاتو آورده بودند.
در هر صورت این مخالفت‌ها و تجمع‌ها و تابلو ازجاکندن‌ها، نه تنها پایان‌بخش داستان هجمه و حمله به دولت دولت تدبیر و امید نخواهد بود؛ بلکه گویی اینها که بهانه‌ای جذاب برای حمله به دولت پیدا کردهاند؛ حیف‌‌شان است به‌زودی آن را رها کنند؛ والبته آنها که با دولت منتخب مردم مخالف مبنایی داشته باشند، نه تنها از اقدامات تخریبی خود دست برنخواهند داشت بلکه هر لحظه بهانه‌ای برای حمله و هجوم به دولت پیدا می‌کنند.
چه‌خوش گفت رئیس‌جمهور که "اگر تفنگ، پول، قدرت، روزنامه، سایت و تبلیغات در یک جا جمع شد حتما فساد است"؛ حال این فساد می‌‌تواند در حالت مقاومت در برابر مبارزه با فساد مالی و رانت‌خواری و جنجال‌سازی و آدرس غلط‌دادن برای انحراف افکار عمومی خود را نشان دهد یا در حالت تفرقه‌افکنی و کینه‌توزی، دروغ‌گویی و اصرار بر دروغ‌گویی و کارشکنی و هجمه به دولت منتخب مردم. اما همان‌طور که معاون اول رئیس‌جمهور گفته است" قرار نیست کلاه سر دولت برود. دوستان دیگری به اسم فساد آدرس اشتباه به ما ندهند. ما به اشتباه جای دیگری نمی‌رویم تا از جاهایی که باید غافل شویم. قرار ما این است که با هر جا که فساد و رانتی وجود دارد برخورد کنیم." شایدهم به قول سخنگوی دولت "برخی چون می‌بینند مذاکرات به‌خوبی پیش می‌رود و با قاطعیت ادامه دارد، به این نوع رویکردها روی می‌آورند که البته این اقدامات جایی در بین مردم ندارد."
منبع: آفتاب
