به گزارش خرداد وزیر خارجه اتریش در قالب مطلبی که یکی از روزنامههای سوییس آن را منتشر کرد، خروج آمریکا از توافق هستهای با ایران و تحت فشار گذاشتن دیگر طرفهای قرارداد را به باد انتقاد گرفت.
به گزارش فارس، در مطلب «کارین کنایسل» آمده است :در جولای سال ۲۰۱۵ ، پنج کشور دارای قدرت وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد و آلمان تمامی تلاش خود را به کار گرفتند تا پس از چندین سال همکاری با مقامات آژانس بینالمللی انرژی اتمی به توافقی جامع برسند که از آن به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یاد می شود. تهران با وجود تحریمها، برنامه غنیسازی اورانیوم را ادامه میداد. بر طبق برجام که به منظور خلع سلاح و کنترل برنامه هستهای ایران صورت گرفت، باید همراستا با برداشته شدن تحریمهای سازمان ملل، اقتصاد ایران هم بهبود مییافت و مسیر برای عادی شدن شرایط اقتصادی هموار میشد.سه سال بعد آمریکا در ماه می اعلام کرد که از این توافق خارج میشود وی (دونالد ترامپ) در واقع به وعده انتخاباتی خود عمل کرد. کنایسل نوشت: «همه ما در اروپا این را میدانستیم به همین دلیل تلاش کردیم فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اروپا را به کار بگیریم؛اما آمریکا میخواست برخی را در غربآسیا خشنود کند و همزمان فهرستی از تحریمهای سخت علیه ایران و هر کشوری که در پی برجام با ایران همکاری کند، مقرر کرد. بر طبق این فهرست از ۴ نوامبر (۱۳ آبان) هیچ کشوری نباید از ایران نفت بخرد.»
وزیر خارجه اتریش در ادامه از این اقدام آمریکا به عنوان نابودی یک توافق موفق یاد کرد و نوشت: « از لحاظ قانونی این پدیدهای منحصر به فرد است. وقتی یک طرف از یک توافق چندجانبه خارج میشود، آن طرف نمیتواند دیگر طرفها را به دلیل پایبندی به این توافق تنبیه کند.»همانطور که آمریکا از توافق آبوهوایی خارج شد و فقط این کشور است که دیگر به توافق یاد شده پایبند نیست ،اما در مورد برجام آمریکا تلاش میکند این توافق را نابود کند. طرفهای دیگر که در توافق ماندهاند نشان دادهاند که میخواهند به توافق پایبند باشند. این موضوع را «حسن روحانی» رئیسجمهوری ایران در جریان سفر اخیر به وین هم تائید کرد. وزیر خارجه اتریش معتقد است: «در صورتی که توافق هستهای با ایران از بین برود، تصور ما از حسننیت بر مبنای روابط بینالملل هم از بین خواهد رفت .»
در ادامه این مطلب آمده است : بنابر اعلام آژانس بین المللی انرژی اتمی، تهران کاملا با ناظران این سازمان همکاری کرده است، اما حتی پس از برداشته شدن تحریمها که بنابر جزئیات زمانی قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل صورت گرفت، کمتر بانکی اعلام آمادگی کرد در پروژه اروپایی در ایران سرمایهگذاری کند؛ چرا که نگرانی از اقدامات متقابل آمریکا زیاد بود. پس از چندین ماه برای ایرانیان امیدواری برای این که شرکتهای جهانی به این کشور بیایند و کار ایجاد کنند، از بین میرود. آخر سال ۲۰۱۷ عدهای از مردم از طبقه متوسط به زیانهای اقتصادی اعتراض کردند. دولت روحانی هم با این امید انتخاب شده است که تغییر ایجاد کند و باید بتواند آن رشدی که مردم از برجام امید داشتند را محقق کند ،اما تا چنین وضعی در تابستان امسال فاصله زیادی وجود دارد.
ایران از سال ۲۰۱۵ نفوذ خود را در عراق یا در سوریه گسترش داده واین واقعیتی ژئوپلیتیک است که به برجام ارتباطی ندارد. نبودن این موضوع در برجام مسالهای بود که مخالفان برجام از آغاز به آن انتقاد داشتند. مذاکرهکنندگان بر یک دوره سیاسی جدیدی تمرکز داشتند که جنگهای نیابتی در غرب آسیا پایان یابند؛ اما انتظارات از بین رفتهاند که دلایل زیادی هم برای آن وجود دارد. آنچه اکنون مطرح است، فقط تنش نظامی نیست بلکه حقوق بینالملل است.
منبع روزنامه اطلاعات