آموزش چهره‌به‌چهره ایدز در مترو تهران
چند سالی است که به همت سازمان بهزیستی کشور، طرح تشکیل "باشگاه مثبت" در جهت حمایت‌های روانی- اجتماعی از بیماران مبتلا به ایدز اجرا شده است. در این طرح سازمان‌های غیردولتی ضمن تشکیل باشگاه مثبت در شهرها و استان‌های مختلف کشور، می‌توانند به فرهنگ‌سازی در این زمینه و ارائه خدمات مختلف به بیماران مبتلا به اچ آی وی بپردازند. یکی از این باشگاه‌های مثبت، باشگاه مثبت "یاران مهر" است که 4 سالی است به فعالیت در این زمینه مشغول است.
راحله حسینی مسئول باشگاه یاران مهر در گفتگو با خبرنگار مهرخانه، درخصوص تاریخچه تأسیس باشگاه و وضعیت اعضای آن می‌گوید: باشگاه مثبت یاران مهر از سال 1388 تأسیس شد و هم‌اکنون 43 نفر عضو مبتلا به ایدز داریم که 11 نفر آنها زن و باقی مرد هستند. همچنین در این میان دو عضو کودک داریم که 5 و 15 ساله‌اند؛ این کودکان از طریق مادر خود مبتلا شده‌اند. همچنین چند نفر سالمند در میان اعضا هستند، ولی اکثریت اعضا را جوانان تشکیل می‌دهند.
وی در ادامه با اشاره به وظایف و فعالیت‌های این مرکز، گفت: باشگاه مثبت در واقع هم به حمایت از بیمار و هم به حمایت از خانواده بیمار می‌پردازد. فلسفه وجودی این باشگاه‌ها از ابتدای تأسیس در سال 1388 حمایت‌های روانی- اجتماعی از بیماران مبتلا به ایدز و خانواده‌هایشان بوده است، اما NGOها پا را فراتر از این می‌گذارند و معمولاً به حمایت‌های مالی و برگزاری کارگاه‌های آموزشی نیز می‌پردازند. حمایت‌های مالی، فعالیت‌هایی چون کارآفرینی و آموزش مشاغل خانگی و صنایع‌دستی تا پرداخت کمک‌هزینه برای اجاره مسکن و ضروریات اولیه زندگی را شامل می‌شود.
برگزاری بازارچه خیریه از صنایع‌دستی مبتلایان به ایدز
این کارشناس‌ارشد روانشناسی بالینی در ادامه افزود: سال گذشته کارگاه آموزش پتینه‌کاری برای 7 نفر از زنان تحت پوشش برگزار کردیم و سپس در نزدیکی عید بازارچه خیریه‌ای از صنایع‌دستی آنها تشکیل دادیم که درآمد خوبی هم برایشان داشت. امسال نیز برنامه سنگ‌دوزی روی مانتو را داریم که به امید خدا برای عید کارها آماده خواهد شد. ضمن آنکه یک نانوایی نیز برای اشتغال‌زایی اعضا باز کرده‌ایم.
حسینی همچنین تصریح کرد: در بحث بیمه سعی می‌کنیم معرفی و پیگیری اعضایمان به سازمان تأمین اجتماعی را فراهم کرده و خدمات مشاوره و مددکاری به آنان ارائه دهیم. ضمن ارائه خدمات به اعضای مبتلا به ایدز، بحث پیشگیری عموم جامعه را نیز پیگیری می‌کنیم.
یاران مهر؛ مجری اولین جشنواره ایدز در پارک ملت
باشگاه مثبت یاران ایدز در سال 1388 اولین بار به اجرای جشنواره اچ آی وی در پارک ملت اقدام کرد و در قالب یک فستیوال با غرفه‌های متعدد به بحث پیشگیری و مواجهه با افراد مبتلا در جامعه پرداخت. حسینی در این رابطه می‌گوید: در این جشنواره غرفه کودکان داشتیم که در آن روان‌شناسان کودک به وسیله نقاشی و کارگاه‌های سرگرمی و آموزشی به کودکان در مورد ایدز آموزش می‌دادند و بحث انگ و تبعیض میان مبتلایان را پیش می‌کشیدند. متأسفانه در جامعه ما با افراد مبتلا به ایدز و خصوصاً کودکان که هیچ گناهی هم در ابتلا نداشته‌اند، رفتارهای خوبی نمی‌شود. یکی از اعضای 15 ساله ما روز گذشته به من می‌گفت: من هنوز یک دوست هم ندارم!
آموزش چهره به چهره در مترو
مسئول باشگاه یاران مثبت در ادامه افزود: امسال نیز در هفته جهانی ایدز برنامه‌هایی برای ترویج فرهنگ پیشگیری از ایدز و برخورد با افراد مبتلا داریم که در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه در مترو برگزار می‌شود. در این دو روز در سه ایستگاه تجریش، امام خمینی و صادقیه از ساعت 9 صبح تا 3 بعدازظهر، همیاران ما به افراد حاضر آموزش چهره به چهره می‌دهند، بروشور اطلاع‌رسانی پخش می‌کنند و روبان قرمز هدیه می‌کنند. همچنین انیمیشن‌هایی مرتبط با اچ آی وی از تلویزیون‌های مترو پخش می‌شود. طی این آموزش‌ها سعی می‌کنیم راه‌های انتقال را برای مردم شرح دهیم. با آموزش این راه‌ها مردم متوجه می‌شوند که ارتباط عمومی با افراد مبتلا خطرناک نیست و باید تابوی ایدزداشتن شکسته شود.
با افراد مبتلا به ایدز مانند جذامی‌ها برخورد می‌شود
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی معتقد است بسیاری از مردم از این بیماری اطلاعی نداشته و مانند جذامی‌ها با افراد مبتلا برخورد می‌کنند. گویی که باید از جامعه و مردم سالم جدا شوند. افراد باید بدانند که دست دادن، غذای مشترک، بوسیدن و بغل کردن، موجب انتقال ایدز نمی‌شود. به نظر من اگر خود افراد مبتلا به میان مردم بیایند و چهره به چهره با مردم حرف بزنند، راهکار خوبی برای از بین بردن تابوی ایدز در میان مردم و کاهش انگ و تبعیض است؛ کاری که البته انجام آن دشوار خواهد بود.
وی همچنین درخصوص نحوه برخورد خانواده‌ها با ابتلای اعضایشان، تصریح کرد: مسئله برخورد خانواده‌ها با ایدز اعضایشان، بستگی به میزان آگاهیشان دارد. کاری که ما در این زمینه انجام می‌دهیم، اطلاع‌رسانی و ارائه مشاوره به خانواده‌هاست. برخی خانواده‌ها که آگاهی دارند، حمایت‌گرند و برخی دیگر از روی ناآگاهی فرزندانشان را طرد می‌کنند. برای مثال موردی داشتیم که با فهمیدن مسئله ایدز فرزندانشان، فرش خانه را وسط حیاط به آتش کشیدند که ناشی از ناآگاهی‌شان نسبت به راه‌های انتقال بود. ما سعی می‌کنیم در مواردی که خانواده نااگاه است، با آنها ارتباط برقرار کرده و مشاوره بدهیم تا بتوانیم ارتباط بهتری میان مبتلا و خانواده‌اش ایجاد کنیم.
