گاف های عجیب سرخ آبی ها و مدیریت فاخر ایرانی!

به گزارش خرداد؛ کارشناسان توسعه مقولات و مولفه های متعددی را در چرایی این عقب ماندگی و عدم توسعه یافتگی ذکر می کنند اما بی گمان یکی از مهم ترین و شاخص ترین وجوه رقم خوری این معضلات، عدم توانمندی و فقدان شایسته سالاری و ناکارآمدی مفرطی است که در سطوح مدیریتی ما حکمفرما بوده و به نوعی می توان گفت که رابطه بر ضابطه در تصدی مسئولیت ها تفوق داشته و شاهد چنین شرایطی هستیم. 

به هر میزان که ظرفیت ها و پتانسیل های بالقوه فراهم باشد تا ساز و کار درست و مدیریت بهینه در هم افزایی اضلاع و اجزای یک ساختار به منصه اجرا نرسد، هیچ گاه نمی توان شاهدخلق موفقیت و ارزش افزوده در یک ساختار و مجموعه بود. 

اتفاقات اخیر در خصوص دو باشگاه پرطرفدار ایرانی با هوادران میلیونی، از آن حیث که در زیر ذره بین افکار عمومی قرار داشته و توجهات دوچندانی بدان معطوف است، شاید بیش و پیش از هر زمان دیگری ضعف های عجیب و غریب در مدیریت ایرانی و فقدان توانمندی های حداقلی و رعایت بدیهیات را در سبک مدیریت ایرانی مشخص می کند.

 از قرار معلوم پس از اظهارات مدیر عامل استقلال در برنامه نود و همچنین گفته های مسئول نقل و انتقالات این باشگاه و ارسالشکایت شماری از بازیکنان به ای اف سی، گویا استقلال در آستانه حذف از جام باشگاه های آسیا قرار گرفته است. 

از طرف دیگر ماجرای مهدی طارمی و محرومیت او و باشگاه پرسپولیس هم که دیگر نقل هم محافل مردم است. 

دو باشگاهی که اگر یک مشاور حقوقی قوی و کارآمد داشتند و از مدیریت حداقلی برخوردار با این افتضاحات عجیب و غریب روبرو نمی شدند اما مدیران این مجموعه ها حتی از این اقدامات ساده و بدیهی نیز عاجز بوده و نمی توانند امور ساده یک باشگاه فوتبال را مدیریت کنند که البته پیش تر هم در ماجرای یک ترجمه ساده و یا عدم ثبت یک اخراج ضررهای هنگفتی متوجه این تیم های باشگاهی یا فوتبال ما در رده ملی شده است. 

چون فوتبال در معرض دید افکار عمومی است و از طرف دیگر طرف های خارجی بدون دخالت های دولتی بر آن نظارت دارند این گاف ها و اشتباهات به خوبی خود را نشان می دهد و البته این تلنگر را به ما می زند که در عرصه های مختلف چرا تا این حد دچار ضعف و کاستی هستیم، اینجا اگر ای اف سی و فیفایی هستند که سوتی های ما را بگیرند در عرصه های سیاسی و اقتصادی داخلی چنین ناظرانی نداریم که اشتباهات و سوتی های پرشمار را روی دایره ریخته و همه چیز را علنی کنند اما خوب وضعیت های نابهنجار و عدم توسعه یافتگی در عرصه های مختلف خود بیش و پیش از هر چیزی به ما می گوید که در زیر پوست مدیریتی کشور چه خبر است و شایسته سالاری یک آرزوی خام و جز خیالی خوش نبوده و نیستو نخواهد بود.