در برنامه یک شنبه شد بار دیگر ، محمود احمدی نژاد یک طرفه به قضاوت عملکرد خود به ویژه در حوزه اقتصادی رفت و شاه بیت این قسمت از گزارش ، اعلام اولین های دولت های نهم و دهم بود. اما خلاف جریان یک ماه اخیر ، دولت های اول و دوم احمدی نژاد ترین هایی به خصوص در حوزه اقتصادی وجود دارد که اصلا بر زبان رئیس جمهور و وزرایش جاری نشد. این ترین ها به صورت خلاصه عبارتند از:
- پردرآمدترین دولت به لحاظ درآمد نفتی ( درحدود 750 میلیارد دلار)
- بی تظم ترین دولت به لحاظ انضباط مالی و پولی.
- شعارزده ترین دولت در حوزه سیاست گذاری اقتصادی .
- وعده گراترین دولت در حوزه مطالبات اجتماعی و اقتصادی.
- بی ثبات ترین دولت در حوزه مدیریت اقتصادی.
- تجربه بزرگترین فساد اقتصادی تاریخ ایران.
- سریع ترین سقوط ارزش پول ملی ( کاهش 3 برابری در عرض کمتر از یک سال)
- تندترین آهنگ رشد نقدینگی ( از 65 هزار میلیارد تومان در سال 84 به 450 هزار میلیارد تومان در سال 92)
- سریع ترین رشد نرخ تورم در کشور ( نرخ تورم در مدت یک سال 2 برابر شد)
- تندترین اهنگ کاهش قدرت خرید مردم ( قدرت خرید مردم در مدت یک سال در حدود 3 برابر کاهش یافت )
- بیشترین حجم حذف نهادها و سازمان های کلان تخصصی( سازمان مدیریت و برنامه ریزی، شورای اقتصاد، شورای پول و اعتبار و .....)
- بالاترین بدهی دولت به سیستم بانکی( 11 هزار میلیارد تومان در سال 84 و 74 هزار میلیارد تومان در سال 92).
- بیشترین تاخیر در تدوین و ارسال لوایح بودجه کشور .
- پایین ترین سطح رشد اقتصادی ( رشد منفی اقتصادی در سال های 89 و 90)
- ثبت بالاترین نرخ ها برای سکه و طلا( یک میلیون و 500 هزار تومان برای یک قطعه سکه طلا)
- راکد ترین دوران برای حوزه های تولید و صنعت
- بیشترین افت تولید خودرو در یک سال( کاهش تولید خودرو به یک سوم در سال 91)
- بیشترین افزایش قیمت زمین و مسکن ( افزایش 5/2 برابری قیمتهای مسکن در یک سال 6 برابری در طول 6 سال )
- ثبت بالاترین میزان کسری بودجه (50 هزارمیلیارد تومان )
- بیشترین حجم تصویب طرح های ملی و استانی بی پشتوانه و اجرا نشده.
- سریع ترین روند تصویب مصوبات استانی ( بیش از 250 مصوبه در عرض 3 ساعت)
- بیشترین میزان افزایش بیکاری ( بیش از 6 میلیون بیکار نیروی فعال کشور)
- بالاترین میزان فشارها و تحریم های اقتصادی خارجی .