توران ولی‌مراد ضمن تاکید بر تبعیض آمیز و تحقیرآمیز بودن ایجاد محدودیت در اشتغال بانوان و گرفتن فرصت‌ها از آنان و هدر دادن نیروهای کارشناس توانمند و نخبه به عنوان سرمایه‌های اجتماعی و ملی در صورت الزام بر اجرای مواد حذف شده، گفت: جای آن دارد از مجلس که صدای مردم را شنید، و به طور خاص فراکسیون زنان مجلس که در پاسخ به اعتراض خانم ها تقابل ماده های تبعیض آمیز با قانون اساسی طرح جمعیت را متذکر شد و از کمیسیون بهداشت به دلیل عملی کردن حذف این مواد تشکر کرد. روشن است اگر اراده جمعی مجلس و به خصوص فراکسیون بانوان در مخالفت و حذف این دو ماده نبود شاید حذف آن ها در کمسیون با این اقبال و یکدستی نمی شد، خصوصا این که طرح، تصویب در یک کمسیون دیگر را هم پشت سرگذاشته بود.
وی در ادامه تصریح کرد: باروری و فرزندآوری موضوعی مربوط به زنان است و اگر قرار است به فرزندآوری پرداخته شود باید از زاویه دید آنها باشد. این در حالیست که با اولویت بندی اشتغال در طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده برای افزایش فرزندآوری، سلب فرصت اشتغال از زنان و بدون علم به دلایل عدم اقبال زنان به آن، تاثیر چندانی نمی تواند داشته باشد. فرزندآوری و عدم اقبال از آن موضوعی است که عوامل مختلف و متفاوت در آن دخالت دارد.
دبیر ائتلاف اسلامی زنان، افزود: یکی از دلایل اصلی که مشکلات زنان به عوض این که حل و رفع شود بیشتر هم می شود این است که تصمیم گیری ها در اختیار و در انحصار مردان است حتی تصمیم گیری هایی که در ارتباط مشکلات و مسائل زنان است و حتی مسائل خاص زنانه. این کار حتی اگر با به رسمیت شناختن مشکلات زنان و با هدف رفع آنها هم باشد باز نتیجه‌ای ندارد جز این که بر مشکلات زنان اضافه کند. این واقعیت از این جهت است که برای رفع مشکل و هر مشکلی لازم است هم دیدن آن و هم راه حل آن از زاویه نگاه کسی باشد که نه تنها با آن مشکل بیگانه نیست، بلکه خودش بخشی از مشکل یا ایجاد آن نباشد و در پیدایش آن سهم نداشته باشد.
ولی مراد با تاکید بر این که راه حل مشکلات باید از زاویه نگاه کسانی که مبتلابه مشکل هستند دیده شود، افزود: از دلایل مهمی که مشکلات مربوط به زنان رفع نمی شود، بلکه تکثیر و بازتولید می شود همین است که دنیای تصمیم گیری‌ها در انحصار مردان است. این واقعیت خود باعث می شود تا مشکلات زنان به جای حل و رفع شدن عمق پیدا کنند و حتی به گونه‌های جدید بروز پیدا کنند.
وی اضافه کرد: به عنوان نمونه طرح جامع جمعیت که مردان آن را امضا کرده اند، مردان بررسی و تصویب می‌کنند و مردان آن را برای اجرا ابلاغ و بعد اجرا می کنند در حالی که این زنان هستند که باید بچه‌دار شوند. از این رو امیدوار هستیم کسانی که در پی حذف زنان از صحنه‌های اشتغال بوده و هستند، به دنبال بازگرداندن ماده‌های حذف شده نباشند چرا که این به معنی تقابل و رودررو شدن با زنان جامعه است. بدیهی است که زنان جامعه راه‌های رفته را بازنمی گردند و اجازه عملی و اجرایی شدن چنین موادی را هم نمی دهند.
مدیر پایگاه اطلاع رسانی شبکه ایران زنان با بیان اینکه باید علل بی‌رغبتی زنان برای فرزندآوری کارشناسانه بررسی شود، تاکید کرد: این موضوعی است که احتیاج به همه جانبه نگری و به خصوص کارشناسی دارد. کارشناسی کردن دلایل دوری گزیدن خانواده‌ها از داشتن فرزند یا داشتن فرزند بیشتر را روشن می‌کند. لازم است توجه شود که این موضوع یک موضوع تک عامل نیست. عوامل مختلفی مانند مشکلات درون خانواده‌ها می تواند از عوامل مهم دوری جوانان از فرزندآوری باشد. این مشکلات از طلاق و طلاق عاطفی و جدایی زن و شوهرها از یکدیگر و حتی شاهد بودن نارضایتی‌های پدران و مادران و نزدیکان جوانان که بیانگر خانواده ای ناسالم و متزلزل و سرد است با انسان‌هایی ناراضی شامل می‌شود.
وی گفت: اگر سیاستگذاران هدف افزایش جمعیت و رغبت جوانان به فرزند آوری را دنبال می کنند نمی توانند عواملی مثل ازدواج گریزی، فرار از مسولیت‌ها، عدم ثبات اشتغال، کسری بودجه خانواده‌ها، اعتیاد، مهاجرت جوانان و گرایش جوانان به زندگی‌های دوستانه و ارتباطات موقت را نادیده بگیرند.
ولی مراد در پایان با تاکید بر عدم بازگرداندن ماده های ۹ و ۱۰ و اهمیت حضور فعال زنان در حوزه‌های تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی، اظهار کرد: این کار باعث می‌شود که مشکلات زنان از زاویه دید آنها بررسی و برای رفع آنها اقدام شود.
منبع: ایسنا
