خرداد: «البته همین که ایران در جام جهانی بازی میکند خود یک پروژه مهم است و همین لطف قرار گرفتن در گروه مرگ هم سبب بیشتر دیده شدن است اما این دلیل نمیشود که برای نمایش عزتمندانه تیم ملی تلاش نکرد. ۲ماه از فرصت کمک به تیم ملی گذشته و حالا فقط ۶ماه باقیمانده. مسئولان ورزش بهتر است به جای سکوتنامهای به کیروش با امکانات او را ساکت کنند. تیم ملی به کمک نیاز دارد.»
به گزارش خرداد، عصر ایران نوشت: «سرمربی تیم ملی ایران در جریان قرعهکشی مسابقات جام جهانی رسانههای ایرانی را در جریان نامهای قرارداد که به او نوشته شده است.
کارلوس کیروش قبل از مراسم حاضر نشد با رسانههای فارسیزبان صحبت کند و گفت دلیل این مساله نامهای است که به او دادهاند. فدراسیون فوتبال ظاهرا تحت توصیه نهاد بالادست خود، وزارت ورزش، در نامهای از کیروش خواستهاند که فقط در مورد مسائل فنی صحبت کند و در صورتی که در مورد مسائلی غیر فنی با رسانهها صحبت کند با جریمه مواجه خواهد بود.
این نامه احتمالا به دلیل صحبتهای کیروش در مورد امکانات تیم ملی است. یعنی سرمربی تیم ملی با نامهای مجبور به سکوت در برابر مسائل شده است.
دولت یازدهم و دوازدهم نشان داده که در ورزش بر خلاف دو دولت قبلی علاقهای به سر و صدا ندارد. یعنی هر چقدر مصاحبههای کیروش در دولت دهم مصاحبههای کیروش به تسریع کمک به تیم ملی منجر میشد، در دو دولت اخیر با مخالفت مواجه میشود. البته در مورد این که کیروش باید این صحبتها را بکند یا نکند، میشود به قرارداد او مراجعه کرد و بعد تصمیم گرفت اما هر طور که حساب کنیم اعتراضهای او هر چقدر در راستای تامین منافع شخصیاش در نهایت منافع تیم ملی را تامین کند.
با همه اینها حقیقت این است که به نظر میرسد مسئولان ورزش و فوتبال مسیر اشتباهی را در برابر تیم ملی پیش گرفتهاند.
آنها به جای این که با فراهم کردن امکانات کیروش را راضی نگه دارند، به دنبال این هستند که با سکوت او از فشار رسانهای پیش از جام جهانی بکاهند. مسابقاتی که اگر مهمترین پروژه تبلیغاتی ۴ سال اخیر برای ایران با تمام وجوه سیاسی و اقتصادی و فرهنگی نباشد - که هست - حتما مهمترین پروژه ورزشی ایران هست.
اگر کسی از وضعیت مالی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال خبر نداشته باشد اما به خوبی میداند که آنها با مهمترین پروژه ۴ سالهشان مواجه هستند و تقریبا ماههای زیادی را از دست دادهاند اما موفق نشدهاند سرمربی تیم ملی را با امکاناتی که برایش فراهم کردهاند راضی کنند.
وزارت ورزش میتواند از دولت بودجه بیشتر بخواهد و فدراسیون فوتبال هم باید بتواند با استفاده از اسپانسرینگ هزینههای تیم ملی را تامین کند اما به نظر میرسد که هر دو نهاد در این مساله به ناتوانی رسیدهاند. در روزهایی که شنیده میشود لوییز فیگو از یک اپلیکیشن ۵۰۰ میلیون تومان گرفته تا برای پخش مستقیم مراسم قرعهکشی جام جهانی برای ایران به تهران بیاید، عجیب این جاست که چطور دو نهاد مهم ورزشی از پیدا کردن اسپانسر برای بازی تدارکاتی، اردوی تدارکاتی و امکانات مورد نیاز سرمربی تیم ملی عاجزند.
وزارت ورزش دو پروژه مهم در پیش رو دارد که یکی المپیک ۲۰۲۰ است و آن یکی جام جهانی ۲۰۱۸. نکته مهم اینجاست که فقط ۶ ماه دیگر تیم ملی در جام جهانی به میدان خواهد رفت و اگر تدارک کامل نشده باشد، اولین پروژهاش با شکست مواجه میشود.
هر چند هیچ وقت مسابقات ورزشی منجر به استعفای هیچ مسئولی نشده اما وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال میتوانند به جام جهانی به چشم پله پیشرفت مسئولان خود و البته کشور ایران فکر کنند. وزارتخانه باید بتواند دولت را توجیه کند که چند میلیون بیننده مسابقه ایران و اسپانیا و ایران و پرتغال را میبینند و نمایش موفق و قدرتمندانه چقدر در قضاوتهای بینالمللی در مورد ایران تاثیر خواهد داشت.
ایران برای این که بتواند در فشار رسانههای غربی حقیقت را به گوش و چشم جهان برساند به هزینههای میلیارد دلاری نیاز خواهد داشت و حالا با یک صدم آنها میتواند با تیم ملی ایران نمایشی واقعی از ایران داشته باشد.
البته همین که ایران در جام جهانی بازی میکند خود یک پروژه مهم است و همین لطف قرار گرفتن در گروه مرگ هم سبب بیشتر دیده شدن است اما این دلیل نمیشود که برای نمایش عزتمندانه تیم ملی تلاش نکرد. ۲ماه از فرصت کمک به تیم ملی گذشته و حالا فقط ۶ماه باقیمانده مسئولان ورزش بهتر است به جای سکوتنامهای به کی روش با امکانات او را ساکت کنند. تیم ملی به کمک نیاز دارد.»