توصیه ها و ادعاهای سفیر پیشین امریکا درباره روابط تهران – بغداد

سرویس بین الملل خرداد: زلمای خلیلی زاد با اذعان به افزایش نفوذ ایران در عراق اشاره می کند که خرد جمعی حاکم در واشنگتن در میان سیاستگذاران امریکایی بر این پایه است که امریکا عراق را به ایران باخته است. او با انتشار مطلبی در "وال استریت ژورنال" در این باره می نویسد:"از چنین منظری بهنترین گزینه برای مبارزه علیه داعش توسعه روابط خاص با یک اقلیم کردستان مستقل و یا نیمه مستقل در عراق است. واشنگتن قطعا باید این کار را انجام دهد اما نباید سایر نقاط عراق را رها کند. براساس جلساتی که اخیرا با "حیدر العبادی" داشتم معتقدم که ما (امریکا) عراق را به طور کامل از دست نداده ایم. درست است که ایران نفوذ قالب توجهی در عراق دارد. خروج کامل نیروهای امریکایی در سال 2011 میلادی خلاء قدرتی را در عراق ایجاد کرد که ایران و رقبای منطقه ای آن برای پر کردن این خلاء تلاش کردند. فروپاشی ارتش عراق و ظهور شبه نظامیان شیعه برای مبارزه با داعش نفوذ ایران را به طور روز افزونی افزایش داده است". 

به گزارش خرداد، زلمای خلیل زاد مدعی است که بسیاری از رهبران شیعه عراقی از ایران سرخورده شده اند و می خواهند با امریکا روابط گرم تری برقرار کنند. او می نویسد:"اگرچه پشتیبانی امنیتی ایران در متوقف کردن پیشرفت های اولیه  داعش مفید بوده است با این حال، این موضوع برای بازپس گیری مناطق کلیدی کافی نبوده است و اثربخشی این کمک ها محدود بوده است این موضوع را می شد در عدم موفقیت شبه نظامیان شیعه در بازپس گیری تکریت و بیجی دید. در هر دو مورد این مشاوره امریکایی ها و تمرکز حملات هوایی امریکایی بود که ارتش عراق را قادر ساخت تا به اهداف خود دربهار و تابستان گذشته دست یابد". 

خلیل زاد در ادامه می افزاید:"در استان شرقی دیاله حمایت شدیدی از سوی داعش صورت می گیرد و شبه نظامیان شیعه نزدیک به ایران در حال نبرد هستند. در ژانویه گذشته سازمان بدر که به ایران نزدیک است ادعا کرد که در این استان بدون حمایت امریکا موفق شده است اما امروز چنین پیروزی ای وجود ندارد. نکته دیگر آن است که رهبران عراقی از افزایش قدرت شبه نظامیان شیعه در مقابل سیاستمداران و احزاب می ترسند. آنان نگران هستند که رهبرانی چون مقتدی صدر از این موضوع برای افزایش قدرت سیاسی خود استفاده کنند. این موضوع از آن رو نگران کننده تر می شود که تنش جدی میان آقای صدر و دولت عراق ایجاد شده است. در نتیجه بسیاری از رهبران شیعه به حمایت بیش تر و جدی تر ایالات متحده نیاز دارند". 

خلیل زاد ادعا می کند که برخی از مقام های عراقی نسبت به افزایش حضور مستشاران ایرانی در آن کشور ناراضی هستند و در این باره می نویسد:"من حتی چندین ملاقات با آیت الله سیستانی رهبر معنوی شیعیان عراق نیز داشتم. او نگاه دوستانه ای نسبت به امریکا دارد". 

او در بخش پایانی مقاله خود توصیه هایی را به واشنگتن برای تقویت روابط امریکا و عراق ارائه می کند:"نخست آن که باید تلاش کرد تا توازن قوای نظامی در عراق به نفع نیروهای امنیت ملی آن کشور تغییر کند. پشتیبانی امریکا و متحدان آن در حال حاضر کمک رسانی به ارتش عراق را می طلبد.  موفقیت در رمادی در دسامبر گذشته یک نمونه خوب بود. امریکا باید در جهت تقویت یک ارتش ملی برای بلند مدت در عراق کوشش کند. هکم چنین باید با دقت برای عملیات موصل برنامه ریزی کرد. اوباما می خواهد پیش از پایان دوران ر یاست جمهوری اش این منطقه آزاد شود تا میراثی از دوران ریاست جمهوری اش باشد. چرا که انتقادات زیادی از سیاست خاورمیانه ای او و دولتش مطرح است. اما واقعیت آن است که پیروزی نظامی در موصل و مناطق سنی نشین نیازمند برنامه ای حساب شده و مدیریت بازسازی مناطق پس از ازادی است. دولت امریکا هم چنین باید برای عراقی برنامه ای را طراحی کند تا شبه نظامیان عراقی خلع سلاح شوند.  هم چنین باید شرایط برای گفت و گوی مسالمت آمیز رهبران شیعه، سنی و کرد فراهم شود. به نظر من اکثر رهبران عراقی ترجیح می دهند این امریکا باشد که میان آنان میانجی گری کند نه ایران". 

خلیل زاد در آخرین توصیه خود به امریکایی دولت آن کشور را تشویق به اصلاحات اقتصادی در عراق کرده و می نویسد:"برای شروع صندوق بین المللی پول باید وجوه و وام های مناسبی را به دولت عراق ارائه دهد. اکنون قیمت نفت کاهش یافته و دولت امریکا باید به بغداد کمک مالی کند".