مشهد دیگر آن مشهد سابق نیست و پر از اتباع افغان شده، خیابان‌ها، تابلوها، زبان مردم، حتی عطر و طعم غذاها تغییر کرده، در بازارها بیشتر از فارسی، پشتو و دری شنیده می‌شود! کسب‌وکارها، مدارس و حتی معماری شهر رنگ و بوی کابل و هرات را گرفته، انگار مرزها روی کاغذ مانده‌اند، ولی در واقعیت فرو ریخته‌اند!
این تغییر یک حادثه نیست، یک پروژه است! آرام و بی‌صدا، مثل سمی که در رگ‌های یک ملت تزریق می‌شود. از حاشیه‌های مشهد شروع شد، اما حالا در قلب آن ریشه دوانده. و این فقط آغاز ماجراست!