دولت احمدینژاد هرچند با کشوری جنگزده مواجه نبود اما در گستره وسیعتری این راه را ادامه داد. مسئولین دولت اصولگرای احمدینژاد خودشان ارتباط تناتنگی با برخی از مسئولین سپاه داشتند و بعضا مسئولین دولتی خود برآمده از سپاه پاسداران بودند. از همین زاویه مسیر تعامل دولت و سپاه هموارتر شد و قرارگاه خاتمالانبیاء سپاه بود که بسیاری از پروژههای دولتی را برنده شد و در اختیار گرفت.
سرویس سیاسی خرداد: پس از پایان ۸ سال دفاع مقدس، طبیعتا سپاه پاسداران تا حد زیادی کارکرد اصلی خود که همان دفاع از مرزهای میهن در مقابل دشمن متجاوز بود را از دست داد. هرچند که ارتش جمهوری اسلامی مانند ارتش هر کشور دیگر در زمان صلح نیز کارویژهٔ خود که تمهید تدابیر و امکانات دفاعی در برابر حملات احتمالی دیگر است را تعریف شده میدید، اما سعی شد پتانسیل انسانی و اعتقادی که در سپاه پاسداران جمع شده بود در نقاط دیگر برنامه توسعه به کار گرفته شود.
اساسا مهمترین برنامه هر کشوری که از یک جنگ پرآسیب خارج میشود، بازسازی کشور است. همان ایام بود که دولت هاشمی رفسنجانی نیز با شعار توسعه و سازندگی بر سر کار آمد و همین امر را در راس برنامههای خود قرار داد. ورود سپاه به پروژههای سازندگی از همین نقطه آغاز شد.
با توجه به ضعف و آسیبدیدگی بخش خصوصی و دولتی در زمینههای عمرانی، سازندگی و اجرای پروژههای عملیاتی عظیم، این بخشی از سپاه بود که وارد این حوزه شد و در برخی پروژهها مانند سدسازی و راهسازی مشغول شد.
دولت احمدینژاد هرچند با کشوری جنگزده مواجه نبود اما در گستره وسیعتری این راه را ادامه داد. مسئولین دولت اصولگرای احمدینژاد خودشان ارتباط تناتنگی با برخی از مسئولین سپاه داشتند و بعضا مسئولین دولتی خود برآمده از سپاه پاسداران بودند. از همین زاویه مسیر تعامل دولت و سپاه هموارتر شد و قرارگاه خاتمالانبیاء سپاه بود که بسیاری از پروژههای دولتی را برنده شد و در اختیار گرفت. همین امر باعث شد که قرارگاه خاتم به شدت گسترده و تقویت شود تا جایی که میتوان امکانات و وسعت آن را در حد چند وزارتخانه دانست. همچنین شهردار تهران هم بواسطه جهتگیریهای سیاسی خود زمینه را برای ورود قرارگاه خاتم به پروژههای سازندگی شهری باز کرد.
اما این فعالیت گسترده قرارگاه خاتمالانبیاء در سه مورد محل ایراد بود:
* اول آنکه سپاه به ذات مجموعهای سیاسی و اقتصادی نیست و کارکرد اصلیاش دفاع از خاک میهن و ارکان انقلاب است. ورود بیش از حد این مجموعه به حوزه اقتصادی باعث ایجاد برخی کژرویها در بخشهای دیگر و خصوصا دولت میشود.
* دوم اینکه تقویت بیش از حد قرارگاه خاتم و رقابت آن با بخش خصوصی باعث محدود شدن سقف پیشرفت برخی از شرکتهای شخصی و پیمانکاران خصوصی شده و خواهد شد. توسعه بخش خصوصی شاید مهمترین پایه توسعه اقتصادی کشور باشد که نباید موانع اینچنینی بر سر راهش باشد.
* سومین مشکل نیز از جایی شروع شد که بعضا حضور شرکتها و پیمانکاران چینی در پروژههای در اختیار قرارگاه خاتم مشاهده شدند که کار اصلی را آنها از قرارگاه گرفته و عملا آنها بودند که پروژهها را به انجام میرساندند. عملا در برخی مواقع کار را شرکتهای چینی و به نام قرارگاه خاتم انجام میدادند.
امروز سردار اسماعیل کوثری، نماینده فعلی تهران در مجلس هم به فارس گفته که چون بودجه عمرانی در سال ۹۲ عملیاتی نشده و تنها یک چهارم آن تا پایان سال احتمالا عملیاتی خواهد شد، لذا خود به خود دولت به قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء (ص) بدهکار است و نمیتواند بدهی خود را بدهد به همین دلیل از درآمد اختصاصی سپاه هم ۵۰ هزار میلیارد ریال کم شده است.
مقدار بدهی مذکور نشان از تراکنش مالی بسیار بالای بین دولت احمدینژاد و سپاه پاسداران دارد که این حجم ارتباط مالی بین دولت و قرارگاه خاتم طبیعتا امر مطلوبی نیست. حتی اگر ایراد اول و سوم مذکور را به کنار بگذاریم، به این نتیجه خواهیم رسید که به همین میزانی که سپاه پروژههای سازندگی را بر عهده گرفته، زمینه برای مشارکت بخش خصوصی و توسعه اقتصادی کاهش پیدا کرده است و شاید این مهمترین مسالهای باشد که باید فکری به حال آن شود.
با این تفاسیر لازم به نظر میرسد که مسئولین سپاه و دولت منتخب در بستری معقول به گفتگو بنشینند و به گونهای امور را در وزارتخانهها و قرارگاههای تابعه هماهنگ کنند که پتانسیلی که در سپاه وجود دارد به نحوی مطلوبتر در اختیار ایران اسلامی قرار گیرد.