به نقل از افکارنیوز, کانویت در سال ۱۹۱۳ در یک خانواده مهاجر اسپانیایی متولد شد و تحصیلات خود را در دانشگاهی در کاراکاس ادامه داد.
وی تحت تاثیر بدنامی بیماران جذامی، به کار برای آنها در حاشیه شهر و همچنین مناطق جنگلی دورافتاده پرداخت.
در بیانیهای که مرگ وی را در وبسایتش اعلام کرده، آمده است: دکتر کانویت به دلیل فداکاریهایش در مورد فقرا و مبتلایان به بیماریهای دلهرهآور، یک قهرمان مشهور در ونزوئلا بود. وی در طول زندگی کاری خود هیچگاه از بیمارانش پول دریافت نکرد.
کانویت در سال ۱۹۸۷، درمان موجود برای بیماری سل را با یک باکتری موجود در آرمادیلو برای طراحی واکسن جدید علیه جذام ترکیب کرد که در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت.
جذام یک بیماری عفونی مزمن است که باعث زخمهای پوستی و آسیبهای عصبی بد شکل در بازوها و پاها میشود. با گذشت زمان این بیماری میتواند منجر به بیحسی در برابر درد و از دست رفتن بخشهایی از اندام شود. در گذشته، جذام به عنوان بیماری لاعلاج شناخته شده و بیماران را به حاشیه شهرها میراندند.
دولت ونزوئلا کانویت را در سال ۱۹۸۸ برای جایزه نوبل معرفی کرد که موفق به دریافت آن نشد.
وی در میان بسیاری از افتخارات بینالمللی، توانست جایزه شاهزاده آستریاس اسپانیا و نشان لژیون دونور فرانسه را بدست بیاورد.
کانویت همچنین واکسنی را علیه یک بیماری گرمسیری پوستی موسوم به لیشمانیاز کشف کرد که توسط پشه منتقل شده و با فقر و سوءتغذیه مرتبط است.
این دانشمند ونزوئلایی اخیرا به کار در حوزه پژوهشهای درمانی سرطان ادامه داده و تحقیقات جدید خود را در سن ۱۰۰ سالگی در سال ۲۰۱۳ منتشر کرده بود.
کانویت گفته بود: من برای بدست نیاوردن جایزه نوبل بیخواب نمیشوم اما این اتفاق حتما برای کشف درمانی برای سرطان رخ خواهد داد.
خانواده کانویت، مرگ وی را در اعلامیهای کوتاه و بدون توضیحات اضافی در مورد علت مرگ، برای رسانههای ونزوئلا ارسال کردند.
در این اعلامیه آمده است: دکتر جاسینتو کانویت گارسیا، پس از ۱۰۰ سال زندگی و تعهد به انسانها در حوزه پزشکی درگذشت.