روزنامه ابتکار نوشت: «ما میآییم»، «آب زنید راه را»، «خبری در راه است»...؛ پوسترها سعی دارند انتظار ایجاد کنند، وعده «آمدن» بدهند و به اندیشه خود به این ترتیب اشتیاق ایجاد کنند. اما آیا آمدنی در کار است؟ آیا آمدن ممکن است؟ و آیا کسی مشتاق این آمدن هست؟
محمود احمدینژاد، رئیسجمهور دولتهای نهم و دهم، هنگامی که دولت را به حسن روحانی تحویل داد، ریزش شدیدی در دوستان، حامیان و طرفداران خود مشاهده کرد. اصولگرایانی که زمانی در تضاد با آیتالله هاشمی رفسنجانی (در انتخابات ۸۴) و کاندیداهای مورد حمایت اصلاحطلبان (در انتخابات ۸۸) تمام قد پشت سر او ایستادند و بزرگش کردند، در پایان دولتش در برائت از وی راه سبقت میجستند. بسیاری از دوستان نزدیکش که در کابینه وی حضور داشتند، هر یک به دلیلی و اغلب به دلیل آنچه – به قول محمدرضا رحیمی، معاون اول دولت دهم که زمانی خط قرمز احمدینژاد بود و امروز مورد برائت قرار گرفته است – مخالفت با «سروش آسمانی» بود، کنار رفتند. عملکرد دولت احمدینژاد در زمینههای مختلف و به ویژه آمار فاجعهبار اقتصادی و اجتماعی و اثر آن بر قدرت خرید و سطح زندگی مردم، نیز باعث شد بسیاری از هواداران مردمی وی نیز نه تنها دست از هواداری بکشند که از وی انتقاد کنند. رای به تفکری مخالف سیاستهای دولت دهم در انتخابات سال ۹۲ و روی کار آمدن رئیسجمهوری با مشی اعتدالی که از تندرویهای احمدینژاد و اذناب و حامیانش به دور بود نیز نشان داد مردم دیگر اقبال و استقبالی نسبت به سیاستهایی از این جنس نشان نمیدهند؛ به ویژه اینکه سعید جلیلی، به عنوان یکی از کاندیداهای رقیب حسن روحانی که نه تنها ادبیات و سیاستی همچون احمدینژاد داشت، از حمایت حامیان پیشین وی نیز برخوردار بود، در انتخابات ۹۲ به شدت ناکام ماند. حال احمدینژاد با شعار «ما میآییم» سایتی را افتتاح کرده است که یک شورای ۴۵ نفره بر مدیریت محتوای آن نظارت میکنند. سایتی که در کنار سایتهای اقماری حامیان احمدینژاد، همچون دولت بهار و... قرار است پازل رسانهای بازگشت وی را به قدرت تکمیل کنند؛ بازگشتی که احتمالا از انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال آینده آغاز میشود و در نهایت دوره آتی ریاست جمهوری را مدنظر دارد.
بازگشت احمدینژاد، دردسر تازه اصولگرایان
حشمتالله فلاحت پیشه، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با فرارو، درباره بازگشت احمدینژاد اعتقاد دارد: همه روسای جمهور پیشین در طی مدتی که راس امور بودند سبب شکلگیری یک سری تشکلها و حلقه نخبگی اطراف خود شدند، احمدینژاد نیز از این موضوع مبرا نیست و اکنون سعی در احیای فعالیتهای سیاسی خود دارد. وی در پاسخ به این پرسش که بازگشت احمدینژاد در آرایش سیاسی جریان اصولگرا چه تاثیری خواهد داشت، گفت: در شرایطی که اصولگرایان بعد از شکست در انتخابات ریاست جمهوری به اجماع نرسیدهاند و شرایط سیاسی خود را برای پیشبرد اهدافشان در انتخابات پیش روی مجلس سامان ندادهاند، حضور احمدینژاد کار را پیچیده کرده و معادلات این جریان را به هم میزند. به گفته او بخشی از اصولگرایان که انتقادات بیشتری نسبت به عملکرد دولت یازدهم دارند به سوی احمدینژاد گرایش پیدا میکنند زیرا احمدینژاد به شیوهای که پیش از این هم داشت آمار و ارقامی در مورد توزیع امکانات، پول و... داده و با این وعدهها سعی میکند که حمایت تودهها را به دست آورد. این نماینده پیشین مجلس ادامه داد: انتظار میرود احمدینژاد بین دولت اعتدالی و دولتهای پیش از خود مثل دولت آقای هاشمی یک همانی ایجاد کرده و حمله به این دولتها را در برنامههای تبلیغاتی خود بگنجاند. فلاحت پیشه در رابطه با تاثیر سابقه هشت ساله احمدینژاد بر میزان موفقیت او نیز گفت: از آنجایی که دوران ریاست جمهوری احمدینژاد با وجود آمارهای کمی که ارایه شد، با رفتارهای غیر قابل دفاعی در حوزههای مختلف سیاسی و اقتصادی همراه است، اصولگرایان در واکنش به بازگشت وی به دو گروه تقسیم خواهند شد. وی در تشریح این دو گروه گفت: گروه اول کسانی هستند که نسبت به دولت یازدهم رویکرد انتقادی دارند و با آمدن احمدینژاد به وی نزدیک میشوند تا به حاشیه رانده نشوند اما گروه دوم اصولگرایان میانهرو هستند که سعی دارند بدون کارشکنی و مانع تراشی در راه دولت در مسیر منافع ملی حرکت کنند. این نماینده پیشین مجلس با تاکید بر اینکه اغلب اصولگرایان در گروه دوم جای میگیرند، گفت: به طور طبیعی این دو دستگی به تضعیف اصولگرایان میانجامد اما نباید این نکته را فراموش کرد که تصور به اجماع رسیدن در جریان اصولگرایی بدون بازگشت احمدینژاد نیز یک تحلیل سطحی است. وی با اشاره به اینکه اختلافات میان اصولگرایان خیلی بیشتر از اختلافات این جریان با دولت کنونی است، درباره اینکه آیا بازگشت احمدینژاد را میتوان دردسر تازه جریان اصولگرا تلقی کرد، گفت: این موضوع بستگی به رفتار سیاسی اصولگرایان دارد.
باید از فضایی که به احمدینژاد ختم میشود پرهیز کرد
از سوی دیگر جلال جلالیزاده، نماینده اصلاحطلب سابق مجلس اعتقاد دارد اقبال ورود احمدینژاد به فضای سیاسی کشور به مسائل گوناگونی از جمله موفقیت یا عدم موفقیت اصولگرایان بستگی دارد، زیرا آنها اگر ناچار شوند در مسیر ایجاد صندوق رای حتما حول محور فردی مانند احمدینژاد دوباره جمع میشوند. جلالیزاده در گفتوگو با ایلنا، پیرامون فعالیتهای اخیر رسانهای احمدینژاد بیان کرد که امکان دارد او بتواند دوباره خود را به فضای سیاسی کشور تحمیل کند. وی افزود: اگر دولت و فعالان سیاسی و رسانهای میخواهند و فکر میکنند باید از فضایی که به احمدینژادها ختم میشوند جلوگیری شود باید در راستا و مسیر تولید آگاهی مردم گام بردارند. وی تصریح کرد: باید بدانیم هر چند اصولگرایان امروز با تمام وجود از احمدینژاد اعلام برائت میکنند، اگر شرایطی به وجود بیاید که منافع کلی آنها به خطر بیفتد یا احساس کنند مجلس یا اکثریت آن را نمیتوانند داشته باشند، حتما از تمام مسیرهای خود از جمله افرادی مانند احمدینژاد استفاده خواهند کرد. با این همه به نظر میآید وعدههای احمدینژاد برای آمدن به مسائل دیگری نیز ارتباط خواهد داشت؛ مسائلی که از جنس «توانستن» و نه «خواستن» است. احمدینژاد چندین پرونده مختلف در دادگاه دارد که در صورت محکومیت امکان حضور در انتخابات را نخواهد داشت. در کنار اینها، ماجراهای جریان انحرافی نیز معضل تائید صلاحیت را پیش روی وی قرار خواهد داد. در نهایت باید گفت اقبال عمومی به وی نیز تا حد زیادی در ابهام است. به ویژه آنکه خبرها حاکی از تشکیل کمپینی اجتماعی در فضای مجازی برای درخواست محاکمه احمدینژاد است که از قضا به نظر میرسد مورد استقبال قرار گرفته است. شاید باید به احمدینژاد یادآوری کرد که دوره بعضی چیزها گذشته است!