تحمل کن مادر!
دختر جوانی که مادر بیمارش را به بیمارستان شهر آبدانان می‌برد، حاصل مشاهداتش را به این صورت آورده است:
دل‌نوشته‌ی یک شهروند آبدانانی در مورد بیمارستان شهرش یادآور اظهارات تامل برانگیز نماینده‌ی این شهرستان در مجلس بود که از افتتاح بیمارستان نیمه‌کاره انتقاد کرد.
به گزارش ایسنا، دختر جوانی که مادر بیمارش را به بیمارستان شهر آبدانان می‌برد، حاصل مشاهداتش را به این صورت آورده است:
«تحمل کن مادر.
اندکی راه بیشتر نمانده است
مقصد نزدیک است، خیالت راحت مادر
بیمارستان شهرمان تازه تأسیس است و به قول مسئولین، مجهز...
اصلاً تا بیمارستان مجهز نباشد که افتتاح نمی‌شود
رسیدیم مادر،
پرتوقع نباش مادر، در و دیوار و آسفالت جاده ورودی بیمارستان که مهم نیست، مهم داخل است که مجهز است...
آسوده باش به محض رسیدن به در بیمارستان فرشتگان سفیدپوش دورت حلقه خواهند زد و نخواهند گذاشت زبانم لال، اتفاقی بیفتد.
ببین مادر در الکترونیکی بیمارستان را می‌بینی، گفته بودند مجهز است... خدا را شکر
پذیرش که شدیم، حتما دکتر خواهد آمد. دیر یا زود معنی ندارد، خواهد آمد، مهم این است!
تخت ندارید؟!
مادر تو گوش‌هایت را ببند، فشار خون بالا با استرس میانه خوبی ندارد.
گفتی تخت ندارید؟! جای خالی ندارید؟! پس من مادرم را چکار کنم؟! کجا ببرم با این وضعیت؟!
ببین مادر تخت آوردند،
مهم نیست مادر، امکانات باشد داخل راهرو هم میشه بستری شد!
این سخنان را دختر جوانی می‌گفت که مادر پیرش را همراهی می‌کرد...
آه مادر، نوارهای رنگی و خط نوشته‌های زیبای روی دیوار که هدایتگر است، به سوی بخش‌های جراحی، سی‌سی‌یو، آی‌سی‌یو، قلب، ایزوله، آزمایشگاه، زایشگاه و ... و ... من هم مثل تو دور سرم می‌چرخند!
آرام باش مادر،
نه مادر او از فرشته های سفید پوش نبود که اخم کرد و رد شد! چیزی هم نگفت!
خدا خیرشان دهد برایش اتاق جور کردند(برای آن مادر پیر می‌گویم ) درسته اتاقش کوچیکه و جای دو تخت بیشتر نداره، ولی سه تخت هم میشه توش جا داد. بالاخره همشهری هستیم باید با هم مهربان‌تر باشیم.
دیشب در یکی از اتاق‌های همجوار اتاق مادر من، مادری به رحمت ایزدی پیوست... البته در تقدیر الهی، عمرش به پایان رسیده بود و ربطی به کمبود امکانات بیمارستان هم نداشت بی‌شک!
مادر اکنون که الحمدالله حالت خوب است بیا به پاس قدردانی از کادر پزشکی دلسوز و پرستاران پرتلاش و مهربان و نیروی خدماتی زحمتکش، نامهربانی برخی را که با اخم و بی محلی خود که بیتردید به علت خستگی و کار زیاد باعث دلخوری بیمار می‌شوند را ببخشیم و امیدوار باشیم هیچ وقت مقصدمان بیمارستان نباشد، علی الخصوص بیمارستان نامجهز شهرمان!»
دل‌نوشته‌ی این شهروند آبدانانی یادآور اظهارات نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی در روز افتتاح بیمارستان است که در تاریخ 23 بهمن 1392 است که اظهار کرد: در برابر چراهای آیندگان در خصوص این بیمارستان مسئولیم.
دکتر «علی‌محمد احمدی» در مراسم افتتاح این بیمارستان اظهار کرد: با وجود کاستی‌هایی که این بیمارستان دارد و معایبی چون نداشتن هتلینگ بیمارستان، محوطه‌سازی نادرست و ساختار داخلی بیمارستان و کمبود نیروی انسانی کافی در این افتتاحیه به احترام مردم فهیم آبدانان و استاندار محترم و دیگر عزیزان حاضر شدم.
وی با بیان این ضرب‌المثل که «کار را آن کرد که تمام کرد»، ادامه داد: این کار ناتمام است، محوطه‌ی بیمارستان ناتمام است، بسیاری از تجهیزات کامل نشده و این بیمارستان براساس سرانه‌ی طرح‌ها باید نیروی تخصصی لازم را داشته باشد. از نظر اعتبار وضعیت آبدانان و توپوگرافی آن با همه‌ی استان متفاوت است، مسیرهای صعب‌العبور، تصادفات متعدد، بیماری‌ها و گرفتاری‌های متعدد وجود دارد. بنابراین دسترسی به مراکز بهداشتی و درمانی برای این افراد پرهزینه است.
نماینده‌ی استان در مجلس ادامه داد: در افتتاح این بیمارستان هیچ منتی بر مردم نیست، چون این خدمات زحمت پایداری این مردم و زحمت خون شهدا و زحمت امام راحل و رهبری است و قطعاً آیندگان در خصوص این بیمارستان از ما از ما می‌پرسند که چه محدودیتی برای فضا داشتید؟ چه محدودیتی وجود داشت که در اورژانس یک بیمارستان این چنین باشد؟ چه محدودیتی وجود داشت که روز اول زیرسازی و لرزه‌نگاری و توپوگرافی انجام نشده باشد که حیاط بیمارستانی که هنوز تکمیل نشده، نشست کند؟ من و بقیه‌ی مسئولان در نیمه‌ی کار مسئولیت را بعهده گرفتیم، اما امیدواریم بتوانیم این خدمت بزرگ را به نحو احسن به سرانجام برسانیم.
