گزارشی درباره افزایش پیوستن جوانان مهاجر بلژیکی به داعش

سرویس بین‌المللی خرداد: نشریه آلمانی "اشپیگل" با اشاره به نسل سوم مهاجران در کشور بلژیک  در گزارشی تحلیلی علل پیوستن آنان به داعش را مورد بررسی قرار داده است. 

به گزارش خرداد،"اشپیگل" با زیر ذره‌بین قراردادن زندگی "عبدل" یکی از جوانان پیوسته به داعش می‌نویسد: "مادرش "شانتال لبون" بارها و بارها تصویر پسرش را در ویدئویی منتشر شده در سایت "یوتیوب" دیده است. پسرش چفیه پوشیده بود و کلاشنیکفی در دست داشت. در آن فیلم پرچم سیاه داعش دیده می شد. او زنی 64 ساله و پرانرژی است. پیش‌تر معلم مدرسه بوده است. او به کافه‌ای آمد تا داستان فرزندش را برای‌مان تعریف کند داستان یک کودک بلژیکی که در بزرگسالی تبدیل به یک جنگجوی رادیکال شد. مادرش می گوید که پسرش هیچ ارتباطی با برنامه ریزی های انجام شده برای حملات اخیر در بلژیک نداشته است." 

اشپیگل در ادامه گزارش به واکاوی علل پیوستن نسل تازه مهاجران بلژیکی به گروه های افراطی از جمله داعش پرداخته و در این باره می نویسد:"بیش از چهار هزار اروپایی به گروه های افراطی در سوریه پیوسته اند. از این میان 1200 نفر آنان از فرانسه و در حدود 500 تا 600 نفر آنان از بریتانیا و آلمان به منطقه رفته‌اند. گزارش اخیر مرکز مطالعات اردیکالیزاسیون در لندن نشان می دهد که بلژیک کم جمعیت که 11 میلیون نفر را در خود جای داده است شاهد سفر 440 نفر از جوانانش به حلب، حمص و دمشق و پیوستن آنان به پیکارجویان بوده است. در مقایسه با کشورهای کم جمعیت دیگر اروپایی هیچ کشوری از میزان بالای پیوستن این چنینی شهروندانش به گروه های افراطی برخوردار نبوده است.

خانواده "عبدل" در محله عرب نشین "منولن بیک" در بروکسل زندگی می کرند. در آن جا شهروندانی از بیش از 100 کشور مختلف از کنگو تا مراکش زندگی می کنند اما اکثرا از مهاجران کشورهای خاورمیانه و یا چچن هستند. مهاجران جدید به کشوری با سنت کاتولیک آمدند که در آنجا مسلمانان و یهودیان جمعیتی در حال رشد هستند. این کشور همچنین به دلیل بدهی های بالا از اواسط دهه 80 میلادی گرفتار مشکلات اقتصادی بوده است. "عبدال" در فقر بزرگ نشد. پدر او یک معلم بود و او هیچ مشکلی در مدرسه نداشت. پدرش سیاه‌پوست و از آفریقا بود. به خاطر همین موضوع همکلاسی های "عبدال" او را در مدرسه مسخره می کردند. پس از اخذ یپلم او به آپارتمان شخصی خودش نقل مکان کرد. پس از مدتی او اعلام کرد که به دین اسلام گرویده و فراگیری زبان عربی را آغاز کرد. او به تدریج تغییراتی نیز در نحوع پوشش خود ایجاد کرد و پس از مدتی جلباب پوشید. او دیگر غذای محبوبش لازانیا را نمی خورد چرا که گوشت به کار رفته در آن را حلال نمی دانست. از آن پس در خیابان به فقرا کمک می کرد و از مادرش خواست تا به اسلام بگرود."   

اشپیگل در ادامه می افزاید: "مادر "عبدل" می گوید که فرزندنش هرچند بار یکبار با او تماس تلفنی می گیرد. او به ماردش می گوید مشغول عملیات امدادرسانی در سوریه است اما به لیل شنود تماس‌ها برایش خطرناک است که بیش از آن صحبت کند."

اشپیگل مشکل اصلی مهاجران اروپایی به سوریه و عراق را معضل بحران "هویت" می داند و در این باره می‌نویسد: "بلژیک به کشوری قطبی شده تبدیل شده است. بسیاری از جوانان مسلمان مقیم آنجا خود را فاقد هویت می دانند و خود را بلژیکی احساس نمی کند چرا که اساس هویت واقعی بلژیکی وجود ندارد. عده‌ای "فلمیش" هستند و عده‌ای "والونز" و اقلیتی از آلمانی ها هم در آن جا وجود دارند. از نظر فرهنگی و زبانی نیز بلژیک کشوری چندباره است. 

اشپیگل در پایان به گروهی غیرقانونی تحت عنوان "شریعت برای بلژیک" اشاره می کند که در حال عضوگیری از میان جوانان مهاجر بلژیکی و اعزام آنان به سوریه است. اشپیگل در این‌باره می نویسد: "بسیاری از جوانان مسلمان برای یافتن حس تعلق‌خاطر به یک هویت به گروهی افراطی تحت عنوان "شریعت برای بلژیک" پیوسته‌اند که اکنون از سوی دستگاه قضایی بلژیک غیر قانونی اعلام شده است. چهل و شش نفر از اعضای آن گروه مظنون به عضویت در گروه های افراطی در سوریه هستند.

خبرنگار "اشپیگل" موفق شد با یکی از اعضای آن گروه به خوبی به زبان انگلیس صحبت می کرد مکالمه‌ای تلفنی داشته باشد. "یونس دلفوتریه" جوانی 26 ساله اظهار داشت که در بلژیک به دنیا آمده و مدتی را در سوریه به سر برده اما کسی را به قتل نرسانده است. او معتقد بود که در بلژیک تبعیض زیادی علیه مسلمانان وجود دارد. او اشاره می کرد که مسلمانان اجازه خواندن نماز در محل کار را ندارند و موانع زیادی بر سر راه ساخت مساجد توسط آنان وجود دارد."