شعر قدیمی دکتر حسین بشیریه در باره استاد شجریان مربوط به دهه ی ۱۳۵۰ در زمانی که ایشان به نام هنری "سیاوش" نامبردار بودند.
به گزارش خرداد، همزمان با پیام نوروزی استاد شجریان و با آرزوی بهبودی هر چه زودتر ایشان این شعر از دکتر بشیریه که برای استاد سروده شده است پیشکش شما خوانندگان گرامی می گردد.
زنده امروزهنر از تو بود
ای سیاوش که خدای هنری
همه درحلقه ی ارباب هنر
کودکانند و تو تنها پدری
مادردهرنیارد دیگر
چون تو خنیاگر صاحب هنری
گر نباشد نفس عیسویت
شور و ماهور ندارد اثری
نفس گرم تو بر مرده دلان
میدمد جان چو نسیم سحری
صوت گل وقت سحر چون شکفد
داردازلحن تو گویا خبری
تار و سنتور و نی و بربط وچنگ
بی صدای تو ندارد ثمری
زند و افشاری و بیداد و سگاه
با نوای تو بیابند اثری
صوت داوود چه خوش بود ولی
هست آواز تو چیز دگری
دربلندای سماوات هنر
نیست رخشنده تر از تو قمری
خشک و خالی شده صحرای هنر
نیست غیر از تو در آنجا شجری
آب دریا چو نگنجد در ظرف
چه توان گفت به جز مختصری