تبعات برخورد نیروی انتظامی با تجمع غیر سیاسی

سرویس اجتماعی خرداد، پژمان پارسی پور: نگارنده این سطور به یاد می آورد اوایل سال جاری نیروی انتظامی مانع برگزاری تجمع در مقابل سفارت افغانستان شد تجمعی که عده ای از شهروندان ایرانی و افغان در ابراز همدردی با خانواده ستایش قریشی برنامه ریزی کرده بودند. ستایش دختری شش ساله و افغان بود که از سوی پسر نوجوان ایرانی مورد تجاوز قرار گرفته و سپس کشته شده بود. شرکت کنندگان در تجمع مسالمت آمیز هیچ قصدی نداشتند جز روشن کردن شمع. به یاد می آورم که نیروی انتظامی نه تنها شمع ها را تجمع کنندگان می گرفت بلکه ماموران با تمسخر می گفتند:"مگر شما افغانی هستید؟! به شما چه که به اینجا آمده اید. نگران نباشید مراحل قضایی پرونده در حال انجام است متفرق شوید از این جا بروید". 

به گزارش خرداد، چند هفته پیش جمعی از دهه هشتادی ها در شبکه های اجتماعی به خصوص تلگرام قرار گذاشتند که با یکدیگر در تهران دیدار کنند. قرار دیدارها در پاساژ کوروش و پارک آب و آتش بود. نوجوانانی که فضای چندانی برای تفریح ندارند قصد دیدار یکدیگر را داشتند اما در آنجا نیز نیروی انتظامی وارد عمل شد و همین موضوع فضا را متشنج تر کرد به صورتی که عده ای از نوجوانان خشمگین شدند نوجوانانی که مسلما به سرعت احساساتی شدن ویژگی سنی آنهاست و شاید توان کنترل خود را همانند بزرگسالان نداشته باشند. مشابه همین اتفاق در مشهد نیز روی داد زمانی که نوجوانان قرار مشابهی را گذاشته بودند. 

چند روز پیش، پس از اعلام خبر جان باختن سربازان کشورمان بر اثر سانحه رانندگی نیز شهروندانی قصد تجمع در میدان ونک تهران را برای ابراز همدردی با خانواده های آنان و روشن کردن شمع داشتند. پلیس  مطابق معمول وارد عمل شد و از تجمع ممانعت بعمل آورد. 

در این میان رسانه های اصولگرا نیز بنزین بر آتش ریختند و ادعاهایی را مطرح کردند و قصد بهره برداری سیاسی از دغدغه ای اجتماعی و انسانی را داشتند. انتشار تیترهایی چون "هنجارشکنی اصلاح طلبان در شبی قدر" یا "تجمع عده ای معلوم الحال با کف و سوت به بهانه حمایت از سربازان جان باخته" خود نشان می دهد که این رسانه ها نه تنها بیانگر خواسته های مردم نیستند بلکه به طور دائمی با عینک امنیتی به هر موضوعی می نگرند. 

پرسش از مسئولان نیروی انتظامی این است که آیا برگزاری تجمعی در گرامیداشت یاد ستایش با روشن کردن شمع تهدیدی علیه "امنیت ملی" محسوب می شود؟ آیا تجمع تعدادی نوجوان دبیرستانی برای دیدار با هم اقدامی مخل نظم عمومی است؟ آیا گرامیداشت سربازان جان باخته در اقدامی انسانی با روشن کردن شمع اقدامی خطرناک است؟ آیا گمان نمی کنید وارد شدن به هر جایی که تعدادی از شهروندان آن هم با مقاصد صرفا اجتماعی و غیر سیاسی جمع شده اند خود باعث تحریک تجمع کنندگان و حساسیت بیش تر افکار عمومی می شود و به جای آن که باعث ایجاد آرامش شود خود نتیجه معکوس خواهد داشت ؟ 

پرسش اساسی اینجاست در حالی که در قانون اساسی کشور به عنوان اصلی ترین سند میثاق ملی و اسلامی ذکر شده که تجمع بدون حمل اسلحه و بدون ماهیت ضد اسلامی و ضد دینی منعی ندارد چرا نیروی انتظامی از برگزاری هر تجمعی از یادبود ستایش گرفته تا یادبود سربازان تا تجمع تفریحی دهه هشتادی ها ممانعت بعمل می آورد؟ آیا نتیجه این اقدامات جز گسترش بی اعتمادی نسبت به پلیس در میان مردم و افزایش شکاف در دراز مدت خواهد بود؟