آینده بریتانیا در دوران نخست وزیری بانوی سیاستمدار

سرویس بین الملل خرداد: نشریه اکونومیست می نویسد:"آنچه درباره می می دانیم این است که او شش سال وزیر کشور بوده است منصبی که به عنوان قبرستان مشاغل شناخته می شود. او به سرسختی و نفوذ ناپذیری شهرت دارد حسن شهرت دارد و به صالح بودن و در برخی از موارد مقتدر بودن و اتخاذ رویکردی اقتدراگرایانه معروف است. او در زمینه سیاست های مهاجرتی سخت گیر است. او از سوی دیگر برخلاف بسیاری از هم حزبی هاش در حزب محافظه کار موافق قانونی شدن ازدواج همجنسگرایان بوده است. او هم چنین موافق ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بود البته در این باره موضعی ملایم داشت". 

به گزارش خرداد، اکونومیست اشاره می کند که صحبت های اخیر او نشان داد که این سیاستمدار محافظه کار قصد دارد وجهه ای سوسیال دموکرات از خود به نمایش بگذارد از جمله آن که اشاره کرد که به وضعیت کارگران، درآمدها و وضعیت مالیات رسیدگی خواهد کرد و به نظر می رسد می خواهد سیاست های اقتصادی حزبش را کمی به سوی چپ گرایی متمایل کند چرا که حزب محافظه کار با انتقادات شدید درباره راستگرایی بیش از اندازه مواجه بوده است". 

روزنامه امریکایی یو اس ای تودی معتقد است که نخست وزیر جدید بریتانیا بانویی اهنین مشابه مارگارت تاچر نخست وزیر پیشین زن بریتانیا از حزب محافظه کار خواهد بود. این روزنامه می نویسد:"او مانند تاچر زنی توانمند و ثابت قدم است. او مانند تاچر که از سال 1979 تا 1990 میلادی نخست وزیر بود عزمی پولادین دارد. ترزا می در حالی نخست وزیر بریتانیا می شود که در انسوی مرزها انگلا مرکل صدراعظم المان نیز یک زن است و اگر هیلاری کلینتون نیز برنده انتخابات ریاست جمهوری امریکا در ماه نوامبر شود زنان مسئول قدرتمندترین کشورهای جهان غرب خواهند شد. می 59 سال سن دارد و به جزئی نگری در سیاست معروف است. تاچر با گردبند مرواریدش شناخته شد و ترزا می با کفش های مدل پلنگی اش شناخته شده است. هر دو از اقتصاد بازار حمایت می کنند. می دانش آموخته اکسفورد است و نخست در بانک مرکزی بریتانیا کار می کرد و برای نخستین بار در سال 1997 میلادی به مجلس راه یافت. در حوزه دفاعی و سیاست خارجی و اقتصاد او مانند کامرون عمگرا خواهد بود. می به دیابت نوع یک مبتلاست و روزانه باید چهار بار انسولین تزریق کند. 

روزنامه چپگرای گاردین اما از نخست وزیری او شادمان نیست و در این باره می نویسد:"یکی از جنجال برانگیزترین طرح های او طرح کاهش پذیرش مهاجر از کشورهای خارج از اتحادیه اروپا توسط بریتانیا بوده است. او هم چنین در حوزه حقوق بشر خواستار خروج بریتانیا از کنوانسیون حقوق بشر اروپایی فارغ از نتیجه همه پرسی بود و معتقد بود این کنوانسیون دست نیروهای امنیتی بریتانیا برای مقابله با تهدیدات را بسته است. 

در این میان تمام نشریات از جمله نیویورک تایمز نوشته اند که تفاوت عمده می با تاچر آن است که ترزا می به لزوم توجه به حقوق کارگران و کاهش شکاف طبقاتی بیش از تاچر توجه دارد و برخلاف او می خواهد حمایت کارگران را به سوی حزب محافظه کار جلب نماید.