حضور در بهارستان؛ نقطه پايان سفر نيويورك
اختلاف مجلسی‌ها بر سر «احضار» و «دعوت» محترمانه از دولت
آنچه مورد اشاره اين عضو هيات رييسه است، دعوت از روحاني و تيم همراه وي در سفر نيويورك براي ارايه گزارش به نمايندگان خواهد بود. حضوري كه در قالب جلسه مشترك دولت مجلس برگزار مي‌شود. به آن معنا كه نه «احضار»ي در كار است و نه «سين جيم» منتقدان.
روزنامه اعتماد نوشت: دولتي‌ها چه بخواهند و چه نخواهند، بعد از سفر نيويورك بايد راهي بهارستان شوند اما معلوم نيست با «احضار» خواهند رفت يا «كارت دعوت». سفر نيويورك هم معترض دارد و هم حامي. يك عده مي‌خواهند دولت را به خاطر ديدارهايي كه «بدون سود» مي‌دانند «سين جيم» كنند و عده‌يي منتظر شنيدن گزارشي از يك «سفر موفق» هستند. مجلس دوباره بر سر دولت درگير اختلاف شده. ديدار حسن روحاني با ديويد كامرون هم مركز تمام اين اختلافات است. منتقداني كه قبل از رفتن رييس‌جمهوري براي «خطا»هاي او در نيويورك خط و نشان كشيده بودند، چيزي بهتر از همين ديدار را براي بهانه كردن ندارند.
امسال نه تنها ديداري بين روحاني و اوباما انجام نشد بلكه خبري از همان تماس تلفني 15 دقيقه‌يي هم نبود. ديدار وزراي امور خارجه هم اگر تا همين يك سال پيش «تابو» بود اما در اين يك سال تبديل به تكراري‌ترين ديدار ظريف و كري شد. آنقدر تكراري كه ديگر ارزشي براي سرمايه‌گذاري منتقدان دولت ندارد. بدعت دولتي‌ها همين ديدار با نخست وزير انگليس بود.
كسي كه با اظهاراتش در صحن علني سازمان ملل همه بهانه‌ها را براي منتقدان دولت جفت و جور كرد تا رييس‌جمهوري خيلي هم با خيال راحت به تهران برنگردد. در اين بين حتي اسماعيل كوثري گفته كه «ظريف، وزير امور خاجه بعد از بازگشت از نيويورك براي پاسخ به چرايي اين ديدارها به كميسيون امنيت ملي فراخوانده مي‌شود.» چرا كه او معتقد است ديدارهاي ديپلماتيك هيات ايراني در نيويورك «منطقي» نبوده‌اند. اين «احضار» اسماعيل كوثري خاطره حضور سال گذشته ظريف در كميسيون امنيت ملي را زنده مي‌كند كه زمينه دلخوري سنگيني بين برخي نمايندگان و وزير امور خارجه را به وجود آورد.
آنجا هم بحث بر سر ديدارها و تماس‌هاي هيات ايراني در نيويورك بود. سخنان ديويد كامرون قسمت ديگري از نمايندگان مجلس را هم به اين نتيجه رساند كه ايران نه نيازي به رابطه با انگلستان دارد و نه احتياجي به بازگشايي سفارت اين كشور. نظري كه مشخصا با نظر دولتي‌ها تفاوت دارد. اما ماجرا فقط اختلاف‌‌نظر بين دولت و منتقدان نيست، روحاني و تيم ديپلماتيكش در اين بازي چندان هم بدون يار و ياور نيستند، حتي در همان بهارستاني كه ماواي خيلي از منتقدان‌شان است. همانجا برخي‌ها برخلاف طيف‌هاي نزديك به جبهه پايداري مدافع ديدارها و تماس‌هاي دولتي‌ها در نيويورك هستند. از جمله عزت‌الله يوسفيان ملا كه معتقد است برخورد «نسنجيده» با اظهارات كامرون مي‌تواند زمينه «به هم خوردن تفاهمات» شود. او در دفاع از محمد جواد ظريف در برابر انتقاد افرادي چون اسماعيل كوثري گفته كه «عجيب است، وزير خارجه كه علم و غيب نداشت كه بداند كامرون چه مي‌خواهد بگويد.» سادات ابراهيمي، نماينده شوشتر هم معتقد است: «موضوع ديدار دكتر روحاني با ديويد كامرون هيچ ربطي به آقاي ظريف ندارد كه تندروها بخواهند ايشان را به مجلس بكشانند.» همزمان با اين اظهارات، عوض حيدرپور يكي از اعضاي كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس هم در واكنش به سخنان اسماعيل كوثري گفته: «سخنان آقاي كوثري به خودش مربوط مي‌شود و ايشان بيان‌كننده مواضع كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس نيست.» تاييد اين موضع‌گيري حيدرپور را مي‌توان در اظهارات سخنگوي كميسيون امنيت ملي يافت كه از رضايت اعضاي اين كميسيون از مواضع روحاني در سفر به نيويورك خبر داده و البته تاكيد كرده كه «حضور آقاي ظريف در كميسيون هيچ ربطي به اعتراض يا انتقاد از ايشان و دولت ندارد و اين يك روند عادي است كه بعد از هر تحول مهم يا سفر پر اهميتي مثل سفر نيويورك، وزير امور خارجه گزارشي را به نمايندگان ارايه مي‌كند.»
اما رسمي‌ترين موضع مجلسي‌ها را يك عضو هيات رييسه عنوان كرده است؛ حسين سبحانينيا كه در گفت‌وگو با ايسكانيوز گفته معتقد است با سخنراني رييس‌جمهوري در سازمان ملل «پيام ملت ايران و مطالبه كشورمان به گوش دنيا رسيد.» او هم البته از حضور دولتي‌ها و حتي شخص رييس‌جمهور در مجلس خبر داده است، حضوري كه با آنچه اسماعيل كوثري گفته كاملا متفاوت است.
آنچه مورد اشاره اين عضو هيات رييسه است، دعوت از روحاني و تيم همراه وي در سفر نيويورك براي ارايه گزارش به نمايندگان خواهد بود. حضوري كه در قالب جلسه مشترك دولت مجلس برگزار مي‌شود. به آن معنا كه نه «احضار»ي در كار است و نه «سين جيم» منتقدان. چه آنكه سبحانينيا گفته است: «در اين نشست علاوه بر گزارش حضور ايران در اجلاس، آخرين تحولات سياسي در منطقه، هماهنگي براي دنبال كردن مذاكرات هسته‌يي و مواضع ديپلماسي ايران در منطقه و دنيا نيز مورد بررسي قرار خواهد گرفت.» در اين شرايط هر چند خط و نشان كشيدن منتقدان براي دولتي‌ها هنوز ادامه دارد اما به نظر مي‌رسد كه آنها حداقل نسبت به سال گذشته مشكل كمتري در مواجهه با مجلسي‌ها داشته باشند.
