افتخار سینمای ایران در جهان دور از وطن درگذشت

شاید بی مناسبت نباشد در این روز یادی کنیم از "طعم گیلاس" شاهکار به یاد ماندنی استاد کیارستمی فیلم ساخته شده در سال 1997 میلادی که در همان سال در پنجاهمین جشنواره فیلم کن جایزه نخل طلا را از آن کارگردانش کرد. 

همایون ارشادی در آن فیلم با بازی فوق العاده اش نقش آقای بدیعی را ایفا کرد مردی میانسالی که قصد خودکشی داشت و قبرش را در کنار درختی کنده بود. او می خواست قرص های خوابش را یک جا بخورد و در این قبر بخوابد. بدیعی دنبال کسی بود که پس از مرگش صبح فردا روی جسد او خاک بریزد. در مسیری که برای یافتن چنین کسی پیش می‌گیرد با افراد مختلفی مانند یک سرباز، طلبهٔ افغان و مردی که کارگر موزهٔ تاریخ طبیعی است رو به رو می‌شود و از آنها می‌خواهد فردا صبح سراغ او بیایند و «بیست بیل خاک» روی او بریزند و پاکتی را با ۲۰۰ هزار تومان پول که در داشبورد ماشین است به عنوان دستمزد بردارند. سرباز پیشنهاد را رد و به سمت پادگانش فرار می‌کند، طلبهٔ افغان شروع به موعظهٔ بدیعی می‌کند و خودکشی را برخلاف تعالیم اسلام و دستورهای قرآن می‌داند اما کارگر موزه که بعداً معلوم می‌شود پرندگانی مثل بلدرچین و کبک را برای تاکسیدرمی در موزه شکار می‌کرده، با تعریف ماجرایی از روز خودکشی خودش و این که چطور «یک توت شیرین مانع خودکشی او شده» پیشنهاد او را قبول می‌کند. در پایان فیلم هنگامی که منتظر دیدن سرنوشت «بدیعی» هستیم، فیلمبرداری تغییر می‌کند و تصاویری از پشت صحنه، کارگردان و گروه فیلمبرداری و همایون ارشادی می‌بینیم که از قبر بیرون آمده است. او در پایان به درک تازه‌ای از معنای زندگی می‌رسد.

امروز اما کیارستمی چشم از جهان فروبست با همان درک تازه ای که از معنای زندگی به ما از دریچه دوربینش ارائه داد. 

یادش گرامی.