روزي كه فرهاد دوم وارثان اسكندررا از آسيا بيرون راند

در آخرين ماه تابستان 129 پيش از ميلاد و طبق بعضي از تاريخ ها، نهم سپتامبر اين سال، فرهاد دوم شاه اشكاني در جنگي كه با سلوكي ها در سوريه كرد، براي هميشه وارثان اسكندر مقدوني را از آسيا بيرون راند و شكست ايران از ارتش اسكندر تلافي شد. در اين جنگ 17 هزار سلوكي كشته و 12 هزار و هفتصد تن اسير شدند و اين اسرا هرگز آزاد نشدند.
     علت پيروزي اسكندر مقدوني بر هخامنشيان اين بود كه در نخستين جنگ، فرماندهان محلي ارتش (و به احتمال زياد با موافقت شاه هخامنشي وقت – داريوش سوم) عمدتا از جنگجويان مزدور خارجي (مرسنر) استفاده كرده بودند.
    درسي كه جهان از اين جنگ گرفت اين بود كه در جنگ هاي دفاعي، بايد صرفا از سربازان داخلي استفاده شود كه بدانند شكست آنها برابر است با تصرف وطنشان توسط بيگانه و انهدام عزيزانشان و بنابراين، تا آخرين نفس پايداري خواهند كرد. از آن پس دولت ها از جنگجوي مزدور تنها در تعرض به ساير ملل استفاده كردند تا دست اين افراد براي غارت باز باشد و به طمع غنيمت بهتر بجنگند.
   
منبع: روزنامک