چرا گاهي به پزشك مان دروغ مي گوييم؟!
شما كي و درباره چه موضوعاتي به پزشك تان دروغ مي گوييد؟
به گزارش خرداد و به نقل از افکارنیوز، چرا گاهي به پزشك مان دروغ مي گوييم؟ معمولاً كي به پزشك مان دروغ مي گوييم؟ آيا ممكن است به عمد قصد گول زدن پزشك را داشته باشيم؟ در اين صورت اگر با اين كار درمان را به خطر بيندازيم، چه كسي مقصر است؟
چرا آدم بايد به پزشك دروغ بگويد؛ به خصوص در شرايط اورژانس كه گاهي خطر مرگ فرد را تهديد مي كند و هر ثانيه ممكن است تعيين كننده مرگ و زندگي باشد؟ تاكنون به پزشك تان دروغ گفته ايد؟ بعضي ها معتقدند وقتي فردي دستورهاي پزشك مانند مصرف به موقع داروها يا ترك سيگار را رعايت نمي كند، درست همان حسي را دارد كه مثلاً در زمان تحصيل موقع انجام ندادن تكاليفش دارد. بنابراين درست مثل وقتي كه مي خواهد به نوعي از توبيخ شدن توسط معلم فرار كند، دنبال راهي براي توجيه خود در برابر پز شك مي گردد. بدون شك ساده ترين راه، دروغ گفتن به پزشك است. گاهي هم افراد با هدف خاصي مثل دريافت داروي خاص به پزشك دروغ مي گويند. دكتر راد تيزبين، متخصص طب اورژانس و دكتر حسام شكيبا پزشك عمومي درباره دروغ هايي كه بيماران به پزشكان مي گويند توضيح مي دهند.
دارم مي ميرم دكتر، به دادم برس!
بعضي افراد، به خصوص در بخش اورژانس با اغراق درباره ميزان درد و ناراحتي خود سعي مي كنند با حرف هايشان مسير درمان را به سمتي ببرند كه پزشك برايشان داروي خاصي مانند مسكن هاي قوي يا مرفين تجويز كند يا حداقل كارشان زودتر راه بيفتد. دكتر شكيبا مي گويد: «اين افراد از اين مسئله غافلند كه پزشكان معمولاً بسيار با تجربه تر و باهوش تر از آن هستند كه به همين راحتي فريب بخورند. اين افراد اين مسئله را در نظر نمي گيرند كه گرفتن شرح حال از بيمار تنها بخشي از فرايند درمان است و معاينه هاي باليني و آزمايش هاي پيراپزشكي هر گونه تناقض ميان حرف هاي بيمار و شرايط واقعي را برملا مي كند. بنابراين فكر نكنيد با اغراق درباره شدت و وخامت بيماري تان مي توانيد پزشكان را فريب دهيد.»
گاهي اوقات بعضي افراد كه داروي خاصي مصرف مي كنند، با هدف گرفتن داروي بيشتر به پزشك شان دروغ مي گويند. دغدغه اصلي اين افراد اين است كه به قول خودشان يك دفعه داروي مصرفي چند وقت شان را تهيه كنند چون ممكن است بعداً گيرشان نيايد يا مجبور شوند آن را گران تر بخرند. بنابراين درباره شرايط خودشان اغراق مي كنند. پزشكان اين رفتار را نيز توصيه نمي كنند چون براي آنها تشخيص وضعيت واقعي بيمار بسيار آسان است و از سوي ديگر بيمه ها ميزان مشخصي از دارو را با هر نسخه تقبل مي كنند و داروخانه ها نيز حق ندارند بيشتر از ميزان مشخصي دارو به فرد بفروشند.
فقط غذاهاي بخارپز مي خورم
بعضي از افراد پس از گذراندن خطرات جدي اي مانند سكته قلبي بايد سبك زندگي شان را تغيير دهند. داشتن يك رژيم غذايي سالم يكي از اركان اصلي حفظ سلامت است. با اين حالف بسياري افراد آن را ناديده مي گيرند و هنوز جاي محل جراحي يا علائم بيماري بهبود پيدا نكرده مصرف غذاهاي چرب را از سر مي گيرند. با اين وجود، اين افراد وقتي براي پيگيري وضعيت شان به پزشك مراجعه مي كنند، به او اطمينان مي دهند كه فقط غذاهاي آب پز و بخارپز مي خورند و غذاهاي فست فود و پرچرب بيزار شده اند.
يك وقت به دكتر نگي ها، زشته
از قديم گرفته اند پزشك محرم اسرار است. خيلي ها اين گفته را شنيده اند اما در عمل به آن باور ندارند. به گفته دكتر تيزبين خيلي ها وقتي پاي مشكلات دستگاه تناسبي در ميان است آن را از پزشكان مخفي مي كنند و درباره دليل اصلي مراجعه شان دروغ مي گويند. اين كار توصيه نمي شود چون گاهي بعضي از علائم مانند وجود خون در ادرار، تكرر ادرار، تغيير شفافيت ادرار و... به دليل بيماري هاي جدي است و مخفي كردن آنها باعث به تاخير انداختن درمان مي شود كه گاهي جبران ناپذير است.
نه، چيز خاصي نخوردم!
بعضي افراد وقتي دچار يك بيماري مي شوند يا علائم اوليه آن را در خود مشاهده مي كنند، به جاي مراجعه به مراكز درماني سعي مي كنند خودشان به نحوي ماجرا را حل و فصل كنند. مصرف خودسرانه بعضي داروهاي گياهي يا تركيب هاي عجيب و غريب اولين گزينه بعضي افراد براي درمان بيماري هايشان است. در بيشتر مواقع اين درمان ها موثر واقع نمي شوند يا حتي شرايط را بدتر مي كنند؛ بنابراين چاره اي جز مراجعه به پزشك باقي نمي ماند. با اين حال، ماجرا وقتي وخيم تر مي شود كه فرد پزشك را در جريان اقدام هاي خودسرانه خود قرار نمي دهد و به اين ترتيب در كل روند درمان اختلال ايجاد مي كند.
دكتر تيزبين خاطره جالبي در اين باره تعريف مي كند: «يك بار ادرار بيماري به طرز عجيبي به رنگ قرمز درآمده بود و اين مسئله كادر درمان را بسيار نگران كرده بود. خود بيمار هم در پاسخ اين پرسش كه آيا خوراكي يا ماده خاصي مصرف كرده است با قاطعيت پاسخ منفي مي داد و اين نگراني ما را بيشتر مي كرد. خلاصه پس از انجام كلي آزمايش و صرف وقت و هزينه معلوم شد كه اين ماجرا زير سايه دم نوش گياهي خاصي است كه فرد چند ساعت قبل از مراجعه مصرف كرده بود. همين مسئله روند درمان را حسابي به تاخير انداخت كه هم به ضرر بيمار بود و هم به ضرر ما.»
گاهي افراد مواد مخدر يا روانگردان استفاده كرده اند و علائم بيماري شان نيز از همان زمان آغاز شده است. در اين شرايط نيز بيمار يا همراهانش از ترس آبرو يا سروكار پيدا كردن با مراكز قانوني واقعيت را نمي گويند و با اين كار علاوه بر اختلال در روند درمان، ممكن است جان خودشان را نيز به خطر بيندازند.
ببينيم تشخيص اين يكي دكتر چيه؟
يكي از خطرناك ترين انگيزه هاي افراد از دروغ گفتن به پزشك، ارزيابي تشخيص پزشك قبلي است. بيماران به طور عمدي پزشك را در جريان تشخيص قبلي قرار نمي دهند تا ببينند آيا پزشك قبلي بيماري شان را درست تشخيص داده است يا نه. اين كار، به خصوص در شرايط اورژانس بسيار خطرناك است چون پزشكان با اطلاع از تشخيص قبلي بلافاصله مي توانند مسير درست درمان را تعيين كنند ولي اگر بيمار يا همراهانش عمداً اين اطلاعات را در اختيار كادر پزشكي قرار ندهند، ممكن است فرصت طلايي درمان از دست برود.
اصلاً نمي دونم افسردگي چي هست؟
بيشتر آقايان معتقدند افسردگي نشانه ضعف و دور از شأن مردانگي است و هيچ كس نبايد از اين ماجرا بويي ببرد. بنابراين سعي مي كنند آن را پنهان كنند. در نتيجه افسردگي كم كم بيشتر و بيشتر مي شود و زماني متوجه آن مي شوند كه ديگر بسيار دير شده است. بنابراين هر چه زودتر پزشك تان را در جريان افسردگي هاي دوره اي يا اضطراب هاي تكرار شونده خود قرار دهيد، احتمال درمان موثر بيشتر و بروز بيماري هاي جدي ناشي از افسردگي مانند بيماري هاي قلبي كمتر مي شود.
به دكتر كوتاه قد اعتماد ندارم!
شايد باورتان نشود اما گاهي در خلال پژوهش هاي علمي يافته هايي به دست مي آيند كه اصلاً جزو هدف اصلي پژوهش نبوده اند. براي مثال در يكي از پژوهش هاي اخير دانشمندان اسپانيايي و انگليسي دريافتند كه بيماران به پزشكان، به خصوص جراحان قد بلند و با ظاهري آراسته بيشتر اعتماد مي كنند و كمتر به انها دروغ مي گويند. اگر چه محققان هنوز نتوانسته اند ارتباط دقيق بين قد و پزشكان و اعتماد بيماران را شناسايي كنند اما بعضي ها معتقدند سريال هاي تلويزيوني در اين قضيه نقش دارند.
در سريال هاي تلويزيوني اي كه داستان هايشان در فضاي مراكز درماني مي گذرد و در سال هاي اخير تعدادشان نيز بيشتر شده است، معمولاً نقش اصلي را بازيگران بلند قد و خوش تيپ بازي مي كنند و نقش رقيبان و دشمنان را به بازيگران كوتاه قدتر، چاق و با موهايي ريخته مي دهند. همين تصوير در ذهن مخاطب پيگير به واقعيت مي شود و به نوعي آن را باور مي كند.
اگرچه به نظر مي رسد اصل ماجرا پيچيده تر از اين حرف هاست و به همين سادگي ها نيست اما شايد هم دانشمندان حق دارند. سريال پرستاران را يادتان هست؟ اگرچه در بيشتر اوقات حق با دكتر ميچ بود اما همه حرف دكتر لوك بلند قد و خوش تيپ را قبول داشتند نه ميچ بيچاره را كه تيپ و قد درست و حسابي نداشت.
تو فهميدي دكتر چي گفت؟
يكي از عجيب ترين زمان هايي كه بيماران به پزشك دروغ مي گويند وقتي است كه توصيه هاي آنها را درست متوجه نشده اند. براساس پژوهش هاي اخير تقريباً ۴۳ درصد بيماران وقتي توصيه هاي پزشكان را متوجه نمي شوند آن را پنهان مي كنند. دلايل اصلي اين افراد ترس از عصباني شدن پزشكان، ترس از متهم شدن به بي سوادي يا بي اهميت شمردن توصيه هاي پزشكان از سوي بيماران عنوان شده است.
من كه ديگر سيگار نمي كشم
بعضي از بيماران به توصيه پزشكان عمل نمي كنند و همچنان به سيگار كشيدن ادامه مي دهند اما همين افراد وقتي براي پيگيري وضعيت شان به پزشك مراجعه مي كنند مي گويند سيگار را ترك كرده اند و الان حال شان خيلي بهتر است. به اين افراد تنها يك جمله مي گوييم؛ شما نمي توانيد پزشكان را فريب دهيد اما اگر بر فرض موفق هم شويد، فكر مي كنيد مي توانيد به بيماري تان هم دروغ بگوييد؟ اين كار تنها و تنها به ضرر خود شماست.
نكته:
ترك سيگار، رژيم غذايي، درخواست براي داروي بيشتر، تاييد تشخيص قبلي و... از شايع ترين موضوعاتي هستند كه بيماران درباره آنها دروغ مي گويند.
تندرستي/ شماره ۱۳۶/ آذر ماه ۹۲/ سوادا ماركاريان/ صفحه ۴۴
