به گزارش خرداد به نقل از ایسنا، صمد رحمانی خیاوی در مراسم بزرگداشت شاعر قرن سیزدهم، ابوالقاسم نباتی با اشاره به اینکه قرن ۱۹ میلادی اوج ادبیات کلاسیک بود و بیشتر مکتب‌های ادبی در این قرن متولد شده، گفت: ما در ایران و آذربایجان از این پدیده‌های ادبی تهی نبوده‌ایم که ابوالقاسم نباتی یکی از آن پدیده‌هاست اما چنان که باید به آنها پرداخته نشده است.
او افزود:شاید تعداد کتاب‌هایی که به زبان فارسی در مورد فئودور داستایوفسکی نوشته شده به مراتب بیشتر از کتاب‌هایی است که در مورد نباتی نوشته شده و متاسفانه توجه عمیقی نسبت به ادبیات خودمان نشده است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه اغلب نویسندگان جهان در قرن ۱۹ شروع به توصیف و معرفی سرزمین خودشان کرده‌اند، اظهار کرد: از این لحاظ زمانی‌که به دیوان نباتی نگاه می‌کنیم با این مسئله مواجه می‌شویم که شاعر برای سرزمین خود شخصیت آفریده است.
رحمانی ادامه داد: نباتی در قسمت "قره‌چی داغ" متولد شده و سرزمین ارسباران مهد شاعران و نویسندگان بزرگی بوده. همچنین اولین نمایشنامه و رمان در این منطقه ترجمه شده است.
او خاطر نشان کرد: تمام اشعار نباتی در زمان زندگی‌اش چاپ نشده و بعد از مرگش دیوان آن به چاپ رسیده و دیوان اشعارش جزو اولین کتاب‌هایی است که با چاپ سنگی به چاپ رسیده است.
او با بیان اینکه اشعار نباتی را می‌توان از جنبه ساختار و محتوا بررسی کرد، گفت: در ادبیات دنیا هیچ شاعر و نویسنده‌ای شاهکاری ماندگار نیافرید مگر آن‌که از ادبیات مردم در آثارش استفاده کرده و نباتی جزو شاعرانی بوده که علی‌رغم درویش مسلک بودن، با مردم ارتباط نزدیکی داشت.
این استاد دانشگاه سپس بیان کرد: ادبیات اصیل از مردم گرفته می‌شود و به مردم برمی‌گردد؛ ادبیات مکتوب ماندگار از ادبیات شفاهی مردم گرفته می‌شود و ادبیات شفاهی آذربایجان در دنیا مانندی ندارد.ادبیات آذربایجان گنجینه‌ای پایان‌ناپذیر است، در ادبیات آذربایجان ۵۰ نوع شعر داریم و نویسندگان و شاعران باهوش و موفق آذربایجان توانسته‌اند از این گنجینه به نحو احسن استفاده کنند.
رحمانی افزود:مردم به دنبال نویسندگان و شاعران مردمی هستند و این هنرمندان در مدت اندکی از طرف مردم پذیرفته می‌شوند و آثار ماندگاری خلق می‌کنند.
او با اشاره به اینکه نباتی در شعر عروضی استاد بی‌بدیلی است و نوآوری‌هایی که در این زمینه داشته حیرت‌انگیز است، گفت: اگر دیوان حافظ را به عنوان ملاک خوش‌آهنگ‌ترین وزن قرار دهیم در ادبیات ترکی هم نباتی این کار را کرده است و نباتی احیاگر بسیاری از وزن‌هایی است که در آن زمان فراموش شده بود. این شاعر علاقه‌ی خاصی به حافظ شیرازی داشته است.
این استاد ادبیات دانشگاه سپس بیان کرد: شعرهای عرفانی، عقیدتی و مسائل اجتماعی، سه زمینه‌ای بوده که ابوالقاسم نباتی شعرهای خود را در بستر آن نوشته است.
رحمانی در پایان با اشاره به اینکه نباتی شاعر بسیار خوش سلیقه‌ای بوده اظهار کرد: قدرت نمایی این شاعر در استفاده از زبان عامیانه در اشعارش با انتخاب بهترین کلمات همراه است.
