بازی بنزینی با مردم به خاطر یک مشت رای!

سرویس سیاسی خرداد: افزایش قیمت بنزین در شامگاه بیست و سوم آبان امسال با اجرای مصوبه سران قوا موجی از واکنش های پر دامنه را در پی داشت و سبک و نوحه اجرای آن نیز با انتقاد کارشناسان روبرو شد. حالا با گذشت نزدیک به دو ماه از این وقایع شماری از نمایندگان مجلس از تک نرخی کردن قیمت بنزین سخن گفته و قیمت های پایین تر از زمان فعلی را در قالب تصویب لایحه بودجه 99 در مجلس اعلام می کنند.

به گزارش خرداد، وفق اصل 75 قانون اساسی مجلس نمی تواند درآمدهای دولت را کاهش داده و یا هزینه های اضافی بر آن تحمیل کند اما شماری از نمایندگان مدعی هستند که در قالب طرحی کارشناسی برنامه ای دارند که با تک نرخی کردن قیمت بنزین در بازه قیمتی 1700 تا 2000 هزار تومان می توانند هم درآمد دولت را کاهش نداده و افزایش دهند هم با تک نرخی کردن جلوی فسادهای احتمالی دو نرخی بودن را بگیرند و هم رضایت مردم را با کاهش 1000 هزار تومانی قیمت بنزین آزاد جلب کنند.

نکاتی که البته از چند منظر محل تامل است.

اول- اصل این تغییر قیمت و موج روانی پیامدی آن و عدم ثباتی که در یک شاخص مهم اقتصادی ایجاد می کند، محل ایراد است. اقتصاد بیش و پیش از هر چیزی نیازمند ثبات است و هر چیزی که متغییرهای اقتصادی را در تلاطم قرار دهد به معنای ارسال پالس منفی به کنش گران اقتصادی و البته مردم عادی است که خود را با شرایط، هر چند سخت و دشوار وفق می دهند و به یکباره یک تغییر ناگهانی دیگر می تواند زندگی و معیشت آنان را دچار تلاطم کند.

دوم- همه می دانیم طرح افزایش قیمت بنزین یک تصمیم کلان مدیریتی در سطوح عالی نظام بود که به رغم هزینه های مترتب بر آن برای برون رفت از کسری بودجه و افت درآمدهای نفتی دولت برآمده از تحریم های نفتی به اجرا گذاشته شد و حتی مجلس هم در دخالت از این فرآیند نهی شده و کنار گذاشته شد و هر چند روی کاغذ دخالت مجلسی ها در قیمت بنزین در جریان تصویب لایحه بودجه قانونی و از اختیارات مجلس است اما بعید است که اکنون با گذر از همه تبعات و تلاطم های بعد از افزایش قیمت بنزین ارکان نظام و حتی اکثریت مجلس تمایلی به تغییر وضعیت و تلاطم دوباره در این عرصه داشته باشند.

سوم- هم بنزین دو نرخی منطبق بر اصول اقتصادی نیست و مسیر و معبری است برای ایجاد بازارهای موازی یا رانت و فساد در تامین چرخه و عرضه سوخت و هم آنکه همه می دانیم قیمت 3 هزار تومانی هم با قیمت تمام شده همخوان نیست و  نمی تواند از قاچاق سوخت جلوگیری کند و هم البته همه می دانیم که با توجه به درآمد سرانه مردم این قیمت برای آنان نسبت به درآمد عموم مردم زیاد است اما اگر قرار بود یک بسته همه جانبه نگرانه برای ساماندهی وضعیت سوخت در کشور تدوین شود حتی می توانست قیمت بنزین واقعی شده و به فوب خلیج فارس برسد اما نه در این شرایط اقتصادی و تورم افسارگسیخته و شوک ارزی چند ماه قبل و البته میزان پایین محبوبیت و مقبولیت دولت، از طرف دیگر ما هزینه های گزاف و عجیب و غریب برای زنده نگهداشتن مصنوعی صنعت خودروسازی از جیب مردم پرداخت می کنیم که می توانستیم همزمان با افزایش قیمت بنزین تحولی اساسی در حوزه تامین خودروی کشور ایجاد کنیم که همه مصرف سوخت را کاهش دهد هم قیمت تمام شده خودرو برای مردم را تنزل دهد و همه ماشین با کیفیت و استاندارد جهانی را به آنان ارائه دهد. در همین رابطه نیز می توانستیم با اطلاع رسانی درست از شوک ناگهانی به مردم کاسته و آنان را نسبت به الزمات و تبعات افزایش قیمت بنزین آگاه کنیم و البته که همزمان هم از هزینه های غیر ضروری دولت که از جیب مردم پرداخت می شود بکاهیم و همه منابع درآمدی فراوان و قابل احصاء دیگر را زنده کنیم

اما به هر تقدیر این نکردیم و طرح افزایش قیمت بنزین بدین شکل اجرایی شد، حال سخن گفتن از قیمت تک نرخی بنزین با قیمت های اعلامی از سوی نمایندگان نه تنها هیچ دردی را از مردم دوا نمی کند که شاید بر آلام آنان هم بیافزاید. باز با همین وضعیت 60 لیتر بنزین 1500 تومانی بخشی از مشکلات روزمره مردم را پوشش می دهد و افزایش قیمت به 2000 تومان در حالت تک نرخی فقط افزایش قیمتی را بر عموم تحمیل می کند و البته به نفع مصرف کنندگان پر مصرف خواهد بود که این یعنی افزایش پرداخت یارانه به دهک های پردرآمد و نقض غرض در افزایش قیمت بنزین، مضاعف بر اینکه قاچاق را هم پر سودتر می کند و همان تبعات تورمی احتمالی بر افزایش قیمت بنزین را هم دارد و در مجموع تنها یک شوک دیگر به مردم و یک پالس عدم اعتماد و فقدان ثبات به کنش گران اقتصادی ارسال می کند.

در واقع شاید بتوان گفت که بازی اخیر با اعداد قیمت بنزین نه فقط نظر اکثریت نمایندگان و تصمیم گیران نظام نیست که هیچ ارزش ملموسی هم بر مولفه های اقتصادی و وضعیت معیشتی مردم ندارد و تنها می تواند یک مانور روانی و رسانه ای از سوی نمایندگانی باشد که با نزدیکی به انتخابات می خواهند برای جلب نظر مردم به سمت و سوی خود با این اعداد و ارقام بازی کنند و ره توشه ای برای حضور در مجلس یازدهم ابتیاع کنند که نه اخلاقی است و نه عقلانی و نه در قواره افرادی که مدعای نمایندگی ملت را دارند.