سرنوشت عجیب اعجوبه جوان کشتی جهان

گیبل استیوسن، قهرمان کشتی آزاد المپیک آمریکایی، به اندازه هر کسی که در ۲۱ سالگی به اوج ورزش خود برسد، هنوز شگفت زده است. گام بعدی او چیست؟ MMA، UFC یا هالیوود؟

بیش از یک هفته از زمانی که گیبل استیوسن یکی از لحظات فراموش نشدنی المپیک توکیو را از هیچ چیز خلق کرد، می‌گذرد و او هنوز نتوانسته اتفاقی که افتاد را باور کند.

موضوع فقط این نیست که استیوسون با شکست دادن ژنو پتریاشویلی، سه بار قهرمان جهان از گرجستان، در فینال وزن ۱۲۵ کیلوگرم به اولین مدال طلای سنگین وزن آمریکا در کشتی آزاد از سال ۱۹۹۲ به بعد رسید. موضوع این است که این کشتی گیر ۲۱ ساله چگونه این کار را انجام داد: او سه امتیاز عقب بود و تنها ۱۰ ثانیه از زمان کشتی باقیمانده بود، او سپس با دو فن پیاپی و دو بار خاک کردن حریف قدرتمندش که دومی در آخرین ثانیه کشتی بود، توانست تا باخت ۸-۵ را به شیوه‌ای خیره کننده تبدیل به پیروزی ۱۰-۸ کند. مسابقه‌ای که در تاریخ کشتی المپیک ماندگار خواهد بود

هفته گذشته و پس از این پیروزی استیوسون به گاردین گفت: "شما احتمالاً می‌خواهید بپرسید که چطور در ۱۳ ثانیه کار را تمام کردم و من واقعاً نمی‌توانم بگویم که چطور این کار را کردم. این کار فقط با تمام قلبم و اراده محض بود، اما هنوز برایم هضم نشده است. چیز دیوانه کننده‌ای است. بهترین توصیه‌ای که می‌توانم بعد از توکیو به کسی بکنم این است که هرگز تسلیم نشوید، چرا که زندگی شما ممکن است در یک ثانیه تغییر کند.

مسیر قهرمانی استیوسون و رسیدن به مدال طلا در توکیو، شامل پیروزی ۸ بر صفر برابر قهرمان المپیک ۲۰۱۶ طا‌ها آکگول از ترکیه در مرحله یک چهارم نهایی بود، آن هم در حالی که المپیک توکیو تنها دومین تورنمنت بین المللی بزرگسالان گیبل استیوسن بود! و پیروزی ثانیه آخری او در فینال، یکی دیگر از مدال‌های آمریکایی‌ها در موفقیت چشمگیر کشتی ایالات متحده بود که در مجموع ۹ مدال المپیک از ژاپن (سه طلا، دو نقره، چهار برنز) به خانه برد؛ بیشترین تعداد مدال در بین کشور‌های غیر میزبان در تاریخ.

از استیوسن در بازگشت به مینیاپولیس آمریکا مانند یک قهرمان استقبال شد و صد‌ها نفر به او خوشامد گفتند. او از فرودگاه مستقیما به رستوران Raising Cane’s chicken رفت و غذای محبوبش را سفارش داد: شش جوجه مخصوص با سس اضافی، سیب زمینی سرخ شده و نان تست تگزاسی.

استیوسون گفت: "مردم اکنون به من به عنوان الهام بخش خودشان نگاه می‌کنند. آن‌ها به من به عنوان قهرمان آمریکایی نگاه می‌کنند که به ایالات متحده در کسب مدال طلا کمک کرد و باعث افتخار به ایالت مینه سوتا و دانشگاه مینه سوتا شد. این قطعاً یک تجربه تغییر دهنده زندگی است و من می‌خواهم با تمام وجود همه آن را درک کنم و بچشم و سپس با آن کار خوبی انجام دهم. "

به نظر می‌رسید موفقیت او روی تشک از پیش تعیین شده بود. استیوسون که در خانواده‌ای کشتی گیر متولد شده بود، به افتخار دان گیبل، کشتی گیر دو بار قهرمان ملی از ایالت آیووا که در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ در وزن ۶۸ کیلوگرم طلا گرفت، نامگذاری شد. او از کودکی استعداد خود را نشان داد و در فنون خود در ساعت‌ها تمرین با برادرانش حرفه‌ای شد: "من از آن‌ها کوچکتر بودم، بنابراین آن‌ها بیشتر مرا شکست می‌دادند. اما داشتن برادرانی که قبل از شما این کار را انجام داده اند بسیار خوب است، آن‌ها می‌توانند به شما آموزش دهند که چگونه این کار را به شیوه‌ای بهتر انجام دهید.

استیوسون در پاسخ به سوالی درباره خصوصیات کشتی و اعتماد به نفس و اخلاق ورزشی اش می‌گوید: "من هیچ سرنخی ندارم که از کجا نشأت می‌گیرد. من همیشه به نوعی بیش از حد اعتماد به نفس داشته ام. من همیشه این کاریزما را داشتم که بروم و نمایشی برپا کنم. یعنی واقعا چرا باید به یک تورنمنت بزرگ بروم و میلیون‌ها نفر مرا تماشا کنند و من تنها نیمی از تلاشم را ارائه دهم؟ من همیشه ۱۰۰ درصد توانم را می‌دهم. من همیشه به تشک می‌روم و به شور و شوق و احساسات و یک پشتک وارو می‌دهم. مردم این‌ها را به خاطر می‌سپارند. مردم یک نمایش را به خاطر می‌سپارند. مردم یک برنده را به خاطر می‌سپارند؛ و این همان چیزی است که من می‌خواستم باشم.

افراد زیادی هستند که من آن‌ها را تحسین می‌کنم، اما من دوین جانسون یا The Rock را دوست دارم. او همه کار انجام داده است. همه The Rock را می‌شناسند، می‌دانید؟ او کاری را انجام داده است که من می‌خواهم انجام دهم. من می‌خواهم مثل او در فیلم‌ها حضور داشته باشم. من می‌خواهم آن شخصیتی باشم که مردم به او نگاه می‌کنند و می‌گویند: اوه، او یک آدم شگفت انگیز است. ما می‌خواهیم کار‌های او را ببینیم. من هم می‌خواهم اینگونه باشم. "

استیوسن در بازگشت به خانه گزینه‌های زیادی برای انتخاب دارد. او به صورت اتوماتیک پس از قهرمانی در رقابت‌های المپیک به مسابقات قهرمانی جهان آینده در نروژ راه یافت، اما حضور در این رقابت‌ها را رد کرد. هر چند راه را برای دفاع از مدال طلای المپیک خود در بازی‌های پاریس ۲۰۲۴ باز گذاشته است.

او می‌گوید دعوتنامه‌هایی از تیم‌های NFL برای پیوستن به لیگ فوتبال آمریکایی دارد. او همچنین می‌توانند مانند برادرش در WWE حاضر شود، همچنین فرصت حضور در مبارزات MMA و UFC را نیز دارد.

استیوسون گفت: "همه این مسیر‌ها برای من بسیار جذاب هستند. من به همه گزینه هایم فکر می‌کنم. یک مدال طلای دیگر به میراثی که پیش از این به ارمغان آورده ام اضافه خواهد شد. UFC با من تماس گرفت، WWE با من تماس گرفت. چند تیم NFL نیز با من تماس گرفته اند. دیدن باز شدن این در‌ها به رویم دیوانه کننده است و من بهترین تصمیم را خواهم گرفت. آیا می‌دانم که اکنون باید چه کار کنم؟ هیچ سرنخی ندارم! "

منبع: ورزش سه