جنگنده های فرسوده امریکایی هم چنان پایدار در آسمان ایران

سرویس بین الملل خرداد: این نشریه می نویسد:"در تاریخ 9 اوریل سال 1972 میلادی عراق و شوروی قراردادی تاریخی را امضا کردند. شوروی متعهد شد که به آن کشور آخرین تسلیحات را ارائه کند. از جنگنده تا تانک و اسلحه. در همسایگی عراق در ایران، خبر اتحاد شوروی و عراق مثل بمبی منفجر شد. ایران با اکثریت قوم فارس و عمدتا شیعه از رقبای سرسخت اعراب سنی به خصوص عراق در دهه 70 میلادی بود. در ایران شاه به سرعت برای مقابله با بغداد دست به کار شد. او برای سرکوب مخالفان داخلی از پلیس مخفی و ارتش استفاده کرد. او سپس به امریکا نزدیک شد. هدفش خرید تسلیحات از آن کشور بود. او می خواست از جدیدترین و بهترین جنگنده های امریکایی برای افزایش تسلط ایران بر خلیج فارس و حتی گشت زنی در اقیانوس هند استفاده کند. اشتهای او برای جنگنده های امریکایی زیاد بود. او خواستار مقابله با میگ های 25 شوروی بود. دولت وقت امریکا در دوران ریاست جمهوری نیکسون نیز خواستار کمک به ایران برای کسب تسلیحات بیش تر برای مقابله با متحدان منطقه ای شوروی از جمله عراق بود. در نتیجه، در اواسط دهه 70 میلادی ایران تنها کشور در منطقه در کنار امریکا بود که جنگنده اف -14 تام کت را از امریکا دریافت کرده بود. اما پس از آن شاید امریکایی ها از فروش این جنگنده ها به ایران پشیمان شدند. در ایران انقلاب روی داد و اسلامگرایان به قدرت رسیدند که شعار ضد امریکایی سر می دادند. ایران جنگنده ها را نگه داشت و آن ها را ارتقا داد". 

به گزارش خرداد، این نشریه در ادامه می افزاید:"اکنون چهار دهه از زمان  خرید جنگنده های تام کت توسط ایران گذشته اما هنوز هم آن جنگنده جزو بهترین ها در خاورمیانه است. علیرغم آن که ارتش امریکا در سال 2006 میلادی این نوع از جنگنده ها را بازنشسته کرد اما هنوز هم در ایران فعال است". 

اتاقک خلبان اف-۱۴ تامکت دو جایگاه سرنشین در طول هم دارد. خلبان و افسر مسئول رادار رهگیری (آرآی‌او) روی صندلی پرتاب به بیرون مارتین-بیکر جی‌آریو-۷ای که با راکت حرکت می‌کند و از سطح زمین و با سرعت صفر ۴۵۰ گره به بالا پرتاب می‌شود، می‌نشینند. آنها در آسمانه هواپیما مجهز به ۴ آینه، دید ۳۶۰ درجه به بیرون دارند که یکی از این آسمانه‌ها برای افسر مسئول رادار رهگیری و دیگری برای خلبان است. آسمانه اف-۱۴ آسمانه سنتی است که دارای سه قسمت است. اما ساختار کلی آن بزرگ است و دید خوبی را از آن می‌توان داشت. خدمه هواپیما از کنترلگرها و دستگاه قدیمی و کلاسیک این هواپیما که ساختار چند گونه آنالوگ و دیجیتالی دارند، استفاده می‌کنند. کنترل هواپیما فقط به عهده خلبان است. تاکنون هیچ گونه سامانه کنترل دو نفری برای اف-۱۴ ساخته نشده است. کنترل‌گرهای اصلی اف-۱۴ یک نمایشگر سربالا است که توسط شرکت کایزر ساخته شده است و دو نمایشگر وی‌اس‌آی و اچ‌اس‌آی هستند که اطلاعات مربوط به سرعت، جستجو، و سایر اطلاعات را می‌دهند. اف-۱۴ای و اف-۱۴بی مثل هواپیماهای اف-۱۶ و اف-۱۸ نمایشگر چندکاره ندارند.

اف-۱۴ تامکت دماغه بزرگی دارد و این به خاطر آن است که هواپیما نه تنها دو سرنشین دارد، بلکه تعداد زیادی از سامانه‌های هوانوردی را هم دارد. ای‌سی‌ام (ECM) و قسمت جستجوگر خیلی فراگیر و بزرگ هستند. قسمت اصلی رادار هاگز ای‌دابلوجی-۹ ایکس-باند است که در مدل‌های ابتدایی سامانه دیجیتالی ۵۴۰۰ بایتی سبکی با حافظه دسترسی تصادفی ۳۲ کیلوبایتی را به همراه داشت. دیش آنتن، دیش عریض ۹۱ سانتیمتری مسطح است که ۱۰ کیلووات برق مصرف می‌کند و آنتن‌های پیچیده آی‌اف‌اف (IFF) دارد. چندین دستگاه جستجوگر و ردگیری دیگر نظیر ردگیری به هنگام جستجو، حرکت دادن به هنگام جستجو، تعقیب تک هدف پالس دوپلر (PDSTT)، و دستگاه تعقیب (JAT) نیز وجود دارند. این هواپیما قادر است ۲۴ هدف هوایی را به طور هم‌زمان رهگیری نموده و در آن واحد به سمت ۶ هدف در حالت ردگیری به هنگام جستجو تا حدود ۱۰۰ کیلومتر موشک شلیک کند. در حالت فقط-پالس (STT) برد حدود ۱۵۰ کیلومتر است. حداکثر برد جستجوگری فراتر از ۱۹۰ کیلومتر است، که حتی روی جنگنده‌ای دیگر در ۱۲۰ الی ۱۴۰ کیلومتری هم می‌توان قفل راداری انجام داد. موشک‌های کروز هم می‌توانند هدف این هواپیما با رادار ای‌دابلیوجی-۹ قرار بگیرند. چون این رادار در حالت دوپلر-پالس روی اهداف کوچک در ارتفاعات پائین هم قفل می‌کند و آنها را تعقیب می‌کند. دیش آنتن رادار در دماغه هواپیما قرار گرفته است و بیشتر سامانه‌های هوانوردی رادار درست در قسمت پشت دماغه نزدیک جایگاه خلبان جاسازی شده‌اند. سامانه‌های هوانوردی دیگر نیز (نظیر آی‌اف‌اف، رادیوهای برقراری ارتباط، ابزارهای جهت یاب و غیره) در نزدیکی جایگاه افسر رادار رهگیری قرار گرفته‌اند و بیشتر باسامانه‌های نمایشگر رادار ای‌ان‌دابلیوجی-۹ ترکیب شده‌اند.

هواپیماهای تام‌کت همچنین سامانه سیگنال‌های الکترونیکی مقابله، سامانه‌های اخطارگر رادار(RWR)، پخش کننده‌های خاشه/شعله در قسمت دم هواپیما، هماهنگ کننده آمار بین جنگنده‌ها، و سامانه دقیق ناوبری اینرسی نیز دارند. هماهنگی‌های اولیه در کامپیوتر ناوبری برنامه ریزی می‌شود و یک گردش نما در سیستم تمام حرکات هواپیما را زیر نظر دارد. این حرکات هواپیما به کامپیوتر ناوبری فرستاده می‌شود، و فاصله و جهت جت از اولین جای حرکتش محاسبه می‌گردد.

این قابلیت در کنار موشک بسیار قوی و دقیق ایم-۵۴ فینیکس، اف-۱۴ ای را به نوعی منحصربه‌فرد نموده‌است به طوری که در آمریکا به نام Top Gun یا سلاح برتر شناخته می‌شود.