لحظات آخر در مجلس چه گذشت؟ شب نامه هایی که سه وزیر را انداخت

سرویس سیاسی خرداد/ سعید جعفری پویا:  24خرداد و حالا هم 24 مرداد. دو ماه پس از برگزاری انتخاباتی که نتایجش چندان با پیش بینی ها سازگار نبود، مجلس صلاحیت وزرای پیشنهادی آقای روحانی را به رای گذارد. بازهم پیش بینی­ها با نتایج قرابت چندانی نداشت و سه وزیر از 18 وزیر آقای دکتر حسن روحانی از مجلس رای اعتماد نگرفتند. آن­هم در شرایطی که روحانی در نطق پایانی خود از نمایندگان خواست که به تمام وزرا رای دهند و کار او را برای انتخاب دوباره افراد جدید سخت نکنند. روحانی همچنین گفت که این افراد بهترین گزینه­های موجود در کشور هستند و او فردی شایسته­تر از آنها برای معرفی به مجلس نیافته است.  اما دفاعیه جانانه روحانی از همراهانش هم باعث نشد تا نمایندگان، آنگونه که منتخب ملت انتظار داشت به نظر وی ترتیب اثر بایسته و شایسته بدهند و بالاخره فشارهای رسانه ای و اظهارات حاشیه ای کار خودش را کرد .

محمدعلی نجفی، جعفر میلی منفرد و مسعود سلطانی فر سالم از فیلتر مجلس عبور نکردند و راهی به وزارتخانه نیافتند. در این گزارش بررسی مختصری خواهیم کرد بر آنچه که در مجلس گذشت و دلایلی که باعث شد این وزرا موفق به کسب رای اعتماد نشوند.

محمد علی نجفی

نجفی پیش از آغاز بررسی صلاحیت وزرای دولت یازدهم، یکی از افرادی بود که بیش از سایرین مورد هجمه رسانه های افراطی قرار گرفته بود و او را به دلایلی چون حمایت از فتنه، حضور در فتنه و سکوت در فتنه مورد انتقاد شدید قرار داده بودند و وی را فرد شایسته­ای برای حضور در وزارتخانه نمی دانستند. اظهاراتی که در مجلس هم نمود عینی یافت و تنی چند از نمایندگان او را به اتهام اقداماتی چون مخالفت با نام گذاری میدانی با عنوان 9 دی؛ دیدار با خانواده حادثه دیدگان اتفاقات سال 88؛ نگاه سکولاریستی به مقولات مختلف؛ شایسته وزارت نمی دانستند اظهاراتی که جملگی از سوی نجفی پاسخ داده شده و مستند و مستدل وی جواب تمامی شائبه ها را داد. او گفت که در خصوص نام گذاری میدان چون بحث نام آیت الله حق شناس مطرح بوده ابراز مخالف کرده و در خصوص بازدیدش از حادثه دیدگان حوادث سال 88 نیز گفت که مصوبه شورای شهر در خصوص این موضوع وجود داشته و در خصوص توجه به فرهنگ اسلامی هم به اقدام در خصوص توسعه فرهنگ نماز اشاره کرد و شاهدش را هم حجت الاسلام قرائتی آورد و در بقیه موارد هم سخنان خود را بسیار متین و قاطعانه ابراز داشت و برنامه مدون خود با توجه به اسناد بالادستی را برای وزارت کلیدی آموزش و پرورش تبیین کرد. سخنانی که سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و تنی چند از نمایندگان آن را بسیار سنجیده ارزیابی کرده و گفتند که فضای مجلس را متحول کرده است اما  قصه­ای که این­بار در مجلس فراوان مشاهده شد عدم بررسی برنامه­های وزرا برای اداره وزارتخانه مربوطه بود. برخی وکلای ملت ظاهرا بیش از آنکه برنامه­ها، اهداف و چگونگی عملکرد وزرا برای آینده وزارتخانه­ها برایشان اهمیت داشته باشد، مواضع سیاسی آنها را مورد توجه قرار داده بودند و این نکته ای شد که آن سخنان با صلابت را هم از حیز انتفاع ساقط کرد و ثمری را حاصل ننمود. طرفه آنکه از میان تمامی نمایندگانی که در جایگاه مخالف قرار گرفته و محمد علی نجفی را فردی مناسب برای وزارت آموزش پرورش تلقی نکردند هیچکدام­شان به برنامه اعلامی وزیر آموزش پرورش هاشمی ایراد نگرفتند و انتقاداتشان بیشتر سیاسی بود تا فنی.

در شرایطی که عموم جامعه فرهنگیان از حضور دوباره نجفی استقبال کرده بودند و او را فردی مناسب برای اداره این وزارتخانه می­دانستند، نمایندگان ملت توجهی به این حجم عظیم صاحبان این وزارتخانه نکرده و تنها با یک رای کمتر، نجفی را به وزارت آوزش و پرورش راه نداند. محمد دامادی نماینده مجلس در این خصوص می­گوید: ما بسیار متاسفم هستیم از اینکه یکی از بهترین وزرای کابینه آنهم تنها با یک رای رد شد. ما تلاش بسیاری کردیم تا نظر نمایندگان را در این زمینه جلب نماییم اما فکر می کنم یک اطلاعیه منفی  آنهم در آستانه رای گیری این وضعیت را برای ایشان به وجود آورد.

جعفر میلی منفرد:

سرپرست وزارت علوم پس از استعفای مصطفی معین در دولت اصلاحات از بدو معرفی شرایط چندان مناسبی را در میان مجلسیان نداشت و جریان­های تندرو مجلس تلاش بسیاری برای ممانعت از ورود وی به ساختمان شهرک غرب به عمل آوردند. بازهم فتنه و فتنه گری و نقش آفرینی در فتنه واژگان کلیدی مخالفت با میلی منفرد بود. در روز پایانی بررسی صلاحیت وزرا دفاعیات جانانه پزشکیان و مطهری از منفرد امیدها را افزون کرده بود که منفرد هم خواهد توانست از فیلتر مجلس عبور نماید. خود میلی هم در صحبت ها و توضیحاتش در صحن علنی هم با صداقت و شفافیت به بیان دیدگاه­ها و باورهای سیاسی و البته برنامه­های سیاسی­اش پرداخت. هرچند به قول دکتر روحانی در برخی موارد بررسی صلاحیت وزرا به جلسات بازجویی و تجسس و تفتیش عقاید بدل گشته بود، اما میلی به تمام آنها نیز پاسخ داد. در پایان با اینکه قاطبه نخبه مجلس بر صلاحیت داشتن دکتر میلی منفرد تاکید داشتند، تندروها توانستند نمایندگانی که کمتر در قصه حضور داشتند را به سوی خود جلب نمایند. فیض اللهی نماینده مجلس و عضو کمیسیون آموزش در این رابطه می­گوید: «به نظر من اقدام پخش شب­نامه­هایی که البته امروز در "روز" پخش شد، تاثیر بسزایی در رای نیاوردن دکتر منفرد و نجفی ایفا کرد. این اقدام هرچند از نظر قانونی خلاف مقررات آیین نامه نیست، اما خلاف عرف و منش مجلس به شمار می­رود و متاسفانه برخی از دوستان با این رویکرد غیراخلاقی تمام سعی خود را کردند که از ورود این بزرگواران به مجلس جلوگیری نمایند.»

مسعود سلطانی فر:

تقریبا تمام روسای فدراسیون­های ورزشی تاکید داشتند که معرفی آقای سلطانی­فر برای وزارت ورزش بهترین انتخاب در این زمینه محسوب می­شود. اهالی ورزش و ورزشکاران جملگی از انتخاب آقای روحانی تشکر و حسن تدبیر ایشان در این زمینه را ستودند. این موج حمایت از سلطانی­فر حتی در مجلس هم مشاهده می­شد. بطوریکه نماینده مهاباد که به عنوان نماینده مخالف در صحن علنی مجلس به ایراد سخنرانی پرداخت، جمله­ای در باب مخالفت خود نگفت و تنها سلطانی­فر را ستود. این اتفاق باعث شد تا محمدرضا باهنر رئیس جلسه به ایشان تذکر دهد که در باب مخالفت سخن بگوید. مجموعه این وضعیت این باور را تشدید کرده بود که سلطانی­فر قطعا موفق به عبور از سد مجلس خواهد شد و این انتخاب با حمایت و پشتیبانی حداکثری خانواده ورزش همراه خواهد بود. اما گویی بازهم همان نامه کزایی کار خود را کرد و سلطانی­فر هم با هل دادن نمایندگان مجلس از قطار دولت به پایین انداخته شد. اتفاقی که مصطفی هاشمی­طبا آن­را سیاسی خواند و از عدم کسب رای اعتماد سلطانی­فر ابراز تاسف نمود.

اما در گفتگویی که با برخی نمایندگان داشتم؛ این نمایندگان ضمن اینکه این رویداد را امری سیاسی و نه فنی و کارشناسی تفسیر می­نمودند، بر نقش نامه­ای که در لحضات پایانی توسط یکی از نماینده های تندرو  (که در آن از نمایندگان خواسته شده بود به وزرای ورزش، آموزش و پرورش، علوم، کار و تعاون، نفت و مسکن شهرسازی رای اعتماد ندهند)بر روی میز نمایندگان گذاشته می شد تاکید ورزیده و ضمن محکومیت این کار غیراخلاقی، عدم کسب رای اعتماد این سه وزیر را با این نامه مرتبط دانستند.

البته اشاره به یک نکته در این میان خالی از لطف نیست؛ سه مدیری که نتوانستند از مجلس رای اعتماد بگیرند؛ بی گمان بیکار نخواهند ماند و بعنوان مثال سلطانی فر به شورای شهر خواهد رفت و یا میلی منفرد در حیطه آکادمیک به فعالیت خواهد پرداخت و یا محمد علی نجفی که از هم اکنون دولت و اصلاح طلبان هر کدام از سویی بدنبال بهره گیری از توانایی های ویژه وی هستند در جایگاهی به ایفای نقش مشغول خواهند شد اما نکته آنجاست که تخصص و تجربه و توانایی این افراد آنهم در حوزه های زیر ساختی و راهبردی که نقشی بسزا در افق پیش رو خواهند داشت با این اوصاف به هدر رفته و این مجموعه ها هستند که از پتانسیل های بالقوه این مدیران کارآزموده بی بهره می مانند و جای دریغ و تاسف اش برای فعالین این عرصه و مردمی می ماند که انتظار داشتند با آمدن آنان روحی تازه در کالبد این حیطه های حساس و تاثیر گذار دمیده شود.