تحقق وعده موشکی روسیه به ایران

سرویس سیاسی خرداد: حسین جابری انصاری سخنگوی وزارت خارجه در خصوص تحویل سامانه دفاعی اس 300 به ایران اظهار داشت: توافقات جدیدی بین دو کشور برای اجرای قرارداد معوقه حاصل شده و در مسیر اجراست ، مرحله نخست این قرارداد مسیر اجرایی را طی کرده  است.

به گزارش خرداد، او در نشست خبری روز دوشنبه ابراز امیدواری کرد بر اساس برنامه جدید تا پایان قرارداد مراحل مختلف اجرایی آن تکمیل شود.

قرارداد تحویل این سامانه بُرد بلند پدافند هوایی در اواخر سال 2007 میلادی امضا شد و قرار بود روسیه 5 آتشبار از این سیستم موشکی به ارزش حدود 800 میلیون دلار را به ایران تحویل دهد اما دیمیتری مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه در سپتامبرسال 2010 میلادی با صدور فرمانی تحت عنوان «تدابیر مربوط به اجرای قطعنامه شماره 1929 شورای امنیت سازمان ملل متحد»، تحویل سیستم های S300، تسلیحات زرهی و هواپیما، بالگرد و ناوهای جنگی به ایران را ممنوع و در پی آن، مسکو قرارداد تحویل سیستم های S300 را در سپتامبر همان سال لغو کرد. 

ایران نیز در واکنش به این اقدام از روسیه در دادگاه داوری بین‌‌المللی در سوئیس شکایت کرد.

پس از توافق هسته ای و لغو تحریم ها اما ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه دستوری را مبنی بر لغو ممنوعیت واگذاری سامانه اس 300 به ایران صادر کرد. 

سامانه موشکی S300، یک سامانه موشکی سطح‌ به ‌هوای دوربرد و خودکششی با قابلیت استفاده در تمامی ارتفاع‌هاست و در واقع نوع تکمیلی سامانه پدافندی ارتفاع بالای S200 به شمار می‌رود. 

این سامانه اواخر دهه 1970 توسط شرکت همکاری‌های صنعتی آلماز برای نیروی دفاع هوایی شوروی ساخته شد و مدل‌های مختلف این موشک در سازمان ناتو با نام‌های سام 10، سام 12 و سام 20 شناخته می‌شوند. 

اولین مدل این موشک با نام S300 پی برای نخستین بار در سال 1979 در شوروی عملیاتی شد، هرچند تکامل آن از سال 1969 به منظور ساخت موشک سطح به هوایی با برد 75 کیلومتر که هم در نیروی زمینی و هم در نیروی دریایی استفاده شود، آغاز شده بود. 

این موشک در ابتدا برای رهگیری هواپیماها و موشک‌های کروز ساخته شده و بعدها توانایی رهگیری موشک‌های بالیستیک نیز به آن افزوده شد. 

S-300PMU  یکی از مرگبارترین موشکهای زمین به هوای قابل استفاده در تمامی ارتفاع‌ها به شمار می‌رود که توانایی پیگیری همزمان 100 هدف و درگیری با 12 هدف را دارد. 

زمان آماده‌سازی آن حدود 5 دقیقه ‌است و موشکهای آن از نوع انبار شونده ‌است که مانند مهمات معمولی نیاز به هیچگونه نگهداری در مدت عمر مفید خود ندارند. 

 

موشک سطح به هوای S300 در سال 1979 برای دفاع از ساختمانهای حساس و مهم شوروی ساخته شد. این سیستم پدافندی سپس با تکمیل و توسعه بیشتر برای دفاع در برابر موشک‌های بالستیک بکار می‌رود.

مهم ترین ویژگی این سامانه موشکی امکان جمع شدن چندین موشک در درون یک پیکیج در کنار یکدیگر است و از منبع سوخت مشترکی نیز برای تمام موشک ها استفقاده می کند. این سامانه عموما کاربرد دفاعی و صنعتی دارد و می تواند در حملات ضد هوایی علیه مواضع دشمن استفادذه شود. این سامانه قادر به هدف قرار دادن اهداف بالستیک و آیرودینامیکی است. این موضوع سبب شده تا اس -300 به نخستین سامانه چند منظوره و چند کاناله تبدیل شود که در آن واحد می تواند با بیش از شش موشک چندین جا را هدف حمله قرار دهد. کلاهک اصلی این موشک ها وزنی 100 کیلوگرمی دارند. 

بسیاری از کشورهای شرق اروپا سامانه اس-300 را مورد استفاده قرار داده اند. هم چنین جمهوری های استقلال یافته از دهه 90 میلادی که پیش تر جزو اتحاد جماهیر شوروی بوده اند نیز از اس -300 استفاده کرده اند از جمله آن ها می توان به بلاروس، بلغارستان، ارمنستان و جمهوری آذربایجان اشاره کرد. هم چنین چین نیز یکی از اصلی ترین مشتریان اس -300 بود.