میانگین گفت و گو در خانواده ایرانی 15 دقیقه
یک جامعه شناس گفت: طی پژوهشی مشخص شده که میانگین زمان گفت‌وگو در خانواده‌های ایرانی 15 دقیقه است و این یک زنگ هشدار برای خانواده‌های ایرانی است.
مرجان انصاری در گفت و گو با ایسنا بی‌تفاوتی در خانواده را بحرانی مهم در جهت بروز طلاق عاطفی دانست و گفت: در یک روند منطقی، خانواده باید کانون صمیمیت و رفاقت و روابط عاطفی در جهت رشد و پویایی باشد.
این جامعه شناس افزود: بحران بی‌تفاوتی در خانواده زمینه ساز طلاق عاطفی است و باید برای جلوگیری از این معضل که خود آسیب‌های اجتماعی دیگری را در پی دارد، با بحران بی تفاوتی مقابله کنیم.
وی ادامه داد: متاسفانه خانواده مدرن، کارکرد خود را به عنوان یک منبع عاطفی از دست داده است و این امر خلاء‌های فراوانی را برای اعضای خانواده به خصوص همسران به وجود می‌آورد.
وی تصریح کرد: با رشد سندروم بی عاطفگی اجتماعی، این معضل به خانوادها نیز راه یافته است و بر روی روابط و عواطف و احساسات تاثیر منفی گذاشته است تا جایی که این روزها اعضای خانواده زمان و اشتیاق کمتری برای مصاحبت و حمایت عاطفی از یکدیگر نشان می‌دهند.
انصاری در مورد علل بی‌تفاوتی در خانواده‌ها خاطرنشان کرد: بخشی ازاین مساله ناشی از تغییراتی است که درشرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه ما ایجاد شده است.
وی گفت: در واقع زوجین و یا والدین در جهت تامین نیازهای خانواده زمان بیشتری را صرف درآمدزایی می‌کنند، در این صورت همسران و والدین شاغل و گاه دو شغله دیگری مجالی برای ایجاد ارتباط عاطفی در خانواده پیدا نمی‌کنند و این امر خود رابطه‌ای سرد و منتهی به بی‌تفاوتی ایجاد می‌کند.
این جامعه شناس افزود: فردگرایی موجب می‌شود هریک از اعضای خانواده برای خود دایره رفاهی و فضای خصوصی بزرگتری در نظر بگیرد.
وی اظهارکرد: این طرز تفکر باعث شده فاصله اعضای خانواده از یکدیگر بیشتر شود، در چنین شرایطی اعضای خانواده هر یک زندگی شخصی و مجزای خود را می‌سازد و نسبت به سایر اعضای خانواده بی تفاوت می‌شود.
انصاری عنوان کرد: دراین میان نقش تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی نیز بسیار پررنگ است، این روزها در هر خانواده چندین تبلت و گوشی هوشمند وجود دارد و هر یک از اعضا سرگرم دنیای مجازی است که برای خود ساخته‌اند.
وی در این باره تصریح کرد: حتی اگر توسط این شبکه‌ها و ابزار اطلاع رسانی، از یکدیگر احوالپرسی هم کنیم، بازهم جای یک دیدار حقیقی را پر نمی‌کند، زیرا تکنولوژی قادر به انتقال حس صمیمیت نیست.
این جامعه شناس عنوان کرد: فضای مجازی درعین حال باعث می‌شود افراد مهارت‌های برقراری ارتباط و گفت‌وگو را از دست بدهند.
انصاری عنوان کرد: بهترین توصیه برای مقابله با بروز بی تفاوتی در خانواده‌ها این است که به موازات مشغله‌ها و علایق فردی، زمانی را به نام اوقات فراغت خانوادگی و جمعی در نظربگیریم و سعی کنیم با تفریحات مشترک و مصاحبت با یکدیگر، سطح کیفی ارتباط و صمیمیت میان اعضای خانواده خود را ارتقا دهیم.
مرجان انصاری در گفت و گو با ایسنا بی‌تفاوتی در خانواده را بحرانی مهم در جهت بروز طلاق عاطفی دانست و گفت: در یک روند منطقی، خانواده باید کانون صمیمیت و رفاقت و روابط عاطفی در جهت رشد و پویایی باشد.
این جامعه شناس افزود: بحران بی‌تفاوتی در خانواده زمینه ساز طلاق عاطفی است و باید برای جلوگیری از این معضل که خود آسیب‌های اجتماعی دیگری را در پی دارد، با بحران بی تفاوتی مقابله کنیم.
وی ادامه داد: متاسفانه خانواده مدرن، کارکرد خود را به عنوان یک منبع عاطفی از دست داده است و این امر خلاء‌های فراوانی را برای اعضای خانواده به خصوص همسران به وجود می‌آورد.
وی تصریح کرد: با رشد سندروم بی عاطفگی اجتماعی، این معضل به خانوادها نیز راه یافته است و بر روی روابط و عواطف و احساسات تاثیر منفی گذاشته است تا جایی که این روزها اعضای خانواده زمان و اشتیاق کمتری برای مصاحبت و حمایت عاطفی از یکدیگر نشان می‌دهند.
انصاری در مورد علل بی‌تفاوتی در خانواده‌ها خاطرنشان کرد: بخشی ازاین مساله ناشی از تغییراتی است که درشرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه ما ایجاد شده است.
وی گفت: در واقع زوجین و یا والدین در جهت تامین نیازهای خانواده زمان بیشتری را صرف درآمدزایی می‌کنند، در این صورت همسران و والدین شاغل و گاه دو شغله دیگری مجالی برای ایجاد ارتباط عاطفی در خانواده پیدا نمی‌کنند و این امر خود رابطه‌ای سرد و منتهی به بی‌تفاوتی ایجاد می‌کند.
این جامعه شناس افزود: فردگرایی موجب می‌شود هریک از اعضای خانواده برای خود دایره رفاهی و فضای خصوصی بزرگتری در نظر بگیرد.
وی اظهارکرد: این طرز تفکر باعث شده فاصله اعضای خانواده از یکدیگر بیشتر شود، در چنین شرایطی اعضای خانواده هر یک زندگی شخصی و مجزای خود را می‌سازد و نسبت به سایر اعضای خانواده بی تفاوت می‌شود.
انصاری عنوان کرد: دراین میان نقش تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی نیز بسیار پررنگ است، این روزها در هر خانواده چندین تبلت و گوشی هوشمند وجود دارد و هر یک از اعضا سرگرم دنیای مجازی است که برای خود ساخته‌اند.
وی در این باره تصریح کرد: حتی اگر توسط این شبکه‌ها و ابزار اطلاع رسانی، از یکدیگر احوالپرسی هم کنیم، بازهم جای یک دیدار حقیقی را پر نمی‌کند، زیرا تکنولوژی قادر به انتقال حس صمیمیت نیست.
این جامعه شناس عنوان کرد: فضای مجازی درعین حال باعث می‌شود افراد مهارت‌های برقراری ارتباط و گفت‌وگو را از دست بدهند.
انصاری عنوان کرد: بهترین توصیه برای مقابله با بروز بی تفاوتی در خانواده‌ها این است که به موازات مشغله‌ها و علایق فردی، زمانی را به نام اوقات فراغت خانوادگی و جمعی در نظربگیریم و سعی کنیم با تفریحات مشترک و مصاحبت با یکدیگر، سطح کیفی ارتباط و صمیمیت میان اعضای خانواده خود را ارتقا دهیم.
