اهمیت استراتژیک و ملی نامه ظریف و نگاه سیاست زده منتقدان حتی به کرونا

سرویس سیاسی خرداد-یوسف شریفی: طیفی از سیاستمداران داخلی و البته منتقدان خارجی نظام که اپوزیسیون خوانده می شوند به رغم مغایرت تمام عیار در استراتژی های کلان و شعارهای مطروحه در بزنگاه های حساس در حمله و تخریب دولت مردان ناهمسو با خود همنوا و همپوشان می شوند و هجمه و حمله را آغاز می کنند و به وحدت تکنیکی می رسند!

به گزارش خرداد، نمونه های فراوانی از این همپوشانی و همنوایی در طول چند دهه اخیر بوقوع پیوسته که در حوصله این مقال نمی گنجد اما در آخرین نمونه شاهد آن هستیم که این بار در حوزه کرونا و معضل تازه رخ نمایانده و در ماجرای نامه ظریف به دبیر کل سازمان ملل این وحدت نامبارک و آسیب زا به منافع ملی دوباره رخ نمایانده است.

ماجرا البته از کمی آنسوتر شروع شد به هنگامی که رئیس کل بانک مرکزی در صفحه اینستاگرامی خود خبر از درخواست وام 5 میلیارد دلاری ایران از صندوق بین المللی پول برای مقابله با کرونا داد. نامه ای که پس از آن ظریف هم دست به کار شده و در نامه ای دقیق و حساب شده و منطبق بر عرف و قواعد بین المللی خطاب به دبیر کل سازمان ملل خواستار لغو تحریم های یکجانبه و ظالمانه ایالات متحده علیه کشورمان شد چرا که کرونا به عنوان تهدیدی جهانی برای سلامت شهروندان جامعه جهانی، مردم ایران را به عنوان یکی از حلقه های به هم پیوسته جامعه جهانی، تحت فشار و خطر قرار داده و بواسطه تحریم های آمریکا کشورمان با مضایق و کاستی در مسیر مقابله با کرونا روبرو شده و امنیت و جان و سلامت مردم ایران مورد تهدید قرار گرفته است.

هم محتوای نامه حقوقی و مستدل و متقن بود و هم بهترین فرصت و بزنگاه برای ارسال چنین درخواست و مطالبه به حقی مد نظر قرار گرفته بود و از طرف دیگر جز منافع ملی کشور فارغ از هر گونه علقه و علاقه سیاسی در این نامه مورد توجه قرار نگرفته بود.

اما در کمال تعجب عیب گیران و سیاست زدگان که اگر آنان را در نگاه بدبینانه کاسب تحریم نخوانیم در داخل به انتقاد از نامه ظریف و درخواست همتی پرداخته و مدعی شدند که درخواست این وام و نامه ایران نشانه ضعف کشورمان بوده و پالس تسلیم پذیری ایران را به دشمنان ارسال می کند! منتقدان خارجی هم البته مشابه همین خزعبلات را مطرح کردند اما خوب در دشمنی و عداوت انان که همواره بر طبل تحریم ایران کوفته اند شکی نیست اما سخن از منتقدان داخلی است!

آیا انان نمی دانند که نامه ظریف و همتی نه فقط بواسطه کمبود و کاستی هاست ( که با توجه به صندوق ذخیره ارزی حداقل اکنون دچار کمبود نیستیم) بلکه اقدامی از یکسو فرصت شناسانه و هوشمندانه است چرا که کرونا و موضوع سلامتی دغدغه همه شهروندان دنیا در این شرایط است و زمینه روانی بسیار مساعدی برای فشار افکار عمومی برای لغو تحریم ها فراهم است و از طرف دیگر یک مطالبه به حق و منطقی برای استفاده از ظرفیت های قانونی کمک به کشورهای درگیر در معضل کروناست و از همه مهم تر آنکه فرض کنیم نامه با توجه به کمبود و کاستی ها نوشته شده، آیا کار اشتباهی انجام پذیرفته؟ چه چیزی مهم تر از جان مردم و سلامت آنان است؟

چرا عده ای از سیاستمداران نمی خواهند ذره ای در رفتار و گفتار خود منافع ملی را ملحوظ کرده و همه چیز را در هر شرایطی با نگاه تنگ و ترش و منافع حزبی و باندی خود می بینند؟ کرونا دیگر سیاسی و حزبی و جناحی نیست و مسئله جان و سلامت مردم و کلیت کشور استن و کاش این سیاسیون به این نکته بدیهی اندکی التفات و عنایت داشتند