گل به خودی های روحانی، آنچه رئیس جمهوری باید بگوید و آنچه نباید بکند

سرویس سیاسی خرداد/ صلاح الدین توماج پور: منتقدان روحانی تمام قامت در برابر او صف آرایی کرده و به هیچ روی نمی خواهند که او یکبار دیگر بر مسند ریاست جمهوری تکیه بزند، موضوع به امروز و دیروز هم باز نمی گردد از همان آغازین روزهای دوره ریاست جمهوری وی هجمه و حمله بی امان منتقدان و پروپاگاندای سیاه علیه روحانی و هر اقدامی که دولت او به انجام رسانده رویه متداول رسانه های منتقد روحانی بوده است.

به گزارش خرداد؛ در مقابل اما دولت به هیچ روی نتوانسته اقدامات و دستاوردها و نیز موقعیت و مضایق و کاستی هایی که با آن روبرو بوده را به نحو مطلوب برای مردم تبیین و ترسیم کند، مهم ترین نقطه ضعف دولت که به پاشنه آشیل آن نیز تبدیل شده و به ضعف تیم اطلاع رسانی دولت باز می گردد.

در واقع دولت روحانی به هیچ روی نتوانسته آنگونه که بایسته و شایسته است به تبیین دستاوردهای چهار سال گذشته خود بپردازد و برای مردم به درستی این نکته را تبیین و تشریح کند که چه میراث ناخوشایندی را به ارث برده و در پرتو برجام یا دیگر اقدامات بنیادین دولت در عرصه های مختلف چه خطراتی را از سر گذرانده و چه توفیقاتی را حاصل کرده و به عنوان مثال اگر اکنون کشور هنوز با رونق اقتصادی فاصله دارد، این نکته برآمده از چه اقدامات پسینی است و اگر تمهیدات دولت نبود اکنون در چه شرایطی قرار داشتیم و چشم انداز پیش رو چگونه خواهد بود و یا مثلن دولت چه میزان از کلیت اقتصاد کشور را در اختیار دارد و اقدامات دیگر سازمان ها و نهادهایی که در ید اختیار دولت نیستند تا چه حد بر اقتصاد کشور اثر گذار است.

صحبت های روز گذشته غلامرضا تاجگردون نماینده مجلس، در باب مظلومیت دولت روحانی و اشتباهات غیر قابل جبران آن در عرصه اطلاع رسانی جالب توجه است، آنجایی که وی بر اساس گزارشات مستند می گوید که کل حقوق های نجومی و پرداخت های مازاد صندوق توسعه ۳ میلیارد تومان بوده که همه روزه از سوی رسانه های منتقد و صدا و سیما روی آن مانور داده می شود و البته بر اساس قانون جاری نیز پرداخت شده و همه آن نیز بازگردانده شده اما نهادی که ۲۵۰ میلیارد تومان پرداخت مازاد داشته، اکنون متولی رسیدگی به حقوق های نجومی شده است!! و صدای اعتراضی هم به هوا برنخواسته است.

بر همین منوال است نقش و جایگاه سازمان های و نهادهایی که نقش عمده ای در چرخه اقتصادی کشور دارند و چون زیر نظر دولت نیستند نه دولت بر اقدامات آنان تسلط دارد و نه آنان موظف به پاسخگویی به مجلسو نهادهای نظارتی هستند...

اینها نکاتی است که دولت و حسن روحانی می بایست بدانها پرداخته و در راستای شفافیت اقتصاد ایران برای جذب سرمایه گذاری خارجی و رونق اقتصادی گام بردارد و به طور قطع عموم مردم نیز واقعیات و شرایط را درک کرده و اگر اهتمام دولت در این مسیر را ببینند، مضایق و کاستی های موجود را درک کرده و بر دامنه مطالبات آنان افزوده نخواهد شد.

اما مع الاسف گویا دولت برای احیای جایگاه خود در افکار عمومی در آستانه انتخابات به بیراهه رفته و دست به اقداماتی می زند که بدون شک نه تنها ارزش افزوده ای در افکار عمومی برای دولت به ارمغان نخواهد آورد که بدنه حامیان اصلی روحانی و نخبگان و طبقه متوسطی که روحانی را در سال ۹۲ به مسند ریاست جمهوری رساندند و در طول این چند سال نیز به حمایت از دولت پرداختند، گلایه مند و دلزده از دولت می کند.

اقدامات پوپولیستی و عوام فریبانه یکی از دلایل اصلی بود که طیف تحول خواهان را مصر به تغییر رویکرد دولت و جابجایی در بدنه اجرایی کشور کرد و حسن روحانی را به عنوان نامزد سوی مقابل چنین جریانی به پاستور رساند، حال طبیعی است که تکرار چنین رویه هایی می تواند، بدنه حامیان روحانی را مایوس از این دولت کند، هر چند که شاید عده ای را جذب دولت و رای دهی به روحانی در انتخابات آتی کند.

بخشش قبوض برق مردم خوزستان در بهمن ماه سال گذشته، یا حرف و سخن هایی که در خصوص سهام عدالت وجود دارد و یا سخنانی که بیش تر رنگ و روی تبلیغات انتخاباتی دارد، چیزهایی نیست که بتواند راه روحانی را برای رسیدن به صندلی ریاست جمهوری هموار کند و دافعه آن بر جاذبه اش می چربد.

روحانی بیش از هر چیزی به شفاف سازی و اطلاع رسانی به هنگام و سنجیده اقدامات دولت خود در طول این مدت برای جذب و همراهی افکار عمومی نیاز دارد، مردم می دانند که اکنون رکود اقتصادی هنوز پابرجاست مردم می دانند که دولت عهده دار همه اضلاع و اجزای اقتصاد ایران نیست، مردم می دانند ثمر دهی برجام زمان بر است و جذب سرمایه گذاری خارجی با چه محدودیت های داخلی و خارجی روبرو است و چه جریان های داخلی و خارجی در صدد کارشکنی هستند، در عصر اطلاع رسانی هیچ چیز از دید مردم هوشیار و آگاه ایران پنهان نمی ماند و روحانی نیاز نیست که با اقدامات تبلیغاتی و پوپولیستی برای جذب مردم کار شاقی انجام دهد و تنها شفاف سازی و اطلاع رسانی درست با توجه به اقدامات انجام گرفته اگر منطقی و معقول بوده باشد، می تواند مردم را به ادامه روند فعلی ترغیب و تهییج کند.