counter create hit دوست دارم باز هم با استقلال قهرمان شوم!
۰۱ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۰۳
کد خبر: ۲۳۴۱۳
جي لويد ساموئل:

دوست دارم باز هم با استقلال قهرمان شوم!

ليگ ايران صاحب يك فوتباليست تمام حرفه اي آمريكايي ـ انگليسي شد.

به نقل از افکارنیوز، در سال هاي گذشته فوتباليست هاي خارجي زيادي به ليگ برتر و يا دسته هاي پايين تر ايران گام گذاشته اند، اما اينكه فوتباليستي صاحب سبك و نام از ليگ برتر انگليس گام به اين عرصه گذاشته باشد، ديده نشده بود. تا آنكه در نيم فصل ليگ برتر يازدهم علي فتح اله زاده مدير عامل استقلال «جي لويد ساموئل» را به تيمش اضافه كرد و ليگ ايران صاحب يك فوتباليست تمام حرفه اي آمريكايي ـ انگليسي شد.

چه شد كه تصميم گرفتي به فوتبال خاورميانه بيايي؟


از طريق شركت نقل و انتقالاتي كه طرف قرارداد با آنها بودم.

چند سال داري؟


من متولد سال ۱۹۸۱ هستم و ۳۲ سال دارم.

با اين سن و سال هستند بازيكناني كه هنوز هم در ليگ برتر انگليس توپ مي زنند، تو چرا به ايران آمدي؟


دوست داشتم تجربه جديدي در دوران ورزشي ام كسب كنم و به همين خاطر اين كار را كردم وگرنه مي دانم امثال «رايان گيگز» در ليگ برتر انگليس هنوز با قدرت بازي مي كنند.

متولد قاره آمريكا هستي؟


بله! من در شهر «سن فرناندو» در كشور ترينيداد و توباگو متولد شدم، اما از سنين كم همراه خانواده ام به انگليس مهاجرت كرديم و همه سال هاي زندگي ام را در خارج از زادگاهم سپري كرده ام.

چه شد كه به اين رشته علاقمند شدي؟


ابتدا قصد داشتم واليباليست شوم، بعد از دوران دبستان كه از بچه هاي انگليس تست ورزش گرفته مي شود به خانواده ام گفته شد كه من استعداد حضور در رشته دو و ميداني را دارم، ولي من دوست داشتم ورزشي انجام بدهم كه با توپ سروكار داشته باشد. در همان سال ها و در نزديكي محل زندگي مان زمين چمن فوتبالي وجود داشت كه مي ديدم در آن فوتبال بازي مي كنند. به همين خاطر كم كم به سوي اين رشته گرايش پيدا كردم و وقتي خانواده ام اين چنين ديدند، مرا در كلاس هاي فوتبال (مدرسه فوتبال) ثبت نام كردند.

اولين باشگاه رسمي ات كدام بود؟


من از تيم هاي پايه (نوجوانان و جوانان) استون ويلا شروع كردم و به طور رسمي در سال ۱۹۹۸ با من قراردادي براي عضويت در تيم بزرگسالان باشگاه بسته شد. از آن سال تا سال ۲۰۰۹ هم (نه سال) عضو اين باشگاه بودم. البته در سال هاي ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ به طور قرضي به كلينگهام يونايتد پيوستم.

كجا با آندرانيك تيموريان آشنا شدي؟


درست زماني كه از استون ويلا جدا مي شدم، باشگاه بولتون خواهان به خدمت گرفتن من بود و مرا جذب كرد. تيمي كه آندرانيك تيموريان هم در آن توپ مي زد. آندو با من دوست شد و هر چه در مورد ايران مي دانم از آن زمان به بعد است كه از زبان تيموريان شنيده ام.

اين دوستي تاثيري هم در حضورت در ايران داشت؟


البته كه داشت. من از ليگ امارات و قطر هم پيشنهاد داشتم، اما با شناختي كه از جايگاه فوتبال ايران در خاورميانه به دست آورده بودم كه آندو به من گفته بود، توانستم استقلال را انتخاب كنم و هنوز هم پشيمان نيستم.

چه چيز فوتبال ايران برايت جالب بود. البته آن اوايل كه آمدي؟


اينكه فوتبال شما در آسيا حرف هاي زيادي براي گرفتن دارد، اما فوتباليست هاي شما روي زمين هاي پر از چاله و چوله بازي مي كنند. من فقط در ورزشگاه آزادي فوتبال راحتي بازي مي كنم و در ديگر ورزشگاه هاي ايران هرگز چنين شرايطي وجود ندارد.

يعني ما خيلي پوست كلفت هستيم؟

(خنده) نمي دانم! فقط مطمئن هستم كه اگر اين فوتباليست ها در زمين هاي هموار و با امكانات خوب سر و كار داشته باشند فوتبال شان به مراتب بهتر از اين هم خواهد شد. گاهي اوقات به خودم مي گويم در اين زمين ها اصلاً نمي شود بازي كرد و از برگزاري منظم و مداوم ليگ تان تعجب مي كنم.

متاهل هم كه هستي!


بله، من سال ۲۰۰۶ ازدواج كردم و دو پسر و يك دختر هم دارم.

حتماً همه كارها را هم انداختي گردن همسرت؟

او با خانواده ام در انگليس زندگي مي كند و خيلي هم دست تنها نيست. مادر و پدرم به او كمك مي كنند. خودم هم كه از وقتي بازنشسته شوم تا آخر عمر كنارش هستم.

تا چه مدت مي خواهي به فوتبالت ادامه دهي؟

تا هر زمان كه بدنم اجازه بدهد مثل يك فوتباليست كامل در زمين در خدمت تيم باشم.

پس حرفه اي زندگي مي كني؟


بله. من شب ها ساعت ده خواب هستم و هر روز ساعت شش بيدار مي شوم و الان بيش از ۱۵ سال است كه به اين سبك زندگي عادت كرده ام. رژيم غذايي خاصي دارم و نوشيدني هايي خواب آور مثل چاي را هرگز نمي خورم. نوشابه و ديگر نوشيدني هاي اسيددار را هم مصرف نمي كنم تا استخوان هايم ضعيف نشوند.

در تهران مشكل خورد و خوراك نداري؟


نه! بيشتر غذاهاي بدون چربي مثل كباب، جوجه كباب و سبزي هاي تازه مصرف مي كنم.

كدام غذاي ما ايراني ها را دوست داري؟


قورمه سبزي. البته دائم نمي خورم، اما گاهي اوقات كه با دوستانم بيرون هستيم، فقط اين غذا را سفارش مي دهم، چون خيلي خوشمزه است.

در جايي خواندم كه تو خرافاتي هستي! درست است؟


نه زياد. فقط وقتي گل مي زنم شادي گلم طوري است كه با دستم حرف و حديث هاي بد پشت سرم را از روي شانه هايم پاك مي كنم، يا مثلاً هميشه عادت دارم ابتدا قلم بند راستم را مي پوشم، بعد قلم بند چپم را ولي در كل خيلي خرافاتي نيستم.

روي قلم بندت عكس چه كسي را چاپ كرده اي؟


عكس بچه هايم را روي قلم بندم زده ام. از اين كارها در فوتبال انگليس زياد انجام مي دهند و مثل شما كه نوشته زير لباس تان را بعد از گل زدن نشان مي دهيد، آنجا هم عكس فرزندان و همسرشان را از اين طريق نشان مي دهند.

در استقلال با كدام بازيكنان دوست هستي؟


با فرهاد مجيدي و آندو و نكونام بيشتر صميمي هستم. آنها همگي حرفه اي زندگي مي كنند و وقتي مي بينم كه فرهاد مجيدي با سن بالايش به اين خوبي آماده است تشويق مي شوم من هم به اين روش زندگي ام را ادامه دهم كه بيشتر بتوانم بازي كنم.

آرزوي ورزشي ات چيست؟


كسب موفقيت با تيم هايي كه عضوشان هستم. دوست دارم باز هم با استقلال قهرمان شوم.

آرزوي شخصي ات چيست؟


خوشبختي و سلامتي همه اعضاي خانواده ام و همچنين خودم.

روزهاي زندگي/ شماره ۴۲۹/ نيمه اول مهر ماه ۹۲/ گفتگو از: محمدرضا مدني/ صفحه ۶۴

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر: