روحانی، تنها پنجره تنفس حقوق زنان

 فارغ از هرگونه موضع گیری سیاسی و پرداختن به طیف های اطلاح طلبی و اصول گرایی به ضرس قاطع می توان گفت که روحانی با توجه به اهدافی که ذکر کرده و با توجه به سوابقی که در حوزه­ی حقوق زنان دارد، تنها امید برای زنان و دفاع از حقوق حقه آنان است. مواضع دکتر حسن روحانی در این شرایط برای زنان نه کافی و نه کامل است، اما به پنجره ای می ماند که زیر خروارها خاک ناامیدی و یاس به رویشان گشوده شده است، پنجره ای که آخرین راه تنفس است.

در فضای سیاسی سالهای گذشته و دولت نهم و دهم لایحه ی "حمایت از خانواده" را با شرایطی که همگان اذعان داشتند چندان در راستای حمایت از خانواده نیست، به مجلس ارائه کرد و دورکاری زنان و کاهش ساعت کار ایشان  را در دستور کار دولت قرار داد، وجود رییس جمهوری که قائل به حقوق زنان باشد، فرصتی است که زنان باید با استفاده از آن برای خود مزیت رقابتی پایدار ایجاد کنند تا در مقابل انواع زن­ستیزی­ها بتوانند به مقابله برخیزند تا دیگر در تمام دوران نظام جمهوری اسلامی شاهد حضور افرادی که اصلی­ترین وظیفه زنان را خانه داری توصیف می کنند و از حتی از اندیشیدن به مطالبات زنان پرهیز دارند، در مناصب دولتی نباشیم.

 روحانی با مشی اعتدال­گرایی در تمام برنامه هایش زنان را در نظر گرفته و برای کلیه سطوح ایشان از فرهیختگان و روشنفکران گرفته تا زنان خانه دار و حتی کم بضاعت برنامه هایی را تدارک دیده است. برنامه هایی که در فضای هیجانات انتخاباتی شکل نگرفته و شمایل آن به شعارهای تبلیغاتی که غیرقابل سنجش و کیفی است نمی ماند. اهداف روحانی با بهره گیری از سالها کار در حوزه های استراتژیک بویژه حوزه مطالبات زنان و استفاده از نظرات و سلایق تمام طیف­ها و آحاد زنان جامعه شکل گرفته است که طی جلسات کارشناسی از مدتها قبل با تجمیع تمام مطالبات زنان به منصه ظهور و ارائه در برنامه های انتخاباتی رسیده است.

شاید مواضع اعتدال گرای حسن روحانی در حال حاضر و با توجه به شرایط حاکم شده است، برای عده ای از زنان حداقل باشد اما قطعا به صورت حداقل باقی نخواهد ماند

 *دانشجوی دکتری تخصصی مدیریت دانشگاه تهران و فعال حوزه­ی زنان