رویکرد حذفی به جای نگاه اصلاحی در مدیریت نجفی!

به گزارش خرداد؛ اگر حسن روحانی توجیه حل و فصل امور در فضای غیر چالشی و حرکت در مسیر تعاملی را دارد، اگر او دیگر نیازمند به رای و اعلام نظر افکار عمومی برای تدوم حضور در راس هرم سیاسی نیست، اگر خاستگاه سیاسی روحانی در اردوگاه اصولگرایی است، هیچ یک از این موارد برای شهردار تهران صدق نمی کند اما او گاه اقداماتی به انجام می رساند که فرسنگ ها با نگرش های اصلاح طلبی فاصله دارد. 

فارغ از انتصاب های عجیب و غریب و میدان داری مدیران قبلی در شهرداری، امروز شهردار تهران اعلام داشت که هر کدام از مجلات همشهری که زیر 20 درصد فروش داشته و 80 درصد برگشتی دارند، تعطیل خواهند شد. 

پیرو این اظهارات و ساعتی بعد نیز چهار مجله همشهری اقصاد، همشهری خردنامه، همشهری دیپلماتیک و همشهری ماه تعطیل شده و انتشار آنان متوقف شد. 

اصل این نگاه که می بایست برای مجلات فاقد مخاطب فکری اندیشیده شود، درست و منطقی است اما نکته آنجاست که چرا با نگاه حذفی به عرصه رسانه ای نگریسته و صورت مسئله را پاک می کنیم؟؟

آیا نمی شد و نمی شود که با تزریق نیروهای کارآمد و کاربلد که به وفور هم در عرصه رسانه ای حضور داشته و به لطف اوضاع و احوال ایده آل مطبوعات! بسیاری از آنان از حیطه نقش آفرینی موثر رسانه ای به دور یا منفعل هستند، این رسانه ها را احیاء و آنان را بر مدار مطلوب کنش رسانه ای قرار دارد؟ 

ساده ترین راه حل، نگاه حذفی و حکم به اعدام رسانه ای و تعطیلی یک نشریه است، که جناب نجفی اصلاح طلب و مشاوران کاربلد همراه در دستور کار قرار داده اند، نگاه حذفی که با نگرش اصلاح طلبی نه همخوانی و نه قرابتی دارد، مضاف بر آنکه دولت و اصلاح طلبان در حوزه رسانه ای همواره با چالش های بسیار روبرو و از فقدان تریبون های لازم و کارآمد گلایه داشته و دارند، حال چگونه و با چه عقل سلیمی همین اندک تریبون ها را که می توان برای بهبود و اصلاح آنها گام برداشت را تعطیل و چراغ رسانه ها را خاموش می کنیم؟؟

بگذریم از آنکه اگر همچین اقدامی از سوی یک مقام اصولگرا انجام پذیرفته بود، خود ما رسانه های اصلاح طلب چه غوغا و اعتراضی براه می انداختیم که این اقدامات در قالب حذف و هدم رسانه ها و منتقدان و .... !!

نکته جالب آنکه جملگی اهالی رسانه می دانند که هم اکنون جز معدود رسانه هایی که شاید شمار آنان به انگشتان یکدست هم نرسند، هیچ رسانه دیگری در کشور ما در جایگاه سودآوری و یا حتی پوشش دخل و خرج های خود نیست و قریب به اتفاق رسانه ها با حمایت های بیرونی و اسپانسری به حیات خود ادامه می دهند ( که این معضل در جای خود بحث فراوان دارد)  و اینکه اکنون چهار مجله ای که می توانست تبدیل به تریبونی مطلوب و البته کارآمد شود، به یکبار به بهانه عدم سودآوری تعطیل می شوند، توجیه منطقی نیست. 

فارغ از همه این موارد، نگاه حذفی و انسدادی شهردار به جای رویکرد اصلاحی است که در این ماجرا آزاردهنده بوده و مایه تاسف است و نشان دهنده آنکه شهردار اصلاح طلب تهران حداقل در عملکردهای این چند صباح اخیر خود نشانی از اصلاح طلبی نداشته و ندارد.