خنده های ظریف در ژنو، اشک های دیپلمات در مهرآباد

صدای " سلام ما بر ظریف، این دیپلمات شریف" در پاویون مخصوص دولت در فرودگاه مهرآباد طنین انداز می شود و ولوله ای در میان چهار هزار نفری می اندازد که بتدریج و از چند ساعت پیش بدون هیچ وسیله ایاب و ذهابی ، بدون هیچ پذیرایی و حتی بدون هیچ هماهنگی از اقصی نقاط  تهران و شاید ایران گردهم آمده اند تا سلام و تحنیت خود را نثار قدوم مردی کنند که بر ویلچر نشست اما پا پس نکشید، حرف شنید و ملامت کشید اما میدان را خالی نکرد، جانانه بر سر اصول و مواضع ایستاد و نفیر اعتمادش دنیا را به تسلیم در برابر عزم راسخش واداشت. ظریف سحر می دانست یا جادو بلد بود که پرونده چندین و چند ساله را در کمتر از صد روز به فرجام رساند؟

آیا او دیپلماتی با ترفندهای ویژه بود؟ شاید به جرات بتوان گفت رمز موفقیت ظریف در یک نکته کلیدی مستتر است: او با عشق به ملت و مردم اش صادقانه پا به میدان گذاشت و چون صادقانه و از صمیم قلب کار کرد لاجرم سخنانش بر دل ها نشست و کار کارستان را رقم زد. این صداقت او رمز موفقیت و محبوبیت اش در نزد عموم نیز هست او در سخت ترین تنگناها و در طوفانی ترین لحظات ارتباطش را با مردم قطع نکرد و هر آنچه بود (البته با لحاظ رازداری های الزامی) با مردم در میان گذاشت و اینچنین شد که مردم با این روی گشاده و با کمال میل و به جانان جان به استقبالش شتافتند. 

سناریو اشک ها و لبخندها 

ظریف را همگان با یک پرنسیب ویژه و یک رفتار دیپلماتیک آراسته می شناسند. مردی که خنده های از ته دل و جذب کننده اش تاثیری بسزا در طرف مقابل دارد. اعتراف تلخ وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بیش از هر گزاره ای می تواند عمق ظرافت هایظریف در عرصه دیپلماسی را هویدا کند. توافق هسته ای ایران و 1+5 یک دستاورد غربی نیست بلکه تسلیم شدن در برابر لبخندهای ایرانی بود. جمله ای که شاید بطور کلی گفته شده باشد اما بدون شک لبخندهای بهنگام آقای دیپلمات یکی از رموز موفقیت دیپلماسی ایرانیس در آوردگاه ژنو بود. روز گذشته اما مرد همیشه خندان این بار نه با خنده هایش که با چشمان اشک بارش در برابر مردم ظاهر شد. این چه سری بود که ظریف پس از آن موفقیت تاریخی اشک را میهمان چشم هایش کرد. پاسخ واضح و مبرهن است این اشک ها نه از سر غم و غصه که از فرط خوشحالی عمیقی بود که در استقبال پرشور مردمی ناخودآگاه از چشمان وی سرازیر شده و عنان اختیار از وی ربوده بود. ظریف به هنگام ورود در جمع چند هزار نفری مستقبلین با چنان شور و هیجانی روبرو شد که اطرافیان چشمان اشک بار آقای وزیر امور خارجه همیشه خندان را هم نوبرانه کردند.

استقبالی از سر صفا و سلام      

ایرانیان از قدیم الایام همواره به قدرشناسی و تکریم بزرگان و زحمت کشان شهره بوده اند و رسم استقبال از بزرگان ملی و میهنی رسمی بس دیرین در نزد مردمان پارسی است؛ این نکته را به ارزش های معنوی و مورد تاکید دینی  اضافه کنید تا رمز این استقبال پرشور از ظریف را بخوبی دریابید. مردم ایران شامگاه یکشنبه  به مصداق حدیث: «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» نشان دادند که قدر زحمت کشان و دلسوزان خود را بخوبی می دانند و در گرامیداشت آنان از هیچ کوششی فروگذاری نمی کنند.

اخبار واصله از مراسم استقبال نشان می دهد که جمعیت مشتاق و چند هزار نفری حاضر در این گردهمایی که بدون هیچ هماهنگی و تمهید و تدارکی به فرودگاه مهرآباد آمده بودند با آوردن گوسفند نذری، با دود کردن اسپند و با پخش شیرینی و شکلات به هر نحوی از انحاء نه تنها شادمانی خود را از فعل و انفعالات در پرونده هسته ای نشان دادند که این نکته را نیز به عینه ثابت کردند که همه چیز را مو به مو رصد کرده و خدمتگزاران خود را در بزنگاه های حساس تنها نخواهند گذاشت. پشتوانه مردمی که می تواند در سر تحولات آتی بسیار به کار دولت بیاید و در گلوگاه های حیاتی ضریب مانور دولت را تا دایره شمول وسیعی گسترده کند.