روزنامه "جوان" از زمان انتشار تا به امروز به موضع گیری علیه اصلاح طلبان شهرت داشته است با این حال به نظر می رسد هجمه این رسانه شکل گسترده تری به خود گرفته است.
سرویس سیاسی خرداد، پژمان پارسی پور: رسانه های دلواپسان پس از انتخاب "علی لاریجانی" سیاستمدار اصولگرای میانه رو به عنوان رییس مجلس این موضوع را پیروزی ای برای خود قلمداد کردند حال آن که پیش تر از او تحت عنوان خائن به آرمان های اصولگرایانه یاد می کردند و گویا یادشان رفته که در سایت های شان از جمله "رجا نیوز" علیه او چه مطالبی می نوشتند.
به گزارش خرداد، در طول روزهای اخیر روزنامه "جوان" وابسته به سپاه در رویکردی اشکار ضمن ابراز خوشحالی فراوان نسبت به انتخاب نشدن محمدرضا عارف منتخب اول مردم تهران از "فراکسیون امید" به عنوان رییس مجلس حملاتی را علیه نمایندگان اصلاح طلب سازماندهی کرده است و در قالب کاریکاتور و تمسخر آنان را می کوبد.
عبدالله گنجی مدیر مسئول "جوان" ضمن ابراز ناخشنودی از حضور "علی مطهری" در هیئت رئیسه مجلس نیز می نویسد:" نيابت علي مطهري از آنرو براي اصلاحطلبان مهم است كه در تريبوني قدرتمندتر حنجره آنان خواهد شد و كاري كه وي براي اصلاحطلبان ميكند قطعاً از عارف، كواكبيان و حتي پزشكيان برنخواهد آمد. اميد است شانههاي مطهري به مثابه پله سكولارها به كار گرفته نشود".
این روزنامه در مطلبی در روز چهارشنبه تحت عنوان "نامزد اصلاح طلب ریاست مجلس از آرای باطله شکست خورد" ضمن تمسخر کواکبیان می نویسد:" اصلاً آيا اصلاحطلبي در اين مجلس دهم وجود دارد؟! شايد اگر روند رأيگيريها ادامه مييافت و هر روز ميان كانديداي اصلاحطلبان و فرد ديگري رقابت ميشد، ديگر همين 11 نفر را نيز از دست ميدادند! آيا 158 نفري كه به پزشكيان رأي دادند و يا 133 نفري كه به مطهري رأي دادند و نايبرئيسي را از ميان اصلاحطلبان يا فردي به ظاهر مستقل مثل مطهري برگزيدند، نايبرئيسي را در شأن اصلاحطلبان ميدانستند اما رياست كل را نه؟! چرا همين 153 نفر به عارف يا كواكبيان رأي ندادند تا مجلس صاحب يك رئيس اصلاحطلب شود؟! آيا اصلاحطلبان از رياست خود بر خود هراس دارند و آن را مثل مجلس ششم، شوم ميدانند؟!"
جوان در ادامه مطلب مدعی شده که میان روزنامه های اصلاح طلب که این رسانه در همراستایی با "کیهان" به مدیر مسئولی "حسین شریعتمداری" از دیگر رسانه های دلواپس از آن ها تحت عنوان رسانه های "زنجیره ای" یاد می کند با نمایندگان اصلاح طلب گسست ایجاد شده است. این روزنامه به کنایه می نویسد که مطبوعات اصلاح طلب با چند هزار تیراژ مختصر چاپ می شوند! نکته ای که گویا جوان فراموش کرده آن است که این نشریه و نشریاتی چون کیهان و یالثارات بخشی از تیراژ بالای شان از نظر کمی را مدیون توزیع در ارگان های دولتی و خاص و یا در نماز جمعه ها هستند و از حمایت های گسترده نهادهای آشکار و پنهان برخوردار هستند وگرنه نگاهی ساده به دکه های روزنامه فروشی در عصر هر روز نشان می دهد که تلنبار روزنامه های فروخته نشده متعلق به روزنامه های کدام جریان هستند.
این روزنامه پیش تر نیز با انتشار مطلبی تحت عنوان "حباب اکثریت اصلاح طلبان ترکید" از واژه هایی چون "حباب ساختگی پیروزی لیست امید" در دو انتخابات مجلس یاد کرده بود واصلاح طلبان را به "فریب افکار عمومی" و توسل به "آمارسازی" و "دروغ پراکنی" متهم کرد. این روزنامه نوشته بود که اصلاح طلبان نشان دادند که اولویت برای آنان اهداف حزبی و جناحی است نه دغدغه های مردمی.
این جمله اما دقیقا مصداق عملکرد و رویکرد روزنامه "جوان" است روزنامه ای که از نهادی خاص با سرمایه عظیم مالی کمک دریافت می کند و به طور علنی در راستای تخریب یک جریان سیاسی دارای پشتوانه مردمی مطلب منتشر می نماید. این روزنامه با حمایت از سوی نهادی خاص در حالی علیه اصلاح طلبان می نویسد که حضرت امام (ره) توصیه اکید فرموده بودند که نهادهای نظامی به هیچ عنوان نباید وارد جناح بندی های سیاسی و جهت گیری له یا علیه هیچ یک شوند.
سم پاشی رسانه ای "جوان" با تهمت ها و افتراهای دیگری علیه اصلاح طلبان ادامه می یابد. استفاده از تیترهایی چون "پیوند دروغ و تظلم خواهی با حمله به شورای نگهبان"، تاکتیک های "جریان غربگرا" از جمله اقدامات این رسانه برای تخریب جریان اصلاخ طلبی و نمایش تصویری مخدوش از آن جریان هستند.
این اما نخستین باری نیست که روزنامه جوان نزدیک به سپاه علیه اصلاح طلبان نوشته این خط مشی از سال های قبل نیز وجود داشته است برای مثال، در ابان ماه 92 جوان با انتشار گزارشی تحت عنوان "تاکتیک و راهبردهای احتمالی اصلاح طلبان در طول ماه های آینده" از احتمال پیروزی اصلاح طلبان در انتخابات اینده مجلس ابراز نگرانی کرده بود. اين روزنامه با اشاره به آنچه "جنب و جوش سياسی رفرمسيم داخلی" توصيف کرده بود، نوشت که اين جنب و جوش "در طول ماههای اخير دامنهای گسترده و فراختر از گذشته به خود گرفته است" و اصلاح طلبان با روی کار آمدن "شخص روحانی خيز وسيعی برای بازگشت رسمی به قدرت" برداشتهاند و قصد دارند تا "از دولت يازدهم سکوی پرتابی برای خود بسازند."
این روزنامه از اصلاح طلبان به عنوان"بااهمیت ترین جریان سیاسی داخل کشور برای نظام سلطه" یاد کرده بود. روزنامه جوان همچنين از مخالفت مجلس نهم که اکثريت آن در اختيار اصولگرايان است با دولت حسن روحانی را به عنوان "اختلاف افکنی اصلاحطلبان بين دولت و مجلس" ياد کرد و نوشته بود: جناح اصلاحطلبان قصد دارد «مطالبه مصنوعی را در افکار عمومی به وجود بياورد که لازم و واجب است مجلس آينده مجلسی همسو با دولت باشد» و نتيجه اين رويکرد نيز «فتح مجلس دهم برای هواخواهان ليبراليسم در داخل» و گام بعد از آن «رسيدن به کرسی رياست جمهوری و بازگشت رسمی به قدرت است.»
اين روزنامه از تيترها و يادداشتهای منتشر شده در روزنامههای غير اصولگرا درباره «توسعه سياسی، تشکيل جنبشهای مدنی،احيای حقوق شهروندی، آزادی انديشه و بيان» و آنچه «انفعال در ديپلماسی» خوانده به عنوان نشانههای «احيای فعاليتهای مدنی» و «اردوکشی خيابانی» یاد کرده و نوشته است: «وام گرفتن از شگردهای تبليغی- روانی نظير تشکيل جنبش ضدتحريم» هم میتواند منجر به کسب موفقيت اصلاحطلبان در آوردگاههای پيش رو شود.
روزنامه جوان همچنين دولت حسن روحانی را "سکوی پرتاب اصلاحطلبان برای کسب قدرت رسمی" توصيف کرده و نوشته بود: "دولت روحانی، دولت گذار برای به قدرت رسيدن مجدد تجديدنظرطلبان در مجلس دهم و دولت دوازدهم است."
روزنامه "جوان" که خود را مدافع "ارزش های انقلاب" و سایرین را تجدیدنظر طلب می داند پیش تر مطلبی را منتشر کرده بود که دوستداران حضرت امام (ره) را آزرده خاطر کرد.
این روزنامه در فروردین امسال در پاسخ به نامه کروبی درباره حصر نوشت:" شما به همان دليل يا مصلحتي در حصر هستيد و محاکمه هم نميشويد که در «دوران طلايي امام» آيات شريعتمداري، قمي، روحاني و... الخ محاکمه نشدند و در حصر ماندند... نامهپراکنيهاي شما هم به همان دليل ديده و مسموع نخواهد شد، که نامههاي آنها نشد... بهراستي شما و آقاي موسوي در آن دوره درباره پديده «حصر» چگونه ميانديشيديد؟ اگر شما يادتان نيست، من بهخوبي به ياد دارم که کتککاري خود با طرفداران آقاي شريعتمداري در مراسم ترحيم مرحوم اثنيعشري را با افتخار تعريف ميکرديد و از بابت همین دعوا، به آلاف و الوف رسيديد!» نويسنده ادامه میدهد: «من يادم هست که در سخنراني پيش از خطبههاي نماز جمعه تهران، بازرگان و دوستانش را به باد ناسزا گرفتيد که چرا خبرنگاران رسانهها را براي مصاحبه به منزل آقاي شريعتمداري ميبردند؟ مگر مردم مسخره شما هستند که يک روز حصر را ارزش و روز ديگر ضدارزش ميخوانيد؟» نويسنده «جوان» در انتهای این یادداشت که نقطه مورد توجه آن است، چنین نوشته است: «مگر شما علاقهمند به بازگشت به دوران طلايي امام راحل نيستيد؟ مگر به دريافت دهها سمت از ايشان افتخار نميکنيد؟ امروز نظام جمهوري اسلامي شما را به همان دوران بازگردانده و تنها چشمه کوچکي از نحوه مواجهه با شوريدگان بر نظام در آن دوران را، به شما نشان داده است... باز خدا پدر اين «سيد» را بيامرزد که نجيبانه تنها شما را «نانجيب» ميخواند، اگر در آن دوران طلايي بوديد، با چند کلمه فرمان همهتان را آويزان ميکردند».
نویسنده یادداشت جوان البته دراینزمینه مسبوق به سابقه است. او در یادداشتی به تاریخ هجدهم تیرماه سال ٩٣ با عنوان «حصر خوب است اما فقط برای همسایه» كه در خبرگزاري اصولگراي «فارس» منتشر شد باز هم مواردی را مورد اشاره قرار داده بود که چهره امام را مورد تخطئه قرار میداد. نویسنده در آن یادداشت خود، باز هم از دوران امام با عنوان «دوران طلایی» یاد کرده و باز هم موضوع حصر را مورد توجه قرار داده بود. او در بخشی از این یادداشت چنین آورده بود: «بر راویان اخبار و ناقلان آثار و شاید طوطیان شکرشکن پوشیده نیست – و امیدواریم بر مدعیان علاقه به حضرت امام و دوران طلایی ایشان نیز پوشیده نباشد -که پایه حصر منتقدان از همان دوران طلایی و قطعا با علم و اطلاع حضرت امام نهاده شد.
در حالی که طبق ماده 504 قانون مجازات اسلامی چنانچه هر کسی به هر نحوی به امام و بنیانگذار انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری توهین کند به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می شود و روزنامه اصلاح طلب "حیات نو" در سال 81 با استناد به همین قانون محکوم شد، سردبیرش بازداشت شد و روزنامه توقیف شد (در حالی که علت توقیف انتشار کاریکاتور در کنار یک گزارش بود که به گفته دست اندرکاران هیچ ارتباطی به امام داشت) روزنامه "جوان" با هیچ گونه برخوردی مواجه نشد.
جوان به طور علنی در معادلات سیاسی داخلی نیز خط دهی می کند و با حمایت از ورود نظامیان به عرصه سیاسی می نویسد. برای مثال، این روزنامه با انتقاد از اظهارات "حسام الدین اشنا" درباره گمانه زنی پیرامون نامزدی احتمالی سردار سلیمانی در انتخابات ریاست جمهوری بعدی نوشته بود:" قاسم سلیمانی شخصیت محبوبی است که توانایی شکستن آرای هر فرد رقیب حسن روحانی را دارد. برای حامیان دولت یازدهم چه چیزی بهتر از اینکه رقابتی درونگروهی بین نامزدهای رقیب روحانی دامن زده شود که آرای رقبای روحانی را بشکند؟ سیاست شکستن آرای رقیب، اصلاحطلبان را به تحریک برای کاندیداتوری قاسم سلیمانی وا میدارد. هرچه رقبای روحانی پرتعدادتر و همپوشانی رأیدهندگانشان بیشتر، امکان نباختن او در انتخابات افزونتر. اصلاحطلبان دچار اشتباه محاسباتیاند. الزامی وجود ندارد که حضور قاسم سلیمانی در انتخابات 96 با شکست او همراه شود. در واقع آنان در این غوغای انتخاباتی فقط به دوران رقابت قبل انتخابات اندیشیدهاند و نتیجه را از الان با برد خویش تصور میکنند. گرچه در حقیقت امر معلوم نیست در همان رقابتهای انتخاباتی هم به آنچه مدنظر دارند، برسند و طمعی دارند که ضمانتی بر برآورده شدنش نیست. شاید بهتر باشد مراقبت کنند خودشان روی این پوست خربزه لیز نخورند!"
"جوان" در عرصه فرهنگی و مطبوعاتی نیز پیش تر تحرکاتی را انجام داد که برخلاف پیش بینی دست اندرکارانش و سایر نشریات دلواپس نه تنها با اقبالی مواجه نشد که بیش تر دستمایه طنز بود. به یاد داریم که این روزنامه در زمان افتتاح نمایشگاه مطبوعات با انتشار کاریکاتوری روحانی را مسخره کرد. این روزنامه در نمایشگاه مطبوعات در کنار سایر دلواپسان از جمله کیهان، فارس، وطن امروز، تسنیم، رجا نیوز و سایت های مشرق و جهان نیوز و هفته نامه توقیف شده 9 دی نمایشگاه مطبوعات را تحریم کردند و ادعای شان آن بود که دولت اجازه نقد را نمی دهد. این در حالیست که نوع برخورد دولت محبوب این رسانه ها (احمدی نژاد) با اهالی و اصحاب رسانه و برخوردهای امنیتی صورت گرفته مشخص بود.
جوان علیه ایت الله هاشمی و روحانی نوشته بود:" امثال آیتالله هاشمی، روحانی و اصلاحطلبان خود را اصل و عین نظام میدانند و بقیه را بدلی، دهاتی، نورسیده، تازه به دوران رسیده، نوکیسه، دور از مبارزه و عدم همراه با امام میدانند. آیا میتوان گفت بیبیسی و رادیوفردا و منافقین با حمایت از لیست هاشمی و اصلاحطلبان در خبرگان درصدد تقویت کسانی هستند که عین و اصل نظاماند؟ آیا غرب تصمیم به تقویت نظام جمهوری اسلامی و خط امام گرفته است و درصدد مبارزه با کسانی است که اهل مبارزه نبودهاند و نورسیدهاند؟"
در حوزه مسائل اجتماعی نیز موضع روزنامه جوان مشخص است: حمایت از امنیتی و پلیسی شدن فضای اجتماعی. برای مثال، این روزنامه در مطلبی تحت عنوان "گشت ارشاد نامحسوس قدای سکوت رسانه ها شد" نوشت:" هنوز مدتي از خبر تشكيل گشت ارشاد نامحسوس و انعكاس آن در فضاي رسانههاي حقيقي و مجازي نگذشته بود كه خبري مبني بر توقف آن به گوش رسيد". این روزنامه در ادامه بدحجابی را با اعتیاد مقایسه کرده بود و نوشت:" ماجرا شايد به اين ميماند كه در محلهاي معتاد وجود دارد و ميان اينكه اعتياد يك بيماري است يا جرم، ميان رسانهها دعواست. در اين ميان برخي رسانههاي ضدانقلاب براي ترويج اعتياد و رد و بدل كردن علني مواد مخدر، به اشكال مختلف رسانهاي راهكار تجويز ميكنند، حال اگر نيروي انتظامي با علنيكنندگان فساد مقابله نكند و در اين عرصه حضور نداشته باشد، كل آن محله را اعتياد برخواهد داشت. در اين رابطه هم وضع به همين شكل است، ولي متأسفانه سكوت و حمايت نكردن رسانهها همچنين مجامع فرهنگي تعجببرانگيز است! اين سكوت نشان داد يا عملاً چيزي براي گفتن ندارند و بايد در ساختارشان به شكل جدي تغييراتي ايجاد شود و يا از علم رسانه و تأثيرات آن غافل هستند".
رسانه ای که تا دیروز بیش ترین کارشکنی ها را علیه برجامی انجام می داد که ثمره اصلی آن لغو تحریم هایی بود که افراد و نهادهایی از قبل آن بهره می بردند اکنون هراسان از یکپارچه اصولگرا نشدن مجلس شورای اسلامی سعی دارد تا با تخریب اصلاح طلبان اهداف خود و حامیانش را به پیش ببرد.