از خروش اصولگرایان تا سکوت محض دلواپسان!
اما سئوال اینجاست که چرا با توجه به غلط اندر غلط بودن برخی اطهارات و دریدن پرده های متانت و اخلاق و عبور از خطوط بنیادین ارزش ها و آموزه های اسلامی آنهم در جایگاهی که مورد توجه مردم است و می تواند هرگونه خبط و خطایی به پای نظام و ساختار سیاسی نوشته شود، عده ای که خود را دلواپس هر اقدام و عملکردی از سوی دولت می دانند و به طرفه العینی رگ غیرت و واکنش پرصلابت آنان بالا می زند، صم و بکم شده و کوچکترین اعتراضی نسبت به برخی اظهارات ندارند؟؟؟
سرویس سیاسی خرداد/ امین داودی نیا: این روزها با داغ شدن تنور انتخابات و نزدیک شدن به موسم غایی و نهایی ماراتن مردم سالاری، شاهد بروز و ظهور دو چندان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در سپهر عمومی کشور هستیم و همزمان با این جلوت و اهتمام و تلاش، حواشی و شماری از اظهارات با واکنش های گسترده کنشگران سیاسی روبرو شده است.
به گزارش خرداد؛ برخی از نامزدهای ریاست جمهوری در توهین علنی به شعور مردم و پایین و نازل دانستن سطح آگاهی و شناخت آنان وعده هایی مطرح کرده اند که هیچ و دقیقا هیچ کارشناس اقتصادی تحقق آن را ممکن و میسر نمی داند، این نه تنها توهین به ملت بزرگ و آگاه ایران است که درنوردیدن حوزه اخلاق و انصاف نیز هست، چرا که آنان بعید است که پس از سال ها مدیریت در حوزه های مختلف ندانند که تحقق چنین وعده های گزاف و فاقد وجاهتی ممکن و میسر نیست اما رسیدن به قدرت و تمایل به تخریب رقیب آنان را مجاز به اتخاذ چنین مواضعی کرده است.
از طرف دیگر برخی اظهاراتی که در مناظرات انتخاباتی مطرح شد، دروغ محض بوده و کذب آن بر همگان مشخص است. و معلوم نیست چگونه کسی که در نظام اسلامی کارگزار است و سال ها به ایفای نقش پرداخته به خود اجازه می دهد با این اقدامات مبانی ارزشی و فکری جامعه به ثمن بخس چوب حراج بخورد.
در ممالک راقیه و در کشوری چون آمریکا با همه بداخلاقی های انتخاباتی و کریه ترین اقدامات نامزدها چیزی که بیش از همه چیز مورد توجه افکار عمومی بود و بر نتیجه انتخابات تاثیر گذاشت نه اقدامات زشت و سخنان بی گایه ترامپ که دروغ هیلاری کلینتون بود، حال چگونه در جامعه اسلامی در جایی که رسول مکرم اسلام خانه شیطان را در دروغ خوانده اند، اینچنین در برابر میلیون ها چشم و گوش ملت آنهم از جایگاه یک نامزد تایید صلاحیت شده انتخابات، افراد اجازه دروغگویی به خود می دهند؟؟
بگذریم که اینگونه اظهارات و قطب بندی کردن جامعه و دوگانه سازی و درصد بندی آن چه تبعات سخت و هنگفتی برای نظام و کشور در آینده دارد و طرح شعارهای بی پایه و بالابردن توقعات عمومی چه هزینه های تلخ و آسیب زایی دارد؛ خود نقل دیگری است که باید بدان در مقالی دیگر پرداخت.
اما سئوال اینجاست که چرا با توجه به غلط اندر غلط بودن برخی اطهارات و دریدن پرده های متانت و اخلاق و عبور از خطوط بنیادین ارزش ها و آموزه های اسلامی آنهم در جایگاهی که مورد توجه مردم است و می تواند هرگونه خبط و خطایی به پای نظام و ساختار سیاسی نوشته شود، عده ای که خود را دلواپس هر اقدام و عملکردی از سوی دولت می دانند و به طرفه العینی رگ غیرت و واکنش پرصلابت آنان بالا می زند، صم و بکم شده و کوچکترین اعتراضی نسبت به برخی اظهارات ندارند؟؟؟ اصلا این عزیزان دولت روحانی را بدترین و ناکارآمدترین و بی لیاقت ترین دولت تاریخ بدانند و بخوانند و به آن بتازند اما آیا نباید در برابر پدیده بغرنج و بسیار آسیب زای دروغ گویی بررخی که اظهر من الشمس است واکنشی نشان دهند؟
مگر آنان خود را مدافع ارزش ها و نطام نمی دانند؟ آیا این اقدامات ارزشی است یا با منافع نظام همخوان است؟ تبعات اجتماعی وعده های دروغین برای آینده کشور کجاست؟ دو قطبی کردن جامعه مگر نهی مشهود مقام معظم رهبری نیست؟ چگونه یک نفر جامعه را درست به دو شقه کرده و به عنوان مثال عده ای را در برج عاج می نشاند؟ یعنی ما با آمریکای استکباری و امپریالیستی یک مدل همگون داریم؟ تبعات این حرف چیست؟ مبنا و ریشه آن کجاست؟ کدام عاقلی بدان اشاره و تصریح کرده و بر اساس چه متر و معیاری است؟
خوشبختانه اصولگرایان ( نه با وجه التسمیه سیاسی آن) از هر طیف و جناح و دسته ای به خروش آمده و در خصوص این اظهارات واکنش نشان داده اند از لاریجانی تمام اصولگرا تا آیت الله مکارم شیرازی و در این سو اصلاح طلبان اما دلواپسان نه تنها هیچ واکنشی نشان نداده اند که در شماری از رسانه های خود با خشنودی و مسرت اینگونه اظهارات را بازتاب می دهند و البته ملت شریف و آگاه ایران نشان داده اند که در بزنگاه های حساس بسیار فراتر از نخبگان سیاسی به کنش انتخاباتی پرداخته و پاسخ دندان شکنانه ای به بداخلاقی ها می دهند اما اگر دلواپسان می خواهخند هنوز ذره ای اعتبار سیاسی و وجاهت عمومی داشته باشند چه خوبست هر چه سریعتر نسبت به اینگونه اظهارات واککنش نشان دهند.
