ناباروری یک مسأله رایج است که زوجها را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد و شیوع آن در طول سالها به طور پیوسته در حال افزایش است. در حالی که عوامل مختلفی در ناباروری نقش دارند، یکی از جنبههای مهم که توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است وزن بدن است. هم وزن بیش از حد بدن (چاقی) و هم وزن کم بدن (لاغری شدید) با اختلال در باروری در مردان و زنان مرتبط است.
وزن بدن تأثیر مستقیمی بر فرآیندهای فیزیولوژیکی درگیر در تولید مثل دارد. در زنان، وزن بیش از حد بدن میتواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود، مانند افزایش مقاومت به انسولین و افزایش سطح استروژن، که میتواند چرخه طبیعی قاعدگی را مختل کند.
این تغییرات هورمونی میتواند منجر به عدم تخمکگذاری یا تخمکگذاری نامنظم شود و شانس باروری را کاهش دهد که برای بررسی میتوانید به کلینیک تعیین جنسیت در تهران مراجعه کنید. چاقی با التهاب مزمن با درجه پایین همراه است، که میتواند باروری را از طریق تأثیراتش بر روی سیستم تولید مثلی مختل کند.
از سوی دیگر، لاغری شدید و سوء تغذیه نیز میتواند عملکرد تولید مثل را مختل کند. در زنان، لاغری شدید بدن میتواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود، مانند کاهش سطح استروژن، که میتواند چرخه طبیعی قاعدگی را مختل کند و تخمکگذاری را مهار کند. تغذیه ناکافی همچنین میتواند بر تولید و ترشح هورمونهای تولید مثلی تأثیر بگذارد و منجر به چرخههای قاعدگی نامنظم یا حتی آمنوره (عدم قاعدگی) شود.
در مردان، لاغری شدید و سوء تغذیه میتواند منجر به کاهش تولید و کیفیت اسپرم شود و بر باروری تأثیر بگذارد.
وزن بدن با تعدیل تولید و عملکرد هورمونهای تولید مثلی، تأثیر خود را بر باروری اعمال میکند. در افراد چاق، بافت چربی بیش از حد سطوح بالاتری از استروژن تولید و آزاد میکند که میتواند تعادل ظریف هورمونهای تولید مثل را مختل کند.
افزایش سطح استروژن میتواند منجر به کاهش هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینهکننده (LH) شود که هورمونهای کلیدی در تخمکگذاری و تنظیم چرخه قاعدگی هستند که توسط متخصص زنان دکتر مائده احمدی بررسی میشوند. این اختلال میتواند منجر به عدم تخمکگذاری یا تخمکگذاری نامنظم شود و شانس لقاح را کاهش دهد.
در افراد کم وزن، سطوح پایین چربی بدن میتواند منجر به کاهش تولید استروژن شود. کاهش سطح استروژن میتواند منجر به کاهش FSH و LH شود که منجر به چرخههای قاعدگی نامنظم یا حتی آمنوره میشود.
در مردان، لاغری شدید و سوء تغذیه میتواند منجر به کاهش سطح تستوسترون شود که میتواند بر تولید اسپرم، تحرک و عملکرد کلی تولید مثل تأثیر بگذارد.
پرداختن به وزن بدن به عنوان بخشی از مدیریت باروری برای بهینهسازی نتایج باروری بسیار مهم است. پزشکان نقش مهمی در ارائه راهنمایی و حمایت از افراد و زوجهایی که با ناباروری مرتبط با وزن بدن دست و پنجه نرم میکنند، ایفا میکنند. مداخلات زیر را میتوان در نظر گرفت:
افرادی که دارای اضافه وزن یا چاق هستند، مدیریت وزن یک استراتژی مهم برای بهبود باروری است. مداخلات زیر نظر پزشک شامل برنامههای غذایی شخصی، رژیمهای ورزشی، و اصلاحات رفتاری برای دستیابی و حفظ وزن بدن سالم باشد. کاهش تدریجی وزن از طریق ترکیبی از محدودیت کالری و افزایش فعالیت بدنی باعث بهبود عملکرد تولید مثل و افزایش شانس بارداری میشود.
مشاوره تغذیه برای افرادی که کمبود وزن دارند یا تغذیه نامناسبی دارند ضروری است. پزشکان میتوانند راهنماییهایی را برای اتخاذ یک رژیم غذایی متعادل که نیازهای تغذیهای برای عملکرد بهینه تولید مثل را برآورده میکند، ارائه دهند. مصرف کافی درشت مغذیها، ویتأمینها، مواد معدنی و آنتی اکسیدانها میتواند از تعادل هورمونی حمایت کرده و نتایج باروری را افزایش دهد.
هورمون درمانی ممکن است برای تنظیم هورمونهای تولید مثل و بهبود باروری در نظر گرفته شود. این رویکرد اغلب در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، وضعیتی که به طور معمول با چاقی و عدم تعادل هورمونی همراه است، استفاده میشود. داروهایی مانند کلومیفن سیترات یا لتروزول را میتوان برای تحریک تخمکگذاری و افزایش شانس بارداری تجویز کرد.
در مواردی که لقاح طبیعی امکانپذیر نیست، میتوان فناوریهای کمک باروری مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) یا لقاح داخل رحمی (IUI) را در نظر گرفت. این تکنیکها میتوانند برخی از چالشهای باروری مرتبط با وزن بدن را دور بزنند و شانس بارداری موفق را افزایش دهند.
علاوه بر پیامدهای فیزیولوژیکی، وزن بدن همچنین میتواند تأثیر روانی قابل توجهی بر افرادی که ناباروری را تجربه میکنند داشته باشد. هم چاقی و هم لاغری شدید میتوانند به احساس اعتماد به نفس پایین، نارضایتی از تصویر بدن و افزایش سطح استرس کمک کنند.
پریشانی عاطفی مرتبط با ناباروری میتواند این چالشهای روانی را بیشتر تشدید کند. پزشکان باید تأثیر روانشناختی وزن بدن بر باروری را بپذیرند و به آن رسیدگی کنند و حمایت و منابع مناسبی را برای کمک به افراد برای مقابله با این چالشها ارائه دهند.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال هورمونی شایع است که زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار میدهد. این اغلب با چاقی و مقاومت به انسولین همراه است و میتواند بیشتر به مشکلات باروری کمک کند. سندرم تخمدان پلی کیستیک با سیکلهای قاعدگی نامنظم، سطوح بالای آندروژن (هورمونهای مردانه) و وجود کیستهای کوچک متعدد در تخمدانها مشخص میشود. مدیریت وزن نقش مهمی در مدیریت سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد، زیرا کاهش وزن میتواند به بهبود عدم تعادل هورمونی، بازگرداندن تخمکگذاری و افزایش شانس لقاح کمک کند.
سن عامل مهم دیگری است که باید در بررسی رابطه وزن بدن و ناباروری در نظر گرفت. بالا رفتن سن مادر با کاهش باروری همراه است و چاقی میتواند این کاهش را بیشتر کند. زنان چاق ممکن است کاهش ذخیره تخمدان (تعداد تخمکهای باقی مانده در تخمدانها) را در سنین پایینتر در مقایسه با زنان با وزن بدن سالم تجربه کنند. بنابراین، برای پزشکان بسیار مهم است که بر اهمیت حفظ وزن بدن سالم در طول سالهای باروری برای بهینهسازی نتایج باروری تأکید کنند.