کی‌روش؛ فرصتی برای تحول بنیادی
خرداد:مرد زیاده‌خواه و کمی مغرور پرتقال حالا خون ایرانی در رگ‌هایش به جریان افتاد و تاثیر او را در همه شئون ورزش فوتبال می‌توان به عینه مشاهده کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، آنقدر رفتار، کردار و گفتار او بر ورزش ایران تاثیر گذاشته که هر جا یک حرکت بنیادی انجام می‌گیرد، بعد از والیبال، به فوتبال و شخص کی‌روش پیوند می‌دهند.
گفتیم زیاده خواه و شاید این تعبیر برای خود کی روش اصلا زیاده‌خواهی نباشد اما برای فوتبال ایارن زیاده‌خواهی است. البته چقدر خوب است ورزش ما به این زیاده‌خواهی‌ها عادت کند.
کی‌روش در دیدار اخیر با رئیس جمهور چند پیشنهاد داد که مهمترین آن درخوتاست احداث یک کمپ مجهز و استاندارد برای تیم‌های ملی فوتبال است. کاری که در اوایل دولت اصلاحات محسن صفایی فراهانی انجام داد و کمپ فعلی تیم ملی را به انجام رساند و در نوع و زمان خود یک اقدام نمونه و بزرگ بود اما آن موقع دانش مدیران فوتبال ایران در همین حد بود و واقعا هم تاثیرگذار بود.
تیم‌های اصلی که آواره زمین‌های آزادی سایپا، بروجرد، نهاوند، دشت مغان و ... بودند صاحب زمین‌های مناسب، سالن، خوابگاه، رستوران و یک مجموعه خوب شدند و حداقل اینکه از آوارگی نجات یافتند.
اما کلاس امروز فوتبال ایران با آن روزها قابل مقایسه نیست. امروز فوتبال ایران به جایی رسیده که آسیا برای کوچک است و ای کاش دیده‌های کی‌روش در تیم ملی به باشگاه‌ها هم رسوخ پیدا کند اما عجیب است که هنوز هم مدیران باشگاهی مقابل تفکر حرفه‌ای کی‌روش ایستادگی می‌کنند و فاصله فوتبال باشگاهی با ملی به طرز عجیبی زیاد شده است.
فوتبالی که در سطح ملی هیچ تیم آسیایی جلودارش نیست نباید نایب قهرمان لیگ برترش از یک تیم اماراتی 6 گل بخورد! این وضعیت نامتوازن شکاف به وجود آمده بین تفکر حاکم بر تیم ملی و باشگاهی را نشان می‌دهد.
همین امروز به مربیانی که در باشگاه‌های لیگ برتری جابجا می‌شوند نگاه کنید. یعنی ناکارآمدترین مربیان که فصل قبل پس از حضور در سه تیم، بدترین نتایج را گرفتند، زودتر از همه صاحب تیم شده‌اند!
این دایره مخوف و تکراری سال‌هاست در سطح باشگاهی ایران به صورت یک اپیدمی در آمده ولی باز هم در فصل نقل و انتقالات می‌بینیم باشگاه‌ها برای جذب مربیان ناکام، سبقت می‌گیرند. تا زمانی که این رویه باشد نباید انتظار اتفاقی جدید در فوتبال باشگاهی را کشید.
تعجب می‌کینم چرا برخی باشگاه‌ها به سرمربی تیم ملی بابت اردوها انتقاد می‌کنند حال آنکه یقینا بازیکنی که در اردوی تیم ملی باشد به مراتب آماده‌تر از تمرینات باشگاهی است ولی مربیان برای آنکه ناکامی‌های خود را توجیه کنند سعی می‌کنند مدیران کارنابلد باشگاهی را وارد چنین بازی‌ها و درگیری‌هایی کنند و این مدیران باشگاهی هم که دنبال مطرح شدن و روی جلد آمدن هستند چشم بسته وارد مهلکه‌ای می‌شوند که خودشان هم از عاقبت آن بی‌خبرند.
بگذریم آقای کی‌روش در دیدار اخیر با رئیس جمهور در خواست احداث یک کمپ بین المللی با آخرین متدهای روز دنیا را مطرح کرده و دکتر روحانی هم قول همکاری داده است. صد البته کی‌روش امروز یا فردا ماموریتش در ایران تمام می‌شود و می‌رود. این کمپ را هم با خودش نمی‌خواهد ببرد. او می‌خواهد در مدت باقیمانده با ایده‌ها و نقشه‌های خودش، یک یادگاری بر جای بگذارد و برود، کمپی که مدنظر کی‌روش می‌باشد چنانچه در دست اندازهای مدیران موتاه قامت نیفتد می‌تواند یک مرکز و منبع درآمدزایی برای فوتبال ایران باشد و یقینا در آینده بسیاری از تیم‌های بزرگ دنیا به دلایل مختلف اردوهای خود را در این کمپ برگزار خواهند کرد. از طرفی مرکز پرورش استعدادهای ناب با تلفیقی از علم روز دنیا خواهد بود.
کی روش خواه ناخواه امروز بخشی از وجودش و زندگی و شخصیتش ایرانی است و ایرانی‌ها هم او را از خودشان می‌دانند. حالا معلوم و مشخص شده که تمام مباحث او و داده فریادهایش برای فوتبال ایران بوده ون اگر نبود آن ایستادگی‌هایش حتی در برابر رئیس و نائب رئیس فدراسیون امروز این اتفاق بزرگ نمی‌افتاد که در دو هفته مانده به پایان مقدماتی جام جهانی جو از حضورمان در جام جهانی صادر شده باشد و خیلی زودتر از 30 تیم دیگر برنامه صعود به مرحله حذفی جام جهانی را مرور کنیم. برزیل و ایران تیم‌هایی هستد که صعود زودهنگام خود را مسجل کرده‌اند و 30 تیم بزرگ جهان برای ورود به روسیه در تب و ت اب و التهاب هستند.
کی‌روش فرصتی است برای فوتبال ایران که فوتبال ملی ایران را به سطح اول جهان نزدیک کرد و اگر سیستم مافیایی باشگاهی ما هم بتواند هم عرض تیم ملی حرکت کند فوتبال همانند والیبال برای همیشه از مرزهای آسیا عبور می‌کند و در سطح اول جهان مطرح خواهد شد.
