آملودیپین که با نام آنژیووکس معروف است، یک قرص خوراکی است که از دسته داروهای انسداد کننده کانال کلسیم می‌باشد و وظیفه‌اش کاهش فشارخون و مهارکننده آنژین صدری است. البته این دارو هیچ تداخلی با کلسیم داخل خون ندارد. پر فشاری خون مستقیما عامل ایجاد بیماری‌های قلبی-عروقی و کلیوی است و این دارو برای این بیماران تجویز می‌شود تا با کم شدن میزان فشارخون، ریسک حمله قلبی، سکته مغزی و مشکلات کلیوی را کم کند. با تغییر سبک زندگی، تغذیه سالم، کم کردن وزن، فعالیت جسمانی معقول و مصرف داروهای مناسب برای تنظیم فشار خون بالا بسیار موثر واقع می‌شود. طبق مطالعاتی پایین آمدن 5 میلی‌متر جیوه فشار خون دیاستولیک، سبب کم شدن 10 درصدی ریسک بیماری‌های عروقی، 13 درصد نارسایی قلبی، 8 درصد عارضه عروق کرونر و 5 درصد مرگ و میر بر اثر بیماری قلبی-عروقی، می‌شود. باید توجه داشت که آملودیپین داروی مناسبی برای حمله‌های درد قفسه سینه نیست. در این مواقع بهتر است از داروهای زیر زبانی مانند نیتروگلیسیرین و یا ایزوسور استفاده کرد. آملودیپین با دوز‌های 2.5، 5 و 10 میلی‌گرم عرضه می‌شود. البته باید اضافه کرد که این دارو به شکل شربت هم در بازار دارویی ایران موجود است. در کشور ما آملودیپین با عناوینی چون Norvasc ،Amlober ،Amlopres ،Angiovasc و خود آملودیپین شناخته می‌شود.

موارد مصرف آملودیپین

آملودیپین برای بیماران مبتلا به پرفشاری خون، آنژین مزمن پایدار و همچنین آنژین وازواسپاستیک تجویز می‌شود. این دارو با گشاد کردن عروق باعث پایین آمدن برخی مشکلات قلبی و مغزی از جمله انسداد عروق کرونر، در بیماران پرفشاری خون می‌شود. این داروی خوراکی با بیشتر کردن قدرت بدنی فرد در فعالیت‌های جسمانی و کاستن تعداد حمله‌های آنژین به وضعیت بیمار بهبود می‌بخشد. بسته به سن و شرایط بیمار دوز مناسب درمانی فقط توسط پزشک تجویز می‌شود ولی اغلب این دارو روزانه یک یا دو بار مصرف می‌شود. بهترین وقت میل نمودن این دارو و در کل داروهای فشارخون صبح‌ها بلافاصله پس از بیدار شدن و شب‌ها قبل از صرف وعده شام است. نسبت به سایر داروهای پرفشاری خون این دارو کمتر عوارض و تداخلات دارویی دارد. درمان پرفشاری خون با آملودیپین در بیماران بالای 50 سال موجب کم شدن عوارضی چون سکته مغزی می‌شود. با درنظر گرفتن اثربخشی آملودیپین، این دارو یکی از داروهای قوی و مفید برای درمان فشار خون بالا به حساب می‌آید. افرادی که ورزشکار هستند و یا فعالیت بدنی بالایی دارند، نسبت به باقی داروها با آملودیپین کمتر احساس خستگی و یا ضعف می‌کنند. بیماران کبدی با دوز پایین آملودیپین باید درمان شوند. از آنجایی که معلوم نیست این دارو وارد شیر مادر می‌شود یا نه بهتر است در این دوران از آن استفاده نشود همچنین در دوران بارداری نیز معلوم نیست که آیا این دارو بر جنین اثر دارد یا نه. بنابراین بهتر است پزشک به جای آملودیپین داروی دیگری جایگزین نماید. بیمارانی که داروهای دیگری برای فشارخون مصرف می‌کنند و همچنین افراد کهن‌سال بهتر است دوز 2.5 میلی‌گرمی این دارو را استفاده کنند. پیشنهاد می‌شود این دارو را در زمان مشخصی از روز به‌طور مرتب و با یک لیوان آب میل کنید.

عوارض جانبی آملودیپین

پیش از آغاز به درمان بهتر است پزشک از بیماری قلبی و یا کبدی فرد و داروهای مصرفی وی مطلع باشد. آملودیپین نیز مانند تمام داروها دارای عارضه‌هایی است ولی مطمئنا مصرف دارویی که پزشک برای بیماری شما تجویز کرده است بسیار مفیدتر از مضرات آن است. در ادامه به برخی از عوارض رایج این دارو اشاره می‌کنیم. این عوارض عبارتند از: سرگیجه، حس گرما، مشکل در تنفس و ضربان قلب نامرتب، سرخ شدن صورت- گردن-بازوها و در بعضی اوقات قفسه سینه. برخی از عوارض نادر این دارو عبارتند از: بالا رفتن دمای بدن، خونریزی لثه، مشکلات بینایی چون تاری دید، مشاهده خون در ادرار، رنگ سیاه مدفوع، درد در قسمت قفسه سینه، مشکلات پوستی چون تاول زدن، خارش-سوزش- سِر شدن و گزگز کردن بدن، احساس درد در زمان ادرار، درد مفصل‌ها و عضله‌ها، لرزش پاها-دستها و بازوها، عرق کردن بسیار، سردرد، بالا رفتن وزن، زرد رنگ شدن چشم و پوست، مشکل در راه رفتن و حرکت‌های غیر ارادی مخصوصا در ناحیه سر- گردن و صورت. در صورت بروز این عوارض و ادامه دار بودن آنها حتما باید با پزشک مشورت نمایید. آملودیپین در برخی افراد حساسیت ایجاد می‌کند که با نشانه‌هایی چون مشکلات پوستی و تنفسی، التهاب و خارش در صورت- زبان و گلو نمایان می‌شود. باید اضافه نمود که این عوارض بسیار نادر است ولی اگر بروز کرد سریعا باید به اورژانس بیمارستان بروید. التهاب مچ پاها یکی از رایج‌ترین عارضه‌های این دارو است که تقریبا 10 درصد بیماران دچار آن می‌شوند ولی این عارضه خطری ندارد و نشانه‌ی هیچ بیماری دیگری هم نیست. در طول درمان با آملودیپین از مصرف مشروبات الکلی بپرهیزید زیرا موجب افزایش عوارض این دارو و افت شدید فشار خون می‌شود. هرگز یکباره مصرف آملودیپین نباید قطع شود زیرا ممکن است ریباند بروز کند و ناگهانی فشارخون افزایش یابد.

روش عملکرد آملودیپین

این دارو کانال کلسیم را مسدود و سبب شل شدن عروق می‌شود تا جریان خون به راحتی انجام شود. منقبض شدن ماهیچه قلب و عضله‌های صاف دیواره رگ‌ها، بسته به جابجایی کلسیم برون یاخته‌ای به درون این یاخته می‌باشد و این عمل از راه کانال کلسیم انجام می‌گیرد. آملودیپین باعث کنترل جابجایی کلسیم به درون یاخته ماهیچه قلب و عضله‌های صاف دیواره عروق می‌شود. به بیان دیگر آملودیپین با تاثیر روی رگ‌های خون و ماهیچه‌های قلب سبب جریان متعادل خون شده و کاهش فشار خون را در پی دارد. در مبتلایان به آنژین آملودیپین سبب جریان خون بهتر به عضله قلب شده و این امر موجب دریافت اکسیژن بیشتر عضله‌ها می‌شود در نتیجه درد قفسه سینه تسکین می‌یابد. دلیل این نوع دردها که به اسپاسم عروق کرونر معروف هستند استعمال دخانیات و آنژین پرینزمتال است. معمولا این دارو در آغاز درمان با پایین‌ترین دوز تجویز می‌شود و به مرور دوز آن با صلاحدید پزشک بیشتر می‌شود. با این روش احتمال بروز عوارض آملودیپین که کاهش ناگهانی فشار خون است کم می‌شود. حداکثر زمان اثربخشی آملودیپین بین 6 الی 12 ساعت است و 24 ساعت این تاثیر پایدار می‌ماند. این دارو غالبا از راه ادرار دفع می‌شود.